Nasz Pięciokot. cz.15 PROSZĘ O ZAMKNIĘCIE

[czitka]

I my mocno trzymamy , a co do kupoli z krwią proszę przekazać, że mamy z Czitusią podobnie i zdecydowana poprawa jest, gdy zostaje tylko na jednym żarełku, ewentualnie dwóch w ciągu jednego dnia. Kupole piękne!
Wrócimy do tematu, gdy Kinga znajdzie się bezpiecznie w domku, czego życzymy szybciutko z całego serducha, a raczej pięciu!

[Jek]

Naczelny upierdliwiec kraju czuwa

Czuwaj! Ja przesyłam pozytywną energię i zaciskam kciuki!

[Hannah12]

Ayo czuwaj i przekazuj od nas pozytywne myśli, energię.
I my tutaj wszyscy mocno trzymamy za Śliweczkę i Kingę

[AYO]

Nie piszcie tu nic póki co - Kinga sama się odezwie....

[Jek]

[quote="AYO"]:evil:
[quote]

Kinia w domu czy w szpitalu? Potrzeba jej czegoś? Daj cynk na na PW

[Danusia]

:evil:

Nie piszcie tu nic póki co - Kinga sama się odezwie....

to gdzie mamy kciuki trzymac
No chyba , że Kinga sobie tego nie życzy....

[Myszolandia]

chociaż po krótce napiszcie co się dzieje,bo dużo nas na wieści czeka i trzyma kciuki

[Birfanka]

Martwie sie

[kinga w.]

To nie tak miało być... Wiara ze wreszcie będzie inaczej, nadzieja na nowe, maleńkie zycie, miłość do tej kruszyny tak wielka... Tyle radości, dumy... Maleństwo nie żyło juz kiedy cieszyliśmy się że już ma rączki i nóżki - nigdy ich nie miało. Ostatnie dwa tygodnie nosiłam martwą już kruszynę. Odeszło cichutko, bez znaku... Marzenie sprowadzone do garści skrzepów spuszczonych w kanał. To nie tak miało być.

[Danusia]

Kinga , tak strasznie mi przykro
Przytulam Cię najmocniej , jak mogę.......

[Birfanka]

To straszne Ogromnie mi przykro
Przytulam

[alix76]

Och, Kinguś ... nawet nie wiem, co powiedzieć ...
Ale proszę, zostań z nami ... tylu masz tu przyjaciół, potrzebujesz ich teraz ...

[kothka]

to nie tak miało być

[MarciaMuuu]

Tak mi przykro

[kinga w.]

Alix, ja nie odchodzę z forum, ale - przepraszam - radosne gaworzenie na wątku jakoś mnie przerasta. Po prostu się sypię. NA razie gryplan jest taki że biorę Cubę i dziś po południu spieprzam do Zawoi. Muszę coś robić bo zwariuję.
Jeszcze jedno. Bardzo dziękuję za Waszą obecność, za kciuki, za wsparcie. Teraz po prostu odczuwam potrzebę zaszycia się w mysią dziurę, "przetrawienia" tego co się stało. Odległość jaka dzieli nas z Rajmundem nie ułatwia - jest mi po prostu cholernie trudno. Jest mi źle, pusto, bez sensu.
Na razie pozdrawiam.
Wrócę.