Fundacja Pod Jednym Dachem - gdzie te kocie Domy?

Dzielny, rozczulający maluszek

Przesyłam ciepłe myśli, moje czterołapy tez.

Dzisiaj byliśmy z kicią znowu u weterynarza, nie podobała mi się jej rana.

Dobre wiadomości: temperatura utrzymuje się w normie. Apetyt przekracza wszelkie wyobrażenia (mam pozwolenie na wprowadzenie dzisiaj pierwszy raz czegoś innego niż conv, będzie gotowany indyk). Kicia przytyła 10 dkg. Niby nie dużo, ale biorąc pod uwagę wyjściowe 60 dkg, to w końcu prawie 17% więcej ;-)

. Poza tym mruczy przemiło, nadal w pierwszym odruchu kładzie po sobie uszka, ale całkiem szybko pozwala się przekonać, że ją naprawdę lubię :-)

. Dzisiaj pierwszy raz próbowała się bawić! Coraz częściej wychodzi też z kontenerka.

Złe wiadomości: dookoła rany znajdowała się pod skórą kieszonka po ropniu (stąd to przepłukiwanie rany, o którym pisałam). Była nadzieja, że ta kieszonka będzie się zasklepiać, ale niestety. Okazało się, że tkanka zmieniła się w martwicę, trzeba było wszystko wyciąć. Czyli rana jest ogólnie bardzo duża (zwłaszcza jak na takiego malutkiego kotka). Wet zalecił opatrunki hydrokoloidowe, które jednak trzeba osłonić kubraczkiem. Ponieważ najmniejsze kubraczki były i tak za duże, zrobiłam jej pierwszy w moim życiu "domowy" kubraczek - zobaczymy, jak się będzie sprawdzał. No i na tylnych łapkach (to się nazywa chyba piętki, prawda?) zrobiły się ranki, prawdopodobnie od tego, że kicia się tak mało ruszała.

Ogólnie rzecz biorąc pierwsze niebezpieczeństwo minęło - teraz nieprędki proces gojenia rany, dobrego karmienia... I chuchania i dmuchania, bo niestety po takim wyczerpaniu organizmu odporność może być naprawdę fatalna.

Nie przestawajcie trzymać kciuków, dobrze?

I jeszcze zdjecie: niestety od strony rany nie wygląda tak ładnie – ale przyznacie, że kicia odżyła nie do poznania :1luvu:

.

**Adopcje: 9 >>**

Na rozległe ,głębokie ranu Żuka stosowaliśmy z dużym powodzeniem własnie GranuGel (jest jeszcze Flamozil). To były na prawdę głębokie przetoki nad odbytem i rany . Kłykcie na nozynach też miał zeżarte. Miejsce paskudne na leczenie.Nic przyłożyć.Nawet bez okładów pięknie sie goiło. Trzymam kciuki za małą.

Te kilka dni pod Twoją opieką zmieniło ją niesamowicie! :1luvu:

Ale ślicznotka!

Super łabądek! Mocne kciuki!!! :ok:

Ślicznotka, i w dodatku słodka ;-)

. Dzisiaj urobiła nie tylko mnie, ale zabrała się do urabiania Bartka (to znowu nie takie trudne dla chcącego kotka... ;-)

), ale i Walusię (całkiem skutecznie!).

A jeszcze wczoraj zdecydowałam się "uderzać" do Ryśki po kropelki Bacha, bo bałam się, że jak nabierze sił, to sobie przypomni, że dzik i że strasznie.

A dzisiaj była tak zadowolona, że wróciła od weta w to samo miejsce, że nic, tylko mruczy i mruczy... :1luvu:

Oma dostaje kropelki Dobrej Opieki, takiemu malcowi nic więcej nie trzeba :1luvu:

Dzisiaj pierwszy raz zmieniałam opatrunek (dodam jeszcze: pierwszy raz w życiu

). Nie obyło się bez kociego płaczu, bo żel na opatrunku w paru miejscach, mimo moich najlepszych starań, poprzyklejał się do futerka. Odmaczałam go bardzo, bardzo delikatnie, ale Ilsa twierdziła, że się nie starałam :roll:

.

Na moje oko rana wygląda lepiej, Njord na wszelki wypadek nie patrzył

.

Zrobiłam dzisiaj też drugi kubraczek, poszło zdecydowanie szybciej! Pierwszy właśnie schnie po praniu na balkonie.

Wczorajszy wieczór pracowicie odkażałam łazienkę, żeby móc ją zostawiać otwartą dla Ilsy (tam spędziła pierwsze dni, tam się chowa, gdy się czegoś boi, ale chciałam, żeby mogła swobodnie wchodzić i wychodzić. To powinno także przyspieszyć dogadanie się Ilsy z moją rezydentką (chociaż konfliktu żadnego nie ma, Wala udaje, że nie ma innych kotów w mieszkaniu :kotek:

).

Ilsa wzięta na kolana jest miła i mrucząca, dzisiaj Njordowi wylizała też rękę :1luvu:

. Boi się jednak bardzo Różnych Niebezpiecznych Rzeczy: szumu wody w kranie, ekspresu do kawy, szybkich kroków, czasami też po prostu człowieka, zanim się spostrzeże, że to ktoś, kogo zna. Ale przychodzi do miseczki na cmokanie, w ogóle pełna miseczka to dla niej poważna sprawa i choć zazwyczaj, gdy ją zawołam, jest taki ułamek sekundy, gdy widać, że musi się przemóc, ale później podbiega w te pędy. Niedużo się rusza i niedużo się bawi, co oczywiście od czasu do czasu mnie martwi, ale później sobie przypominam, że niecały tydzień temu nie chciałam jej nadawać imienia, bo nie wierzyłam, że przeżyje... Więc musi mi na razie starczyć, że je, mruka, myje się i czasami u mnie na kolanach zapoluje na własny ogon :piwa:

.

Żeby nie było, Ilsa właśnie poluje na pluszową myszkę ;-p.

luelka pisze:Żeby nie było, Ilsa właśnie poluje na pluszową myszkę ;-p.

Super

Widocznie czuje się lepiej

Kciuki i łapy cały czas mamy zaciśnięte

Przyjęliśmy nowego kota, Lynxa:
http://www.podjednymdachem.org/kot.php?id=66
Jest to moje znalezisko podwórkowe, wyrzucone zapewne z powodu "wakacji", ewentualnie innego równie ważnego powodu. Kocio bardzo kocha ludzi, garnie się do kontaktu z nimi (lubi dzieci!!!). To kot bardzo aktywny, będzie dobrym kumplem dla młodego, równie aktywnego kota albo jedynakiem u człowieka, który mu poświęci sporo uwagi.
Lynx szuka Mecenasa

Kocio mieszka u luelki i bawi się TAK:

Niestety dość mocno jego obecność daje się w kość rezydentce, więc szukamy domu pilnie pilnie!

Fundacja Pod Jednym Dachem - gdzie te kocie Domy?

Kto przegląda forum