Hospicjum'J&J'[5]. ZAMYKAMY.
Napisane: Pon lis 02, 2009 10:00Co zrobić ze znalezionym kotem, który nie jest malutki lub choćby młody? Kotem, który jest stary i chory? Kotem, który ma wadę rozwojową wyrokującą o krótkim życiu? Kotem, któremu wypadek odebrał zdolność normalnego funkcjonowania? Kotem chorym na nieuleczalną chorobę?
Często przecież, przy odrobinie wysiłku, koty te mogą mieć przed sobą jeszcze nieco życia - całkiem komfortowego życia. One nie mają świadomości kalectwa, nieuleczalności swoich chorób. Kiedy nic nie boli bawią się, przytulają, mruczą z zadowolenia. Nawet jeśli ten Czas Ukradziony to ledwie kilka tygodni, dni.
W pewnym momencie mojej pracy z kotami bezdomnymi, niechcianymi zorientowałam się, że największą satysfakcję znajduję w opiece nad kotami niepełnosprawnymi, starymi, przewlekle bądź nieuleczalnie chorymi. Nie przerażają mnie zabiegi pielęgnacyjne, mam dryg do różnych czynności medycznych, których takie koty wymagają. Od pewnego czasu w moim domu znajdują swoje miejsce koty, które takiej opieki potrzebują.
Kryterium, którym zaczęłam się kierować przy doborze podopiecznych jest określenie `hospicyjny`. Nie oznacza to, że `pozbywam` się każdego kota, który przestaje spełniać to kryterium. Moje decyzje opieram na swojej wiedzy i przekonaniu co do tego, co będzie najlepsze dla tego konkretnego kota - niezależnie od opinii innych osób na ten temat.
Ogromnym wsparciem jeśli chodzi o kwestie medyczne jest dla mnie dr n. med. Mirosław Krawczyk.
Mogę robić to, co robię również dzięki licznemu gronu realnych i wirtualnych przyjaciół.
I za to jestem Wam bardzo wdzięczna.
Co do kwestii ideologicznych - burzliwa dyskusja, w której starałam się wyjaśnić choć trochę, moje motywy rozegrała się na ostatnich stronach poprzedniej części wątku:
viewtopic.php?f=1&t=97784&start=1455
Do wglądu dla cierpliwych i dociekliwych. W razie wątpliwości i pytań służę wyjaśnieniami na PW.
Często przecież, przy odrobinie wysiłku, koty te mogą mieć przed sobą jeszcze nieco życia - całkiem komfortowego życia. One nie mają świadomości kalectwa, nieuleczalności swoich chorób. Kiedy nic nie boli bawią się, przytulają, mruczą z zadowolenia. Nawet jeśli ten Czas Ukradziony to ledwie kilka tygodni, dni.
W pewnym momencie mojej pracy z kotami bezdomnymi, niechcianymi zorientowałam się, że największą satysfakcję znajduję w opiece nad kotami niepełnosprawnymi, starymi, przewlekle bądź nieuleczalnie chorymi. Nie przerażają mnie zabiegi pielęgnacyjne, mam dryg do różnych czynności medycznych, których takie koty wymagają. Od pewnego czasu w moim domu znajdują swoje miejsce koty, które takiej opieki potrzebują.
Kryterium, którym zaczęłam się kierować przy doborze podopiecznych jest określenie `hospicyjny`. Nie oznacza to, że `pozbywam` się każdego kota, który przestaje spełniać to kryterium. Moje decyzje opieram na swojej wiedzy i przekonaniu co do tego, co będzie najlepsze dla tego konkretnego kota - niezależnie od opinii innych osób na ten temat.
Ogromnym wsparciem jeśli chodzi o kwestie medyczne jest dla mnie dr n. med. Mirosław Krawczyk.
Mogę robić to, co robię również dzięki licznemu gronu realnych i wirtualnych przyjaciół.
I za to jestem Wam bardzo wdzięczna.
Co do kwestii ideologicznych - burzliwa dyskusja, w której starałam się wyjaśnić choć trochę, moje motywy rozegrała się na ostatnich stronach poprzedniej części wątku:
viewtopic.php?f=1&t=97784&start=1455
Do wglądu dla cierpliwych i dociekliwych. W razie wątpliwości i pytań służę wyjaśnieniami na PW.
] Wcześniej Pieszczotka. FIV(+)
)