Punto [*] ...zasnął... ;( ;( ;(

[B-dur]

Dzioby
Tak strasznie mi przykro

Wierzę, że Colcik wróci
I przepraszam, że może głupio zapytam, ale skoro ogród jest zabezpieczony, to czy, paradoksalnie, właśnie dlatego może ma problem z powrotem?

[Duża von Focha]

Ponieważ jak widzę dzioby jeszcze się nie uaktywniła na forum pozwolę sobie przekazać wszystkim Cioteczką, że Colt wrócił
Pewnie teraz świętują

[B-dur]

To CUDOWNE

[Fredziolina]

ogromnie się ciesze!!!!!!!!!!!!!

[anna57]

Super
Agnieszko, bardzo się cieszę

[dzioby125]

jestem już jestem
ja jeszcze się trzęsę, a Colcik spokojnie odsypia.

dzisiaj minęły równe 2 tygodnie od tego "wypadku". Jeszcze wieczorem chodząc i szukając Go mówiłam, że mógłby zrobić nam niespodziankę i wrócić w tą rocznicę, ale zawsze coś takiego lub podobnego mówiliśmy np. że mógłby wyjść teraz z krzaków, że może stoi już na tarasie i czeka aż wrócimy z poszukiwań, że mamy nowe łóżko w sypialni, które czeka na Niego, że kupiłam im nową zabawkę, że zapowiadają deszcz, że robi się zimno itd.

Jak to było: wczoraj na poszukiwania poszliśmy wcześniej, bo już o 22:30, obeszliśmy nasze osiedle i po godzinie bez życia wróciliśmy do domu. Znowu nic nie miauknęło, nic nie zaszeleściło Wołaliśmy Go jeszcze z ogrodu, ale ten wieczór nie chciał być inny niż pozostałe 14 dni, więc poszliśmy spać.
Po godzinie obudziło nas warczące i wyjące Maleństwo - wiedzieliśmy, że jakiś kot jest za oknem i ta niepewność aż do znalezienia pstryczka i zapalenia światła...wieczność, a potem jeszcze strach żeby Colcik nie zwiał, bo bał się tego warczenia. Pamiętam to wszystko jak przez mgłę, wiem że chwyciłam Go za skórę na karku, drugą ręką wzięłam Go pod paszki i już był mój, lekki jak nigdy, ale tulący na rękach jak zawsze
szybko zamknęliśmy wszystkie okna i zaczęły się mizianki, baranki, traktorki

przy okazji obejrzeliśmy Go z każdej strony łącznie ze stanem uzębienia
Stan ogólny dobry, nie jest osowiały, ale zmęczony. Był bardziej spragniony niż głodny chociaż na moje oko schudł z 3 kilo (ja 5 ) i mogę Mu policzyć kostki na kręgosłupie, jest brudny od piachu, śmierdzący polem, uszy, oczy ma czyściutkie, skóra na karku wraca na swoje miejsce więc tragedii nie ma, opuszek pościeranych nie ma, pazurki w dobrym stanie. Gdyby nie zapadnięte boczki u mojego Grubcia i pył w sierści to wygląda i zachowuje się jak zawsze, oprócz tego, że jest baaaardzo stęskniony, tuli się, mizia i grucha non stop.

Śpi na łóżku przykryty kocykiem więc siedzę w sypialni obok Niego, teraz śpi trzymając główkę na mojej ręce. Boję się, że jak odejdę to coś Mu się stanie, zniknie, przestanie oddychać lub będzie się bał.

Wszyscy mnie pytają czy się cieszę, ale tego co czuję nie da się opisać, to jest coś więcej niż radość...wróciło do mnie moje dziecko, którego myślałam, że już nigdy nie zobaczę

Jak na złość nasza wetka ma urlop do połowy września i nie mam do kogo iść. Chciałam dzisiaj z Nim jechać na podstawowe oględziny, a za tydzień na pobranie krwi pod kątem nerek i wątroby, ale Tż twierdzi, że nie ma Go co stresować, bo Coltek przede wszystkim musi się teraz wyspać i odpocząć, a do wetki pojedziemy po Jej powrocie z urlopu, no chyba, że będzie jakiś alarm.

[Agn]

Aga, tak bardzo sie ciesze.
Tak balam sie zagladac do watku, nie wiedzialm co napisac, zeby pocieszyc, a tu taka ulga.

Ciesze sie bardzo bardzo.

[dzioby125]

ja wiem, bo to nigdy nie wiadomo co napisać żeby nie dobić, a podnieść na duchu

ja też tu nie pisałam, bo co miałam Wam napisać, że Go zawiodłam chociaż to ja byłam za Niego odpowiedzialna, za Jego szczęście, beztroskę i zdrowe życie aż do późnej starości

głównie pisałam na forum mojej nowej miejscowości, o spadającej gwiazdce, którą ostatnio zobaczyłam, o ataku chyba dzików, o północy w lesie, o tym jak biegłam do sąsiedniej wioski, bo ktoś chyba Go tam widział i pewnie wielu innych głupotach, ktorych juz nie chcę pamiętać

okropne były te ostatnie 2 tygodnie, nie chcę nawet myśleć jak Colcik się wycierpiał, gdzie był, co jadł, czy żaden zwierz Go nie atakował...
codziennie katowałam się myślą, że szuka drogi do domu i myśli smutno "mamo, nie mogę Cię znaleźć", "mamo, gdzie jesteś"

nie wiem dlaczego do nas nie wyszedł, nie wiem dlaczego na Niego nie weszliśmy, a na pewno byliśmy na wyciągnięcie ręki od siebie, ale najwidoczniej tak miało być jak jest, a jest teraz bardzo dobrze

dziękuje Wam za kciuki

aaaa, mam Colcika na chrupeczkach, które chce jeść i na piersi z kurczaka, po która specjalnie poleciałam żeby miał coś lekkiego na wyjałowiony żołądek, ale zjadł jej zaledwie kilka kosteczek, dałam Mu tez tą wodę od gotowania piersi, ale głównie Maleństwu smakowała

dopajać Go czy niech pije ile sam chce?

[Fredziolina]

dzioby125, Colcik jest w ogromnym stresie i myślę ze potrzebuje dużo ciepła i czasu by odzyskał spokój ducha.
Zostaw go, niech je i pije do woli.

[dzioby125]

Ciocie

[Fredziolina]

Śliczny Pluszaczek

[dzioby125]

a może podreperować Go trochę Calo-Petem
http://www.krakvet.pl/biowet-calopet-en ... p-395.html

lub czymś innym? Convalescentem?

[Fredziolina]

a może podreperować Go trochę Calo-Petem
http://www.krakvet.pl/biowet-calopet-en ... p-395.html

lub czymś innym? Convalescentem?

jak najbardziej

[Duża von Focha]

Jak zgarnęliśmy Mirmiłka z ulicy, to wet nam poradził, żeby go właśnie poić ile wlezie, bo na wolności koty często są niedowodnione i to ma fatalne skutki dla nerek, więc niech Colcik pije ile się da A ja sobie wypiję toast za jego szczęśliwy powrót

[dzioby125]

no ja też, ale wieczorem

a Colcik właśnie wypił prosto z kubka 1,5 cm. wywaru od gotowania piersi

Maleństwo, a o Puncie nie wspomnę traktują Go jak obcego kota warczą, prychają i stresują mi biedaka