Wczoraj zastanawiałam się czy dziecięcą biedę bez swego miejsca na ziemi przyjąć a dziś los sam zdecydował.
Jak zwykle radośnie i w podskokach pokicałam do kotłownianych i nie tylko.Kotłowniane jakieś mało spokojne były i co rusz gapiły się na samochód obwarkując go.Uwaliłam się celem zerknięcia pod podwozie.Siedzi szylka.Myśląc,ze to marketowa zbeształam ją za 2 dniową nieobecność i nałożyłam porcję.Zajęta resztą słyszałam ,ze pod tym autkiem niezłe warkolenie odchodzi.Znów się rozpłaszczyłam by zerknąć czy mocno kot zaziębiony
Zaczęło do mnie docierać,że gęba kocia nie ta sama a i gabaryty jakieś mniejsze.Nie uciekło od ręki.Miaukoliło tylko żałośnie za jedzeniem od którego ToTo oderwałam.I mam.Cholera mam.Nowego kota! Taka na oko lipcowa.Taka na oko do weta się nadająca bo jej radosne pomruki aż grają w środku.Spożyła właśnie posiłek i próbując zasnąć mruczy.Ewidentnie domowy kot.Ryzykując wielce porzuciłam drogocenne gary i nerki niosąc ją do domu "w ręku". Nie lubię takich numerów
robić bojąc się,że kot spierdzieli a ja umrę z powodu wyrzutów sumienia.Jednak bałam się,że jak wrócę z kontenerkiem to już jej nie będzie. Mała całą drogę była wtulona.Nadstawiała łepinę do całusów i mruczała.Teraz czekam na powrót TZ z pracy co by klatkę rozłożył i mnie dzielną pochwalił
Dziś do weta z nią koniecznie trzeba iść.I z Julą. Nie dobrze u niej oko wygląda.
za udany początek weekendu 
[*]19.11.2014
i oby z małą było wszystko dobrze 
