Apolonio, żegnaj...

[B-dur]

Znów zaniesliśmy do pokoju-izoladki, a ona znów tak samo przeraźliwie się wyrywała

Ale nie płacze, więc nie jest źle

Ona nie wie, co to dom. Wychowała się przecież na ulicy, a u Elżbiety nie była aż tak długo, by miała czas zapoznać się ze wszystkimi domowymi sprzętami. Wszystko jest dla niej nowe. Na ulicy telewizyjne piloty nie plączą się pod łapkami i firanki nie zasłaniają wejścia na okno

Będzie dobrze. Musi tylko odnaleźć się w tym nowym dla niej środowisku

Pamiętam swoje emocje po dokoceniu Fortuną. A choć minęło juz 5 miesięcy od tamtej pory, to i tak czasami wołam resztę domowników, żeby popatrzyli jak pięknie śpi albo jak uroczo mnie barankuje i udeptuje
Do Dzikuski też zresztą wołam

[Elżbieta P.]

Apolonio,
Czy ty wreszcie zrobiłaś chociaż jeden krok w kierunku, by domownicy cię pokochali ?
Bardzo się o ciebie martwię...

[Misica]

P. Elżbieto,
Myślę, że Apolonia chce być kochana, tylko nie bardzo wie co ma robić.
Myślę, że mimo wszytko jest progres
Dziś w nocy spała z nami wszytkimi - my z Gryfonem na łóżku, a ona pod. To chyba znak, że chciałaby być akceptowana? Ale nadal się boi

Z drugiej strony, chyba czuje się pewniej, bo jak odkurzacz czyści miski swoje i Gryfona
Wczoraj nawet nie wpuściła go do kuchni, do jego miseczek
Gryfon nie był szczęśliwy, ale ja to odbieram jako dobry znak tzn., że Apolonia zaczyna czuć się pewniej

[magicmada]

Ciesze sie, Misica, ze dajecie Apolonii czas i jestescie cierpliwi, to przeciez kilka dni, trzymam kciuk, za to, zeby bylo coraz lepiej.

[iceangel]

nie wiem na ile Apolonia pozwala sie dotykac, ale jest sposob na to by szybciej poczula sie jak w domu. Trzeba wziac watke i potrzec pyszczek/lapki/okolice pupci (czyli miejsca z gruczolami zapachowymi) a nastepnie ta watka poocierac mieszkanie na wysokosci kociego nosa. Jesli kocur nie jest absolutnie agresywny a tylko ciekawski, jego rowniez mozna oznaczyc i na odwrot, by tak bardzo nie interesowal sie kotka, mozna ja oznaczyc jego zapachem. Mieszkanie jednorazowo, koty, jako ze sie myja trzeba by kilka dni pod rzad. Wplynie to pozytywnie na psychike kotki i moze rowniez wyciszyc zapedy ciekawskiego kocurka.

[Misica]

iceangel,
dzięki za rady, jednak na razie jeszcze wię wstrzymam.
Po pierwsze kotka przy próbach głaskania czy przenoszenia bardzo się denerwuje, piszczy, próbuje uciekać.
Po drugie jutro wyjeżdżamy na 5 dni - futra zostaną z moją mamą, więc nie chciałabym sprowokować jakichś nieprzewidzianych sytuacji.

Kiedy wrócimy Apolonia będzie u nas już 12 dni i oczywiście napiszę Wam jak się zachowywała podczas naszej nieobecności i jakie zrobiła postępy.
Sypialnia na wszelki wypadek będzie zamknięta

Trzymajcie kciuki, pls

[Elżbieta P.]

Bardzo mocno trzymamy kciuki.

Na pocieszenie - mogę Ci powiedzieć, że u mnie też tak długo trwało, zanim Apolonia "przełamała się" do mnie i mojej rodziny.

Na początku - nawet nie próbowałam jej udamawiać. Podawałam tylko leki, pożywienie, czasem głaskałam po głowie. Była zostawiona sama-sobie, bo bardziej zajmował mnie chory Gargamelek.

Kto wie, czy Wasza nieobecność w ciągu kilku dni nie wpłynie dobrze na jej aklimatyzację. Spokój i cisza w domu - może ją ośmieli.

[Misica]

Wrócilismy do domu wczoraj około 18:30!

Mama powiedziała, że Apolonia całe 4 dni siedziała pod narożnikiem - wychodziła tylko w nocy na posiłki.

Około 20:30 postanowiliśmy przywitać sie z Apolonią.
TŻ włożył rękę za łóżko, ale Apolonia cofnęła się.
Wtedy ja zajrzałam pod łóżko i zauwazyłam, że koteczka ma zaułazawione oczka i ciężko oddycha.
Natychmiast zadzwoniliśmy do Pani Eli i wspólnie pojechaliśmy do vet'a.
Pierwszy nie zrobił na nas najlepszego wrażenia, pojechalismy szukać dalej - obawialiśmy się zapalenia płuc albo kociego kataru na skutek osłabienia organizamu po szczepionce oraz stresie przeprowadzki.

Drugi vet - wydaje się bardzo doświadczony (w klinice całodobowej) powiedział, że kotek źle wyglada i najlepiej go zostawić bo woli go poobserwować niż "strzelać" w ciemno.
Ku naszemu zdumieniu vet obejrzał oczka i pyszczek Apolonii, ale największy niepokój wzbudził jej brzuszek.
Apolonia dostała leki ulatwiajace oddychanie i została na obserwacji.

Z nadzieją pojechalismy do domów.

Około pierwszej w nocy zadzwoniłam zapytać czy jest poprawa - vet powiedział, że w oddychaniu tak.
O drugiej on zadzwonił do mnie, że z kotką jest coraz gorzej bo brzuszek pęcznieje z minuty na mitutę i boją się, że kotka nie wytrzyma do rana (ucisk na przeponę).
Vet zaproponował operację, gdyż podejrzewał niedrozność jelit.
Co miałam robić ? - zgodziłam się - prosiłam, żeby ratował Apolonię.
Kolejny telefon otrzymałam o 2:30 w nocy. Vet powiedział, że Apolonia ma pęcherzykowate guzki na wątrobie i śledzionie (najprawdopodobniej bablowiec). Wątroba jest tak powiększona, że przypomina organ średniej wielkości psa a nie małej kotki. Dodatkowo znalazł żółty płyn w otrzewnej, który oznaczał, że kotka ma FIP.
Po długich rozmowach moich z P. Elą, P.Eli z Vetem i maszej z vet'em, podjęlismy za jego namową niełatwą (choć mam nadzieję słuszną) decyzję, aby nie wybudzać Apolonii z narkozy...

Póltora roku więłam kotkę ze schroniska w Celestynowie - po trzech miesiacach walki o zdrowie okazało się, ża ma FIP - odeszła.

Na poczatku tego roku znów pojechaliśmy do schroniska zawieźć koce, jedzenie itp. wzięłam kolejna kotkę - nie przeżyła odrobaczania - odeszła po czterech dniach mimo codziennych wizyt u vet'a, kroplówek i wszystkiego co radził.

Bałam się brać kolejne maleństwo - wzięłam Apolonię - kotkę około roku, zdrowiutką...

Czy wisi nade mną jakieś fatum...

[goska_bs]

Misica
Apolonio [*][']

[Slonko_Łódź]

Smutno.... Miała już dom, ludzi, którzy ją kochają.... Jakos ostatnio sużo FIPa wszędzie....

[tumasia]

Zawsze bałam się odezwać w takich tematach... Bo moje słowa nie potrafią ugasić żalu po stracie kocich przyjaciół... Bo, boję się, że wręcz potęgować mogą ten żal... Nie umiem pocieszać, ale umiem zrozumieć... I naprawdę, jest mi bardzo, bardzo przykro....
Żegnaj Apolonio! [']

[ariel]

Misica, tak bardzo smutno.
Popłakałam się.

[']

[Wielbłądzio]

Tyle o niej myślałam i tak mi na niej zależało - bo była podobna do mojej Noreczki...

Babci poprzednia kotka - młodziutka - też umarła na początku marca na FIP, też miała tę cholerną 'wodę w brzuchu', ale ona była wzięta-odebrana z koszmarnych warunków... Może Pola miała to draństwo jeszcze z wolności - to się ileś wykluwa w zależności od ogólnej odporności kota (Sabinka zmarła dwa miesiące i kilka dni po przyniesieniu z ogniska wszelkich chorób...)...

tak bardzo mi przykro

[Zakocona]

Biedna koteczka! Bardzo Ci współczuję, że pożegnałaś w tak krótkim czasie tyle kotów. Trudno się z tym pogodzić.

[Zuza35]

Misica, nie ma czegoś takiego jak fatum. Tak się po prostu złożyło okropnie, to wszystko. Nie poddawaj się!
Bardzo, bardzo, bardzo mi przykro, ale nie wierz w pecha, coś takiego nie istnieje!!