Dymna Szczecinianka - śpisz już 4 lata [*]

[Usagi_pl]

No i jak zwykle, gdy jest za dobrze, coś musi pójść nie tak. Katarzyna dostała uczulenia.

Kupiłam jej tydzień temu puszkę Miamore (kurczak z dynią) i chyba od tego zaczęły się problemy. Na grzbiecie i łapkach Kasika pojawiły się niewielkie ranki. najpierw myślałam, że mogła się o coś pokaleczyć, obszukaliśmy dom, powyciągaliśmy z kanapy ostatnie zszywki, mimo że nie stanowiły żadnego zagrożenia, a trzymały starą kanapę we względnej całości. Ale ranki nadal się pojawiają. Dziś lub jutro jedziemy do weta.

I spokojne dni diabli wzięli.

[Usagi_pl]

Nikt nas nie czyta, ale zapiszę tu, co by dokumentacja była pełna.

Katarzyna zniosła veta bardzo dzielnie. A potem ranki przestały się pojawiać, zaczęły goić i śpiew i muzyka, zdrowy kot, nigdy więcej Miamora.

Do wczoraj trawała wielka impreza uwielbienia i radości dla naszego małego dzielnego dymnego tygrysa. Wczoraj koło północy tygrys się zrobił nieswój i puścił pawia z wieczornej uczty. W nocy próbował jeszcze dwa razy śliną, teraz wyszedł, napił się tylko wody i dalej śpi. Pocieszam się, że najpierw się wymiział w obie strony, poprzeciągał i nie wyglądał na chorego kota.

Jak do 14:00 nic nie zje, to chyba znowu Vet.

[gisha]

Czytamy i trzymamy kciuki za koteczke!!!!!!!!!

[Usagi_pl]

Dziękujemy!

Katarzyna zaczęła się ślinić i popiskiwać więc się zapakowałyśmy i w drogę. U veta byłyśmy... 3 godziny. Morfologia, kroplówka, 4 zastrzyki, antybiotyk w granulkach.
W morfologii na szczęście wyszło jedynie lekkie odwodnienie. Dostała do tego leki antywymiotne, pobudzające pracę jelit i mamy zgłosić się rano, po nocnej głodówce.

Biedna Kasienia zniosła to bardzo dzielnie, bez protestów, mimo że żylki ma cieniutki i veci dali radę założyć weflon dopiero na ostatniej tylnej nóżce. Całą kroplówkę przeleżała grzecznie przytulona do mojej ręki. Dopiero po drodze do domu się zsiusiała, myślę jednak że to od tej kroplówki po prostu. A w domu mój dzielny mały tygrys zaszył się pod łóżkiem na baraniej skórce i śpi do tej pory. A mnie się serce kraje, bo wiem, jaki to kochany tchórzyk i że ona taka dzielna to była tylko na pokaz.

I wiesz, Agata, jak kiedyś tu zajrzysz, to ja cofam wszystko co o Kasi mówiłam - to najkochańszy, najcudniejszy i najgrzeczniejszy kot, jakiego znam i tylko bardzo chcę, żeby już więcej nie chorowała. Bo jak patrzę na nią pod tym łóżkiem, to mam ochotę położyć się obok niej i rozbeczeć.

[agiis-s]

jej...
pozdrowienie dla Kasi od łobuzów Pulpeta i Kapuchy
łapy trzymamy żeby szybko wyzdrowiała

[vadliszka]

i jak z Kaśką?

[Usagi_pl]

Do przodu. Na szczęście nie łapami

Katarzyna dzielnie zniosła kroplówkę, trzy dni zastrzyków, podawanie antybiotyku do pyszczka przez wredną Dużą i spacery powrotne na piechotę z lecznicy do domu. To znaczy Katarzyna nie wędrowała, podróżowała jak na prawdziwą damę przystało w swym wypaśnym cadillacu.

Najtrudniej Katarzyna zniosła rozstanie z ulubionymi chrupkami na rzecz dwóch dni na mokrym jedzeniu (RC Convalescence przeznaczyła dla Gangu spod Kiosku i odmówiła spożycia), więc żyła (:kitty: z trudem) na Felixie.

My najciężej przeżyliśmy domowe wyjmowanie weflonu - krew się lała, ja panikowałam, Duży trzymał Katarzynę, a Katarzyna miała nas w nosie. Jak wreszcie ją puściliśmy to przyszła do nas się pomiziać i od tamtej pory nas kocha.

Chrupki wróciły do michy, bo żal było patrzeć na kota, gdy się otwierało szafkę. Moja biedna mała Katarzyna, która nigdy o nic nie prosi, płakała całą sobą - o chrupeczki

Podsumowując - życie wróciło do normy. Szalejemy jak dawniej. Ślady po uczuleniu i po wkłuwaniu weflonu goją się. Ale nigdy więcej Miamora i kocich kabanosków!

[Usagi_pl]

Obiecane zdjątka - trochę nas zamurowało, przyznaję, nawet nie miałam sił się gniewać na kotkę idiotkę

[olusiak81]

Trochę się zmartwiłam, że Kasieńka choruje, ale dobrze, że już wszystko wróciło do normy Czasem kociaste tak reagują na inne karmy, chociaż my się tak staramy, żeby były zdrowe i żeby smakowało No, ale fajnie, że już rozrabia. Kwiatkowo-doniczkowe zdjęcia przecudne

[Agalenora]

Śliczna! Przypomniałam sobie łapanie jej na śmietniku, w upale, w ok. Powązkowskiej

Czy to na pewno ta sama Kasia ?

[Usagi_pl]

Stanowczo ta sama, nie podmieniłabym jej na żadną inną A jaką furorę robiła u veta - ja tam nie istnieję, Katarzyna przychodzi z wizytą a ja jestem tylko dodatkiem do Katarzyny

[agatka84]

O Boże, takie rzeczy się u Was działy a ja to wszystko przegapiłam
Biedna, kochana Kasiulka
Dzięki za pw, bo nadal bym tkwiła w niewiedzy.
Cieszę się, że Kasiula doszła do siebie.

[agatka84]

Obiecane zdjątka - trochę nas zamurowało, przyznaję, nawet nie miałam sił się gniewać na kotkę idiotkę

To jest Kasia Ta chuda drobinka
Jaka dostojna pannica z niej wyrosła.

[agatka84]

I jak się dzisiaj czujemy
Czy Kasia nadal ma takie futerko-puszek, gładkie i mięciutkie Bo na fotkach widać, że chyba tak.

[Usagi_pl]

Czujemy się ogólnie świetnie. Dzisiaj sadziłyśmy kwiatki na balkonie i Katarzyna poznała skorka. Wstrętny robal nie chciał jednak siedzieć bez ruchu, więc moja odważna bestia zwiała pod łóżko. Ona chyba nigdy z tego tchórzostwa już nie wyrośnie.

Od paru dni jednak wyraźnie dorasta, bo zaczyna gnieść ciasto, a właściwie skórę baranią leżącą koło łóżka. Budzi nas tym mruczeniem i deptaniem codziennie koło 4.

Futerko, hmm... przez zimę Kasieńka zrobiła się bardziej puszysta i milutka w dotyku, ale wyraźnie jest to kotek przystosowany do naszej strefy klimatycznej i już nosi letnią, lekką jedwabistą szatkę. Przez to znów wygląda na chudziaczka.

Zresztą nie jada za dużo, w porównaniu z kotami pozostałych członków rodziny to niemal głoduje, mimo że wszystkie trzy miski pełne. Policzyłam, że miesięcznie zjada kilogram suchego pokarmu i 10 puszek 200g Felixa. Około 70 zł z przysmakiem w postaci wątróbki. Kurczakiem gardzi, wołowiną gardzi, od tuńczyka ucieka. Nic dziwnego, że ma dupeczkę kościstą i waży 2,5 kg