Dorian odszedl...- jego ostatnie zdjecia

» Sob sty 17, 2004 8:54

A propos kotow w srodkach transportu. Milam dachowca pieknego czarno bialego Pussy, wszedzie go zabieralam jak jechalam na noc, tak sie nauczyl ze w tramwaju przystanek przed wysiadaniem domagal sie wypuszczenia z transportera potem dzielnie wysidal i dumnie z podniesionym ogonem zasuwal do domu, w puszorkach i na smyczy rzecz jasna. Jezdzilam z nim do Puszcykowka i z pociagu tez wysiadal i zasuwal na wlasnych lapkach. Nie pamietam jak to sie zaczelo ale wzbudzal podziw. Pussy w ogole byl super bo od 3 lat nie zyje. Znalazlam go na ulicy i byl madrzejszy od mojej obecnej kociej arystokracji

» Sob sty 17, 2004 15:10

Inka pisze:Bosh, Dorian jest moim nowym idolem!
A szelki solidne, nie puszcza?
Super, ze juz zdrowy

Szeleczki bardzo w porzadku, starannie pozapinane, poza tym on sie tak nie wyrywa, zeby je pourywac, raczej zwiedza ze spokojem

Tez sie ciesze, ze tak szybko wyzdrowial, dobrze, ze akurat mialam dzien wolny i moglam od razu zareagowac, bo by sie meczyl z tym pecherzem i z ta wysoka temperatura.

» Sob sty 17, 2004 15:14

ktosia pisze:Heh, swietna historia... bombowy, bezstresowy kot

btw.: kto wie, moze wlasnie dzieki temu pare osob z autobusu bedzie tak oczarowanych, ze postanowia sie zakocic

Dziekuje

Jest szansa, tyle osob mnie o niego pytalo, czy brudzi, czy niszczy itd, bylo wyraznie zachwyconych a ja oczywiscie odpowiadalam, ze nie, skad, w ogole nic zlego nie robi, aniolek :twisted:

Juz o tym myslalam, zeby sie z nim wynajmowac do domow, w ktorych ktos sie buntuje przeciwko koto i powalac go rudym urokiem Dorisia, ew. to juz bezplatnie :wink:

bede z nim jezdzic po Warszawie i reklamowac koci rod

» Sob sty 17, 2004 15:26

lorraine pisze:Juz o tym myslalam, zeby sie z nim wynajmowac do domow, w ktorych ktos sie buntuje przeciwko koto i powalac go rudym urokiem Dorisia, ew. to juz bezplatnie bede z nim jezdzic po Warszawie i reklamowac koci rod

Lorraine

» Sob sty 17, 2004 15:35

Dorian jest chyba jakims dalekim kuzynek Pitasza. Pi to też kot podróżnik. Narazie jednak nie miał sposobności podróżowac autobusem, samochód za to jest jego żywiołem

W samochodzie się jeździ, a nie w transporterku! Kot musi przeciez świt przez szyby pooglądać. Jak tylko zobaczy, kiedy samochód stoi na światłach, przechodniów za szybą, to przednimi łapkami opiera się o drzwi i z inteligentna mina omiata wzrokiem wszystko wokół. Gdy się zmeczy, a musicie wiedzieć, to bardzo trudna robota, wskakuje na tylnią półkę i zasypia

Tylko tapicerka jest granatowa

Czasem zdaża nam się zabierać do veta z zaprzyjaźnioną szkołą jazdy. Ohhh! Wtedy ma używanie

Swojego veta uwielbia, wszedzie sobie da zajrzeć, ale jeśli akurat jest jego asystentka to :twisted:

» Sob sty 17, 2004 17:15

kociamatka pisze:Dorian jest chyba jakims dalekim kuzynek Pitasza. Pi to też kot podróżnik. Narazie jednak nie miał sposobności podróżowac autobusem, samochód za to jest jego żywiołem W samochodzie się jeździ, a nie w transporterku! Kot musi przeciez świt przez szyby pooglądać. Jak tylko zobaczy, kiedy samochód stoi na światłach, przechodniów za szybą, to przednimi łapkami opiera się o drzwi i z inteligentna mina omiata wzrokiem wszystko wokół. Gdy się zmeczy, a musicie wiedzieć, to bardzo trudna robota, wskakuje na tylnią półkę i zasypia Tylko tapicerka jest granatowa Czasem zdaża nam się zabierać do veta z zaprzyjaźnioną szkołą jazdy. Ohhh! Wtedy ma używanie
Swojego veta uwielbia, wszedzie sobie da zajrzeć, ale jeśli akurat jest jego asystentka to

Moj Podroznik jeszcze samochodu nie zna, ale sadze, ze jak pozna to pokocha

Kot moich rodzicow sporo jezdzil samochodem na dzialke i z powrotem i dokladnie tak samo sie zachowywal jak Pitasz (krewny?), wygladal przez boczna albo tylna szybke, a jak juz sie naogladal to zasypial na tylnej polce. Jak dojezdzal na miejsce, to zawsze o tym wiedzial i juz duzo wczesniej domagal sie wypusczczenia i lecial na miejsce na skroty.
Fajnie wygladal na tej polce, jak maskotka

» Sob sty 17, 2004 17:19

Pozdrowienia dla Doriana od podróżników Budynia i BluMki...

Kiedyś się śmałam, że Budyń ma największe kocie terytorium w Polsce - znaczył Góry Świętokrzyskie, Mazury i wybrzeże w Gdyni.... :wink:

» Sob sty 17, 2004 18:01

AnnaP.P. pisze:Pozdrowienia dla Doriana od podróżników Budynia i BluMki...
Kiedyś się śmałam, że Budyń ma największe kocie terytorium w Polsce - znaczył Góry Świętokrzyskie, Mazury i wybrzeże w Gdyni....

Dziekujemy :piwa:

Anno, Ty zabierasz swoje koty na wakacje i tam tez z nimi wychodzisz na spacerki? Ja jeszcze nie mialam tego dylematu ale to az grzech trzymac takiego kota w domu wciaz i wciaz, zanudzi sie albo jeszcze, co gorsza, jakichs stresow sie nabawi... :wink:

» Sob sty 17, 2004 18:09

lorraine pisze:Anno, Ty zabierasz swoje koty na wakacje i tam tez z nimi wychodzisz na spacerki?

Jak są warunki, to czemu nie?
Z ciekawostek: kiedyś byłam u rodziców, ojciec podwiózł nas samochodem do babci, wracaliśmy piechotą. Toe jek ok 4 kilometrów, w noemalnych okolicznościach 45 minut ostrego spaceru pod górkę, z kotem prawie trzy godziny.... No i jakiś kilometr od domu kot odmówił współpracy i stwierdził, że on ma dość spacerku, wracamy, skąd wyszliśmy.... Nawet na rękach ciężko go było nieść, bo chciał zawracać.

Z mrożących krew w żyłach -- kot mi się wyrwał razem ze smyczą na plaży w Gdyni, pierwszego dnia pobytu. Oczywiście po piachu mogłam go gonic ile chcieć... W sekundę zobaczyłam oczami wyobraźni, jak przez cały urlop chodzę i szukam zagubionego kotka. Wrzasnęłam "stój" i kot...dobiegł do skraju plazy, do pierwszych krzaków, i tam stanął....

» Sob sty 17, 2004 18:34

AnnaP.P. pisze:Wrzasnęłam "stój" i kot...dobiegł do skraju plazy, do pierwszych krzaków, i tam stanął....

Niezwykle

» Czw sty 29, 2004 17:13

A teraz wracajac do tematu...

Wracalam w niedziele do domu wieczorem i na sasiednim osiedlu zobaczylam pania na spacerku z kotem, tak ladnie za nia szedl, z podniesionym ogonkiem...
Dopiero po chwili moj mozg zaczal jakos racjonalnie przetwarzac dane, po pierwsze jest - 10 stopni po drugie kot nie ma smyczki, o co wiec chodzi?!
I oczywiscie, pani poszla sobie a kocisko zostalo, oczywiscie musialam podejsc sprawdzic co sie dzieje

Znalazlam kotke, przemarznieta, przerazona, bardzo lagodnie nastawiona, wyraznie domowa i zadbana i wyraznie zagubiona, chodzila szukala, wachala obok wejscia do klatki

Rozejrzalam sie wokol, czy nie ma jakiegos ogloszaenia, ale nie, nie moglam kociska tak zostawic, wzielam na rece i poszlam do domu.
Kotka przez caly czas nawet nie drgnela i nie zamiauczala, tylko trzesla sie z zimna...
Poczatkowo zamieszkala u mnie w malym pokoju, ktorego i tak prawie nie uzywam, potem stopniowo zaczelam ja wypuszczac i poznawac z moimi malymi. Nie jest to jeszcze przyjazn, ale obywa sie bez wiekszych awantur, czasami ktorys warknie albo nafuczy, do lapoczynow nie dochodzi.
Oczywiscie rozwiesilam ogloszenia, ale nikt nie odpowiedzial, myslalam zeby znalezc dla niej nowy domek, ale ona jest taka sliczna i spokojna, ze chyba nie bede sie mogla z nia rozstac

Kotka ma 7,8 miesiecy, jest szaro czarna, pregowana i nakrapiana, ma sliczne, ogromne zielone oczy, jest na oko (weterynarza, nie tylko moje) zdrowa i nie w ciazy.
Tak wiec dokocilam sie i teraz szukam dla niej imienia na D