Proszę Państwa, oto Krzyś i Pozostali ['] Moje 20 kocich lat

[mir.ka]

Teraz właściwie wszystkie markety (no i Internet) mają duży wybór produktów ze znaczkiem Vegan. Ja kupuję w Kauflandzie, Carrefourze, czasem Leclercu czy Lidlu. Zdarza się, że w Biedronce, choć na nią obraziłam się ostatnio i zachodzę rzadko, mając (na zgubę ) pod samym nosem. Ostatnio zauważyliśmy, że wiele produktów znika, czy wrócą? Brakuje mi bazyliowego tofu z biedry właśnie, lodów z Lidla, pierogów, które mogłam kupić w Kauflandzie, a teraz są, owszem - w Auchanie, dla mnie zupełnie nie po drodze. Jeszcze parę innych. Ale nie tylko tzw. żywnościówka, przez lata dostępna była w aptekach witamina B12 Vegewit. Kiedyś sprzedawana jako lek, później suplement. Od zeszłego roku zaprzestali produkcji. Nigdzie nie potrafią powiedzieć, dlaczego, panie w okienkach same są zdziwione. Nie wiem, czemu dobre sprawdzone produkty są wycofywane.

A w lokalu po Zadorze otwiera się knajpa... tajska. Prawie sieciówka, bo czytałam, że w dwóch miejscach już są w Lublinie. Tak... wystrój pewnie zniknie, bo francuskie klimaty raczej do dalekowschodnich mają się nijak. Trudno.

A ja znów od dziś u Zosi i Stasia. Wczoraj poszłam po klucze, koty mnie nie przywitały, czyżbym im się znudziła? Trudno, będą mnie musiały "znosić" przez najbliższy tydzień.

A to Nemek. Żeby nie było, że w jego wątku nic o nim nie piszę. Na poniedziałek zapisałam się z nim do naszej wetki. Niestety, ale mam nadzieję, że martwię się na zapas. Zobaczymy.

fajny brzuś, lubie jak tak koty leżą
z tym znikaniem produktów wege to moze być tak ,ze po prostu spada ich sprzedaż, a w duzych sklepach liczy sie obrót
niektórzy idąc za modą chcieli być wege, ale czasami organizm się buntuje

w Bieszczadach, w Przysłupie jest reatauracja wege, gdybys się wybierała w tamte strony , dwa lata temu kupowałam tam słodkosci

[alessandra]

Teraz właściwie wszystkie markety (no i Internet) mają duży wybór produktów ze znaczkiem Vegan. Ja kupuję w Kauflandzie, Carrefourze, czasem Leclercu czy Lidlu. Zdarza się, że w Biedronce, choć na nią obraziłam się ostatnio i zachodzę rzadko, mając (na zgubę ) pod samym nosem. Ostatnio zauważyliśmy, że wiele produktów znika, czy wrócą? Brakuje mi bazyliowego tofu z biedry właśnie, lodów z Lidla, pierogów, które mogłam kupić w Kauflandzie, a teraz są, owszem - w Auchanie, dla mnie zupełnie nie po drodze. Jeszcze parę innych. Ale nie tylko tzw. żywnościówka, przez lata dostępna była w aptekach witamina B12 Vegewit. Kiedyś sprzedawana jako lek, później suplement. Od zeszłego roku zaprzestali produkcji. Nigdzie nie potrafią powiedzieć, dlaczego, panie w okienkach same są zdziwione. Nie wiem, czemu dobre sprawdzone produkty są wycofywane.

A w lokalu po Zadorze otwiera się knajpa... tajska. Prawie sieciówka, bo czytałam, że w dwóch miejscach już są w Lublinie. Tak... wystrój pewnie zniknie, bo francuskie klimaty raczej do dalekowschodnich mają się nijak. Trudno.

A ja znów od dziś u Zosi i Stasia. Wczoraj poszłam po klucze, koty mnie nie przywitały, czyżbym im się znudziła? Trudno, będą mnie musiały "znosić" przez najbliższy tydzień.

A to Nemek. Żeby nie było, że w jego wątku nic o nim nie piszę. Na poniedziałek zapisałam się z nim do naszej wetki. Niestety, ale mam nadzieję, że martwię się na zapas. Zobaczymy.

Jak pięknie się komponuje z dywanem Śliczny

[Katia K.]

Śliczny Nemuś! Obyś się martwiła niepotrzebnie!!!
Sprawdzałam, ale w sklepie, który przywozimi zakupy spożywcze nie ma czegoś takiego, jak wegańskie jogurty

Powiem szczerze, że na dobry jogurt wegański trudno mi trafić. O, w Lidlu były, ale... się zbyły, brak. Czasem Jogobella trafi w mój smak, od nich truskawkowy. Alpro niespecjalnie. Wybredna jestem Ale pamiętam, że nawet za mlecznych czasów jadłam tylko Joguś z Krasnegostawu i tylko wiśniowy albo orzechowy...

fajny brzuś, lubie jak tak koty leżą
z tym znikaniem produktów wege to moze być tak ,ze po prostu spada ich sprzedaż, a w duzych sklepach liczy sie obrót
niektórzy idąc za modą chcieli być wege, ale czasami organizm się buntuje

w Bieszczadach, w Przysłupie jest reatauracja wege, gdybys się wybierała w tamte strony , dwa lata temu kupowałam tam słodkosci

Kurczę, tak zachęcasz... Te zdjęcia u Twoich Rudych, teraz info o tej restauracji (Przysłup, widzę, niedaleko "moich" okolic). Ale pewnie prędko się nie wybierzemy Choć marzenia można mieć.
A z tymi vegan produktami pewnie masz rację. Choć te lody w Lidlu... Były 3 smaki, mieliśmy swój ulubiony i, kurczę, niełatwo było go znaleźć w tym najbliższym sklepie. Widać ten smak wybierało więcej osób, jednak czy wegan? Przecież niekoniecznie

Jak pięknie się komponuje z dywanem Śliczny

Faktycznie, barwy maskujące Żeby łatwiej było go rozdeptać

[Katia K.]

Post pod postem, ale ten będzie długi, więc żeby nie łączyć.

Nemek był dziś u naszej wetki, 3 miesiące temu sanacja, a dziąsła, zwłaszcza przy kłach, znów zaczerwienione Szybko, kurczę, trzeba by było może smarować, pryskać, jednak przy tym kocie, który w gabinecie chce zlać się ze stolikiem i mruczy ze stresu tak głośno, że nie można go osłuchać, w domu ciężko zrobić cokolwiek Zamówiłam algi, podobno wspomagają higienę jamy ustnej, zobaczymy.

A dziś chciałam o eleganckiej rocznicy. Otóż jutro w nocy minie dokładnie 20 lat, od kiedy stałam się niereformowalną, jak się szybko okazało, kociarą.
Zwierzęta były w moim domu rodzinnym zawsze, wychowałam się z kanarkami, papużkami i rybkami (mój tato jest akwarystą już od ponad 60 lat). Pamiętam, jak trzymałam maleńkie ptaszki, którym serduszka chciały się wyrwać ze stresu, żeby tato mógł im przyciąć pazurki. Miałam kilka lat. Może dlatego teraz lubię ptaki.
Na początku lat 90-tych mama przyniosła z pracy żółwia stepowego. Jakaś studentka nie mogła go trzymać na stancji czy jakoś tak. Kubuś:

Był u nas tylko kilka miesięcy, zachorował, a w tamtych czasach ciężko było znaleźć kogoś, kto znałby się na tak "egzotycznym" zwierzu. Mimo Weterynarii na Akademii Rolniczej
Trochę później była Fela, świnka morska (teraz te zwierzątka jakoś inaczej się nazywają?), "zdobyta" w podobny sposób - mama przyniosła z pracy. Żyła u nas ok. 4 lata tylko:

Później miałyśmy z siostrą "maliznę", było więc sporo myszoskoczków:

chomiczka Dafne, myszki:

no i królica Akasha, która później przeprowadziła się ze mną:

Dafne, Akasha i myszki to już czasy naszej Koty.
A skąd wzięła się Kota?
Po studiach chciałam posmakować dorosłego życia i z ówczesnym tzw. chłopakiem wynajęłam mieszkanie. Całość należy pominąć, te kilka lat, kiedy znałam tamtego osobnika, odłożyłam do najdalszego zakątka pamięci i nie sięgam tam. Tylko w takich momentach, kiedy przypomina się Kota. Wrócił z jakiejś popijawy z kumplami w środku nocy 22/23 lipca, wtoczył się do domu i postawił na podłodze maleństwo. Podobno zabrane draniom, którzy chcieli je spalić. Taaa... Kota miała wtedy ok. 3 miesiące. Nie znałam kotów, nie miałam pojęcia, co mam z nią zrobić. Wlałam na talerzyk wody, posmarowałam kromkę chleba pasztetem i pokroiłam w "żołnierzyki". W kącie położyłam szmatkę, taką do mycia podłogi, gdyby chciała zrobić siku. Do weterynarza poszłam z nią na drugi dzień. I się zaczęło Na szczęście po ok. 2 miesiącach wróciłam do rodziców - z "przychówkiem" Mój tato był z tych, którzy nie chcieli nigdy "większych" zwierząt: kotów czy psów, bo "człowiek się przywiązuje". Sam miał za młodości pudlicę Korę i podobno źle przeżył jej śmierć. Ale, jak wiadomo, nawet faceci z tych co to "nigdy kota" zakochują się bardzo szybko...
To ok. 1-1,5-roczna Kota:

Po 3 latach wyprowadziłam się "na swoje", Kota oczywiście została w swoim domu, ja zaś przysposobiłam Chrapka i Niunię.
20 lat, aż trudno uwierzyć. Dziś wiem o kotach bardzo dużo, choć i tak pewnie niewiele. Ale gdy sobie przypomnę tamte "żołnierzyki"...

[jolabuk5]

Piękna historia. Duzo miałaś tych róznych zwierzaków. Ale kot to coś specjalnego
Kota miała szczęście

[marivel]

Ale się u Ciebie działo, tyle różnych zwierzaków a i tak trafiłaś na kota. A może to kot trafił na Ciebie i tak już zostało. Piękna historia, gratuluje okrągłej rocznicy.
Mi w tym roku (31/03) też stuknęła dwudziestka z kotami w domu. 31/03/2005 roku zamieszkali ze mną moi pierwsi Czarni Chłopcy, Mimi i Maks.

[Katia K.]

I tak człowiek trafił na kota... To chyba jakiś cytat, skąd?

Jolu, Kota miała szczęście, to prawda. Bo dobrze jej u moich rodziców było. Żyła tylko nieco ponad 10,5 roku, to jedyny nasz kot, u którego z bardzo dużą dokładnością określony był wiek. Agresywny chłoniak, szybko to postępowało, pisałam u nas w wątku. Ale życie miała dobre.
Ania, ale zbieg okoliczności Z tego wynika, że 2005 to był dobry rok Maks - to też imię jednego z naszych kanarków. Pierwszy był Maciek, później Majka, Maks i Milena, Misia. Tyle pamiętam. Ja nadawałam imiona, wszystkie na "M". W przypadku papużek się wyłamałam, na pewno był Filip, innych nie pamiętam.

Fajnie tak powspominać, wiele historii się przypomniało. Pamiętam, że kiedyś wpadł do kuchni przez uchylone okno kanarek. A raczej resztki kanarka, tak było bidne obskubane i podziobane przez dzikie ptaki. Widziałam wtedy pierwszy raz uszy u ptaka. Chwilę u nas pożył, nie udało się go uratować. Kiedyś kanarki były chyba modne. Pamiętam, jak z tatą chodziłam do takiego hodowcy, który miał cały pokój w klatkach, a że to było na Starym Mieście, to wysoki pokój, klatki po sam sufit. Ależ tam było głośno. To byli zapaleńcy. Pamiętam, jak myszoskoczkowi urosła wielka "gula", udało się pójść do weterynarza, to były początki prywatnych gabinetów. Teraz może byłby naprawdę wyleczony, wtedy - szkoda gadać. Zupełnie inne czasy. Gdzieś pisałam ostatnio, że ludzie brali dla kotów piasek z piaskownic. Pamięta ktoś te czasy? A dziś milion różnych żwirków do wyboru.

Nemezjusz:

I jak tu zasiąść do oglądania serialu? Jak w tej reklamie, której teraz wszędzie pełno: Czesio... On się nie przesunie!
Przyszły algi, zacznę mu dziś podawać. Żeby tylko zechciał jeść z nimi posiłki, ostatnio zaczął grymasić

A to Stanisławek. Teraz o 5 poszłam do nich ostatni raz. Obudziłam wczasowiczów, wrócili w nocy (mieli dopiero dziś popołudniu), ponieważ było późno, nie zadzwonili do mnie. Moje przerażenie, bo się nie spodziewałam, ich przerażenie, bo wybudzeni o takiej godzinie. Radość kotów

[Spooxterium]

Nemek jaki rozkoszniak Staszek jaki przystojniacha podobny do mojego smarkota