).
Czarne.
Małe. Mają niecałe dwa miesiące.
Odrobaczone już dwa razy (edit: początek listopada: trzy razy).
Na pewno nie przeżyłyby zimy na wolności...
Mruczą na potęgę. Nawet brać na ręce nie trzeba
, wystarczy wejść do pokoju, gdzie siedzą. A branie na ręce, po pierwszych piskach strachu, kończy się traktorem do potęgi 
.
Oto trikotek:
Fredzia - odeszła za Tęczowy Most 24 października
Najbardziej puchata z trikotka - i najjaśniejsza, dymna (jasny podszerstek i CZEKOLADOWE znaczenia (opinia cioci Tajdzi). Ogonek ma pręgowany
. Brykacz straszny, ale jednocześnie taka maleńka pierdółka - zagapi się, zasiedzi, zamyśli . Największy przytulak i słodziak.
Edit: po paru dniach okazała się niezłym brykaczem i silną, przebojową (choć nie łobuzującą jak brat) kocinką. Pierdółkowatość musiała być skutkiem stresu
.
Tumcia - zarezerwowana - jedzie do nowego domku 10.11.
Mniej puchata niż Fredzia, ale bardziej czarna - tylko mała plamka pod brodą jest biała, taka broszka u małej damy
. Jest najbardziej nieśmiała z trójki, ale chyba największy żarłok .
Edit: Tumiś to równiez naaaaajwiększy pieszczoch. Mruczy jak szalona, lubi ludzkie ręce, choć trochę kwiczoł jest - na każdą zmianę sytuacji reaguje popiskiwaniem
.
o, tu widać troszkę tę plamkę
No i chłop na zagrodzie (jedyny mężczyzna w naszym domu
)
Miziut
Cały czarny, z króciutką, jedwabistą sierścią i takim zaledwie muśnięciem bielą pod bródką (bo to nawet plamka nie jest). Łobuz, zawadiaka, największy brykacz - ale i najodważniejszy. Natychmiast biegnie na pomoc, kiedy któraś z sióstr-pierdółek popiskuje. W transporterze zabierany po "łapance" stanął przed resztą rodzeństwa (jeszcze brat i siostra zostali u jopop) i groźnie fuczał na każdego zaglądającego
.
no, tu może nie mam najmądrzejszego wyrazu mordki
tu jest jeszcze lepiej 
No to czekamy na domki
Edit z końca października: nastąpiła zamiana ról. Miziek jest największym, najbardziej cudownym przytulaczem. Natychmiast pakuje sięna pierwsze dostępne kolana i mruczy jak najęty. Do brykania też nie jest ostatni, al ejednak moszczenie się na człowieku przedkłada ponad wszytsko. Jest również wielkim śpiochem - pewnie przez to, że jeszcze "tłucze się" po nim choróbsko, więc jest słabszy.
Tumcia natomiast, po uporaniu się z dwoma poważnymi kryzysami, okazała się największym brykadełkiem świata
. Kot z motorkiem w pewnej części ciała, który najadł się baterii Duracell - no w reklamie mogłaby grać... 
Szleje, biega, zaczepia nawet humorzastą ciotkę Mruf, każda rzecz jest idealną zabawką - a przy okazji żarłok z niej straszny .
Dwa różne charaktery, a tak pięknie się dopełniają... Gdyby ktoś chciał je razem...
), taki wielki sprzęt, co to jak nas na nim Duża Uschi zobaczyła, to się śmiała i wołała, że "rower zdobyty" czy coś 
. Ona jest trochę podobna do ciotki i wujka od tej poprzedniej Dużej, no ale tamte to się z nami bawiły, a ta... 
). Nie bardzo wiemy, dla kogo to przedstawienie - chyba większa rozrywka dla nas, bo ona sztywnieje, syczy, warczy, buczy i parska... Duże mówią, że ona się nas BOI 
!!! Dziwne. My jej wcale. Ciekawa jest i dziwna, no to się gapimy i tyle... Chcielibyśmy pobiegać po całym mieszkaniu, ale Duże mówią, że to dopiero, jak się ciotka przestanie tak bardzo bać... No to oby jak najszybciej 
. Niech się martwi ta Duża, do której ponoć dziś jedziemy, Wet czy jakoś tak. Ona podobno się zna, co ja się będę wtrącać. Poza tym zdrowi jestesmy, a ja to chyba wczpraj nawet robala wykupkałam 
