Marysia, smutny koniec historii

» Sob maja 15, 2004 10:55

O bosh.... :cry:

(ze wzruszenia)
Walcz Maleńka...! :ok:

» Sob maja 15, 2004 11:01

Iwona, chce mie sie ryczec z radosci i nerowow. Za kazdym razem jak tu zagladam boje sie, wiesz...ale w koncu doczekalam lepszych wiesci. Oby bylo jeszcze lepiej oby. Rehabilitacja to jest cos co bardzo by sie Wam przydalo, ale czy istnieje dla kotow? Ta p. Ania to niezykla osoba
Moja mama ma powazne klopoty z kregoslupem (dyskopatie) i uciski na nerw w nodze. Jest inwalidka i czesto nie moze chodzic. Wiec wiem jak wyglada leczenie urazow kregolupa u ludzi.

» Sob maja 15, 2004 11:03

Iwona, to niesamowite, co piszesz... Tak bardzo się cieszę

Marysiu, walcz maleńka :ok:

» Sob maja 15, 2004 11:10

Jak sie ciesze, ze juz lepiej

Trzymam caly czas!

http://dragcave.net/user/beznadziejna · » Sob maja 15, 2004 11:23

Bardzo sie ciesze, ze wreszcie jest lepiej!

I Marysia zaczela jesc!!! Kciuki i ogonki trzymamy nadal za dalsza poprawe! :ok:

Iwonko, Ty tez jestes bardzo dzielna :ok:

» Sob maja 15, 2004 11:24

bardzo dobre wiesci...cudownie

cieszymy sie i trzymamy kciuki za dalsza poprawe

» Sob maja 15, 2004 11:36

Strasznie, strasznie się cieszę, zże zaczyna być lepiej...

» Sob maja 15, 2004 12:34

Wiedzialem ze bedzie lepiej... :ok:

za szybkie dochodzenie Marysi do formy (jeszcze kilka dni...).

Tez mnie zdziwila ta utleniona woda do uszu :roll:

Mam nadzieje ze jest silnie rozcienczona...

» Sob maja 15, 2004 15:52

Bardzo, bardzo sie ciesze, ze z Marysia lepiej

. Caly czas mocno trzymam kciuki :!:

Iwona pisze:pojjechalismy do pani Ani - masazystki-bioterapetki. Osoba niezwykla miła, ciepła i zyczliwa. ona nie leczy zwierząt, ale usłyszała o Marysi od Dagi i zaproponowała, zeby sprobowac.

Pani Ania to rzeczywiscie fantastyczny czlowiek.
Musze jednak napisac kilka slow wyjasnienia - wydaje mi sie to prostsze niz odpowiadanie na kolejne pm-y.
Otoz tak jak Iwona pisala, pi. Ania jest bioenergoterapeutka, ktora zajmuje sie ludzmi. Ma tak wielu pacjentow, ze z trudem przyjmuje nowych. Marysie zgodzila sie przyjac wyjatkowo, normalnie nie przyjmuje zwierzat.
Bardzo chcialabym, aby leczyla zwierzeta - chcialabym chociazby isc do niej z moim nerkowym Gapczynskim, niestety na razie nie bedzie to chyba mozliwe

» Sob maja 15, 2004 16:04

Jak ja się cieszę! Teraz będzie już coraz lepiej! :ok:

» Sob maja 15, 2004 16:19

ja też zawsze najpierw szukam tego wątku, a potem przez chwilę się boję zacząć czytać..
ale teraz już wiem, że będą same dobre wiadomości! :ok:

» Sob maja 15, 2004 19:15

Zaczęłam jej rozciagac przednie łapki, bo tylne same sie naciagnęły. Ona miała straszliwe przykurcze w przednich łapkach.
Wygłada to tak: nagrzewamy kark i łapki soluksem prawie do "zatlenia" (mało co a dym poleci) futerka, gorące nagrzane miesnie mocno masuje przeciągaląc dłoń jak obrączke ad pazurkow az do barku kilkakrotnie a potem łapie za czebel łapki az wbija mi sie w palece pazurki i moco jednostajnie wyciągam łapkę do przodu jako przedłużenie tułowia. Az sie rozprostuje przedramię (zwinięte prawie w kulkę) i ramię a na końcu bark i rozciągnięta i rozluźniona łapka stanowi jedną linię z tułowiem. Potem kładziemy przed kotem i rozmasowujemę drugą i rozciągam: przedramię, ramię i bark. Potem chwytam obie łapki za paluszki i z wbitymi w palce pazurkami zaczyna ciągnąć powoli i miarowo obie łapki.
Za pierwszym razem Marysia stawiła opór, ale teram czuje jak współpracuje ze mną i wyciąga łapki razem ze mną. Dziś lezała na brzuszki kilka razy i pięknie trzymała główkę, lekko ją tylko podpieram kiedy zaczyna sie chwiać, bo szyjka szybko sie męczy i główka powoli zaczyna opadac na bok. Nie chciała tylko podpierac sie na tylnych łapkach ciągle je dołączała do siebie, ale w końcu udało mi się przełamać jej opór i leżała sobie jak lew z łapkami przednimi wyciągniętymi przed soba a tylnymi lekko ugiętymi i opartymi na kolankach i łydkach.
Przednie łapki juz prawie nie trzepoczą. Tylko wtedy jak jest pobudzona i wystraszona.
Bardzo ładnie je. Pyszek ma zafarbowany marchewka z gerberowskiego przecieru cielęciny z warzywkami. dodaje sosik z whiskasa dla smaku i bardziej smakuje. dzis zaczęłam karmic strzykawke, bo szybciej i wygodnej. ładnie otwiera już pyszczek i szeroko. Myślę, że juz jej nie bola szczęki po zwichnięciu i węzeł chłonny pięknie sie wchłonął. Ma coraz bardziej przytomne spojrzenie i zniknął z oczu wyraz panicznego lęku.
Na śniadanie zjadła kleik ryżowy z bananami z dodatkiem śmietany kremówki (pól na pół), potem drugie śniadanie kremówka z żółtkiem, potem lunch - zmiksowanan saszetka (zawartość) whiskasa dla kociąt - kurczak, a teraz cielęcina z warzywkami + sosik z whiskasa. Jeszcze będzie kaszka i na nac może kremówka z żółtkiem lub suche chrupki kocie namoczone w rosole.
Dostaje jeszcze relanium ale juz co 8 godzin i po jedzenieu.
Kiedy ja karmie i po kilku podaniach Marysia ze zmęćzenia zasypia przypomina mi sie jak karmiłam piersia moja córkę po porodzie, kiedy po 3-4 minutach zasypiała z cyckim w buzi a ja ja budziłam co chwile zatykaja jej nosek lub pocierając palcem policzek. Marysi nie zatykam noska, ale masuje szyjkę, żeby pobudziś odruch połykania. Zastanawiam sie czy nie byłaby lepsza butelka dla niemowoląt kociach.
Jest strasznie wychudzona. Nawet jej nie ważę, bo wpadłabym w panikę.
Kidy tak leżała na brzyszku wyciągnięta jak struna, wygladała jak cienki strzępek futerka, starego, brudnego futerka. kłaczek.
Jest brudna, az sie lepi. Myję jej pyszczek i szyjke po każdym karmieniu, ale grzbiet i boki sa natłuszczone oliwką, pod ogonkiem sierść zafarbowana od lewatywy, która miała wczoraj, na dodatek gdzeniegdzie ma pozlepiane riwanolem w zawiesinie kępki futrka, które trzeba będzie wyciąć, bo nie da się ich rozczesać. Po każdym siusiu, przecieram jej mokrą szmarką zmoczone futerko, żeby zlikwidować zapach moczu i nie dopuścić do podrażnień skóry. Siusia teraz kilka razy na dobę, więć muszę mieć zapas ręczników w pogotowiu a brudne piora sie codziennie.
Ale jestem pełna wiary i optymizmu. Widzę poprawę. W spojrzeniu, zachowaniu, reakcji kotów.
Nie czuja już od niej bliskośći śmierci i podchodzą, żeby ja dotknąć noskiem i wyglądaja jakby się zastanawiały co się właściwie stało. Dlaczego tak leży i nie wstaje.
Znów zaczynają się bawić i zczepiać. Przez pierwszy tydzień były wystraszone. Jakby się bały, że śmierć może przyjść także po nie. Przy okazji. Bez powodu. Nie chciały nawet wejśc do pokoju Ewy, kiedy przez pierwsze dni Marysia tam ze mną była.
Gimnastykujemy łapki, żeby pobudzić mięśnie. Ale szybko się męczy i zasypia.
Dziś była kropówka z elektrolitów, przez skórę, zastrzyki tylko dwa: antybiotyk i homeopatyk na pobudzenie przewodzenia mięsniowo-nerooego. No i laser.
Jutro też jedziemy na laser i zastrzyki i kroplówkę a w poniedziałek juz chyba sami jej zrobimy zastrzyki i kroplówkę jeśli jeszcze będzie taka potrzeba.

» Sob maja 15, 2004 19:20

Przeczytałam z zapartym tchem. Iwona :1luvu:

Przy takiej opiece Marysia szybko wróci do zdrowia :ok:

Myślę o Was dużo i pozytywnie :ok:

» Sob maja 15, 2004 19:23

No Marysiu zdrowuej szybciutko

» Sob maja 15, 2004 19:33

a teraz pytanie:
co można jej dawać do jedzenia, żeby było kaloryczne i pozywne i zawierało duzo białka i wapnia?
Poniewaz je na raz malutko a w tygodniu wracam późno i nie moge mojej mamy obarczać obowiązkiem częstego karmienia Marysi(o sie boi, że zrobi jej kzywdę), więc przydałoby sie kila pomysłow na pożywne i kaloryczne ledzenie.
Kiedyś dla mojej pierwszej kotki kupowałam w leczny w Warze specjalne puszki dla kotów wyniszczonych długa choroba, ale nie pamiętam jak się nazywały firma i w ogóle co to były za puszki. Może ktoś zna takie karmy?

Marysia, smutny koniec historii

Kto przegląda forum