Czarne Diabły Tasmańskie VIII - życie codzienne DT i śmierć

Babcia świeżo po powrocie do domu, jeszcze przed intymnością

Widać duże opuchnięcie z lewej strony, ale jestem w szoku że wyjątkowo dobrze to wygląda już dzień po operacji :ok:

Pięknie wygląda!
Troszkę jak chomiczek, ale spojrzenie całkiem przytomne, z gatunku "gdzie moja miska, nie było mnie tylko 24" :mrgreen:

Dzielna Babunia :1luvu:

teraz już będzie tylko lepiej!

Jak na rozległość operacji, którą opisywał chirurg to Babunia wygląda kwitnąco! W nocy pożarła 2 saszetki, teraz kończy jedną - muszę poważnie przemyśleć jakieś bardziej ekonomiczne żywienie :twisted:

Pije tez wodę, co mnie cieszy :ok:

i nie gmera łapą przy paszczy, co cieszy jeszcze bardziej. Kołnierz na razie odpuszczony :ok:

Zajrzyjcie, plis, do OKI viewtopic.php?f=1&t=164841&start=1365#p11079389 - ta to se umie znaleźć rozrywkę w wiosenne wieczory

babunia, jest bardzo dzielną kobietką. Mądra i kochana.
Babuniu, myślami zawsze przy Tobie.

alix, ucałuj ją ode mnie.
Pozdrawiam Cie.

Muszę? Bo ona syczy ... przy kroplówce chciał mnie zjeść :oops:

. Powiem jej, że ją kochasz, ok? :mrgreen:

Babka dzielna, walczyła ze mną, pozera druga saszetkę :ok:

Modlimy się, żeby nerki działały :201457

. Stado obrażone na mnie, bo od dwóch dni jestem w biegu i zaaferowana Babką. Właśnie padam na dziób, idę spać - dobrze, że piątek wolny.

Ponieważ mój apel wyszedł na końcu strony, dla porządku ponowię go tu - do tej pory łączne koszty leczenia Babci wyniosły ok 1 000 zł. Odebrałam właśnie faktury na ponad 600 zł. Babcia ma obiecane wsparcie Funduszu Onkologicznego :1luvu:

ale i tak jest sporo do dopłaty. Jeśli ktoś może i chce wesprzeć taka pacjentkę, zapraszam do wpłacania nawet drobnych kwot :wink:

Fundacja Szanowny Pan Kot
96 2030 0045 1110 0000 0303 8260
tytuł wpłaty: darowizna na cele statutowe Babcia Nova

W weekend jakoś uporządkuję życie i wystawie bazarki - taki jest plan :wink:

Skoro je, to już dobrze, a za nerki też potrzymam kciuki :ok:

Przyszłam tu za babcią Nova, ale myślę, że zostanę jako podczytywacz. Postanowiłam "zrobić to porządnie", czyli przeczytać wszystko. Na razie jestem przy Woalce, czyli jeszcze daleka droga przede mną. Ale fajnie widać, jak ewoluuje Twoje podejście do kotów. Na początku pełna panika - ojojoj, kotek zrobił kupkę, nie zrobił kupki, za długo śpi, za krótko śpi, co to będzie, trzeba do weta. A teraz zastrzyki, kroplówki to coś normalnego i pełen spokój.

nadganiam
i w trzymaniu kciuków też
:ok:

wiewiur pisze:Skoro je, to już dobrze, a za nerki też potrzymam kciuki

Przyszłam tu za babcią Nova, ale myślę, że zostanę jako podczytywacz. Postanowiłam "zrobić to porządnie", czyli przeczytać wszystko. Na razie jestem przy Woalce, czyli jeszcze daleka droga przede mną. Ale fajnie widać, jak ewoluuje Twoje podejście do kotów. Na początku pełna panika - ojojoj, kotek zrobił kupkę, nie zrobił kupki, za długo śpi, za krótko śpi, co to będzie, trzeba do weta. A teraz zastrzyki, kroplówki to coś normalnego i pełen spokój.

Cieszę się, ze Cię moje watki wciągnęły

. Od początku ich celem była pewnego rodzaju dokumentacja wydarzeń, z czasem oczywiście stały się dokumentacją stanu mojej świadomości i umiejętności. Kiedy sięgam myślą wstecz, widzę, ze długą przebyłam drogę

a jeszcze więcej przede mną. Wydaje mi się, ze gdzieś już blisko jestem granicy swoich możliwości ale ... już ich kilka przekroczyłam :twisted:

, więc nic nie jest pewne.
Wiem też, ze każdy ma swoje tempo i swoją granice wyporności, której nie przekroczy - to co dla jednego jest rutyną dla drugiego jest i będzie niewykonalne.
Tak naprawdę nadal panikuję :lol:

, ale już wiem, że różne problemy są przejściowe :wink:

, doświadczenie pomaga. Życie wymusza przekraczanie kolejnych Rubikonów, dużo się nauczyłam o kotach i o sobie przy Gołąbce [*]. Teraz mogę lepiej pomóc Babci ... Mówi się, ze regulamin wojskowy jest pisany krwią żołnierza ... to czym jest pisane doświadczenie DT?

Ten tydzień mnie wypompował, czasowo i nerwowo. Babunia pochłonęła mnóstwo energii ale ... cały czas ładnie je, opuchlizna chyba maleje

Babunia syczy na mnie i pyszczy :lol:

. Zjadła pierwszą kolację, zaraz się zbieram do spania (porządki jutro, dziś nie dam rady :oops:

) i przed pójściem do łózka dam jej druga kolację :ok:

Babka wygląda jak po mordobiciu :mrgreen:

albo jak chomik z zapasami :wink:

Trzymam za dalsze dobre dni. :ok:

Ja już nawet Alfikowi opowiadam, jaka to Babcia jest dzielna i żarta :1luvu:

stawiasz ją jako przykład, w ramach motywacji do jedzenia :lol:

? Może nakręcę filmik poglądowy?

W ramach motywacji do jedzenia, do leczenia i do życia :twisted:

Niestety Alfik sobie kompletnie nie radzi ze swoją chorobą

taki miły kot

Tego co w główce nie zmienisz

.
Babka żyje, bo ma takie a nie inne usposobienie - gdyby była ciut bardziej agresywna nie dałabym rady podlewać jej i kłuć co dzień

Ona chyba nie jarzyła, ze jest chora - z niezrozumiałych przyczyn ja tarmoszę a potem daję jeść, więc w miarę przywykła, choć dla zasady protestuje.
Mamy ograniczenia:
- możliwości medycyny
- możliwości opiekuna (finansowe, fizyczne, inne)
- możliwości kota ...

Wiem wszystko, wiem...
A kot miły - Romi85 go dziś widziała we formie, bo wczoraj się od kroplówki wymigał...
To forma wyglądała jak traktor po wypadku - kołami do góry na rączkach i najszczęśliwszy kot pod słońcem.
Jakby wczoraj była kroplówka, to dziś by w baśkowej dziurze siedział i się trząsł jak galareta na dźwięk ludzkiego głosu

Ech

Z kotami jak z ludźmi, niestety

Ale ciągle mu daję Babcię Novą* na przykład, może w końcu trafi wiedza do stosownej komórki

* bo Babcia Szelma to wyjątkowo zły przykład by dała - druga taka sama jak Alfik neurotyczko-histeryczka

Czarne Diabły Tasmańskie VIII - życie codzienne DT i śmierć

Kto przegląda forum