WAW-Mikunia. Bardzo smutno.

Narazie Milenka i DeeDee wolą znane rozwiązania, zwłaszcza DeeDee. Mam wrażenie jakby nie wiedziała jak ma na ten drapak wejść. Milenka spi w swoich kryjowkach, ale wczoraj w nocy przysypiała i sporo czasu spędziła na środkowej do przodu wysuniętej półeczce (sama ją przekręciłam, początkowo była skierowana w tył). A dzisiaj w hamaczku spała Ruda Łapa. Ale albo to przypadek, albo jest tak, zę Łapa ma pozwolenmie wejścia na drapak gdy nie ma na nim innych kotow. Ech.

Mikunia okupowała górną budkę. Wyglądała ślicznie, ale zwiała gdy chciałam jej strzelić fotkę.

Może potemw stawię zdjęcie Łapy, zaraz wybiegam do maluchów.

Marzenia11 pisze:
Iwonami pisze:http://www.fotosik.pl/u/Leszczyna/album/1387754
My dostaliśmy ją w prezencie wraz z montażem.
Kupuje się gotowe elementy w sklepie internetowym i montuje w domu.
Być może można zamówić i z montażem.

a wiesz moze w którym internetowym sklepie można ją kupić? Jest świetna.

http://kocia-strefa.pl/pl/systemy-wspin ... we-scianki

Iwonami pisze:
Marzenia11 pisze:
Iwonami pisze:http://www.fotosik.pl/u/Leszczyna/album/1387754
My dostaliśmy ją w prezencie wraz z montażem.
Kupuje się gotowe elementy w sklepie internetowym i montuje w domu.
Być może można zamówić i z montażem.

a wiesz moze w którym internetowym sklepie można ją kupić? Jest świetna.

http://kocia-strefa.pl/pl/systemy-wspin ... we-scianki

dzięki wielkie! Widac, ze każdą półkę trzeba kupowac osobno. a Twoja ścianka z ilu jest elementów?

Moja jest robiona wg indywidualnego projektu, bo mogła być tylko zamontowana w przedpokoju nad drzwiami wejściowymi. Jest bardzo duża, ma na górze domek, cztery półki, dwie mają długość ponad dwa metry, dwie są mniejsze, do tego jest deska podbiegówka ok. 2,5 m. Do tego podpórki w kształcie walców i sztachetki, bo raz Rysio spadł z półki i zostały domontowane. To wszystko widać na zdjęciach w albumie, do którego podałam link.
Tak dużych elementów nie ma chyba w standardowej ofercie. Sądzę, że można tam zamówić taką niestandardową instalację, obawiam się tylko, że to jest dość kosztowna sprawa.

Sytuacja w stadzie jest napieta, ale , jak wczoraj jeszcze nie wiedziałam o co chodzi, tak dzisiaj chyba wiem . Źródłem nai ęcia jest zazdrosna DeeDee. Już wczoraj trozkę chyba jej napięcia rozładowałam./ Niestety główną ofiarą jest Ruda Łapa, ktora zaczęła wygryzać sobie kępki futra. Ale też, zasypiając na siedząco, jakoś udaje mi się z nią bawić tak, aby się w końcu wybiegała.
Stadko pomału akceptuje drapak, a wczoraj po raz pierwszy mielnka wskoczyła na górę i razem bawiłyśmy się piórkiem. :wink:

Jeszcze tylko potrzeba czasu, aby pustawiać wszystko co trzeba i jak trzeba do pokoju.
Milkenka po kontroli - futerko odrasta, ale wetka znalazła świeże ślady wylizywań. To wiem, bo od prawie 3 tyygodni ma napady lizania. Utrzymujemy leczenie, ale mam dawać całą ćwiartkę tabletki (ktora kruszy się okropnie) i zamówiłam jakiś nowy specyfik, suplement diety, wspierający leczenie układu nerwowego. Zobaczymy. :ok:

Zlewanie miejsc lezenia kotów feliwayem plus wygłaskiwanie i zabawa z DeeDee przyniosło efekty o tyle, że nie ma już takiego mega napięcia choć Łapa jest ciągle przeganiana. Ale z mniejszą zaciętością, przynajmniej ze strony GeeGee, bo Nutka ciągle ma Łapę na oku i nie odpuszcza okazji.
Milenka jedynie syknie i to nie za każdym razem. Wczoraj leżała i nawet zasnęła na najwyższej półce drapaka, pod samym sufitem, czyli tak jak uwielbiała dawniej robić...
Nowy specyfik na układ nerwowy kosztował mnie 59zł. Ale kupiłam, no. Podobno są efekty.
Mikunia wyhodowała sobie jakieś strupy na skórze - jak ją głaszczę to czuję je pod futrem, ale nie pozwala mi ich obejrzeć. Już przerabiałam w necie wszelkie świństwa aż poszłam po rozum do głowy i obserwuję. czyli macam. I jeśli coś wymacam innego, gorszego to dopiero wtedy polecę do wetki.
Poza tym stadko przechodzi podskórnie (bądź: podnosnie) pewnie kolejny atak jakiegoś wirusa, moze calici - nosy mokre, kichanie, ale bez konkretów, więc nie wchodze z lekami. Jakoś dają radę same i niech tak będzie. :ok:

Przesyłam mazurskie sobotnie głaski dla futrzastych :1luvu:

iwaka pisze:Przesyłam mazurskie sobotnie głaski dla futrzastych

Dziękujemy

Wczoraj odbyło się polowanie na ogromną ćmę. Zakończone demolką szafki i jedną przepaloną żarówką. Wkurzyłam się na towarzystwo, bo dzisiaj ćmę znalazłam niezywą i nie zjedzoną, biedna, na nic się przydała, mogły ją chociaż zjeść.

Milenka się ciągle liże, oczywiście nie non stop, ale liże się. Dopóki się nie wyeliminuje przyczyny pewnie się będzie lizać i żadne leki na to nie pomogą. Boję się, ze tak jej już się w łebku przestawiło, ze to już tak będzie do końca jej bardzo długiego zycia... moge wyadoptować Rudą Łapkę, ale nie wyadoptuję już więcej innego kota...

DeeDee ma podejrzenie polipa w nosogardzieli. Niby mozna usunąć i po sprawie, ale najpierw trzeba zrobić rinoskopię (w znieczuleniu ogolnym) i to mnie bardzo niepokoi. Jakoś mam o nią duzy niepokoj i mam nadzieję, ze to moja histeria.
Mam doła.

Pomału się wygrzebuję z dołka tzn wystają mi uszy, czasem przytomnie spojrzę na świat.
Boję się o DeeDee, wkurza mnie to, zę znów się coś dzieje, ze trzeba będzie ją ciagnąć do wetki, na badania, znieczulać, pragnę, aby był już spokoj, mam nadzieję, ze wszystko się dobrze ułozy, DeeDuś poradzi sobie z kolejną narkozą, przezyje a badanie pokaże, ze jest ok.
Trzeba je zrobić, bo DeeDee ma kolejny nawrót kataru i za słabo jak trzeba reaguje na antybiotyk plus wydycha powietrze z takim buczeniem (jak ktoś kto ma zatkany nos i chce wypchnąc powietrze mimo tego) - albo ma jakąś cholerną, trudno tłukącą się bakterię, albo polipa w nosie - jeśli go ma a ja nie zrobię badań to moze on urosnąć do gardła i DeeDusia się udusi.

Laseczki korzystają z drapaka, najmniej DeeDee, bo się go trochę boi. Ale DeeDucha jest ostatnio niezwykle asertywna, ciagle się domaga zabawy, trzepie ogonem jak mnie za długo (=od razu :mrgreen:

) przy niej nie ma. Fajna jest w tym wszystkim i jakpatrzę na radosnego kota to mi się ryczec chce, że będę ją musiała niedługo dręczyć i ryzykować jej życiem (nie daj boże, TTTFFFUUUUUUU!!!).

Milence odrasta futerko, łącznie z pręgami, już ma go więcej niż mniej i jest takie mięciutkie! Nie wiem jak to będzie dalej, pewnie jeszcze leczenie nie skonczone, poza tym jak coś nie idzie po jej myśli od razu się liże. Niedługo kontrola.

Mikunia, bo to w końcu jej wątek, zrobiła się takim fajnym, normalnym kotem. Mimo ze jest u mnie już ponad dwa lata ciągle widzę jak wraca do normalności. Np ostatnio już normalnie, bez lęku w pełni po kociemu poluje i potrafi nawet w tym przodować! A zwłaszcza w wypatrzeniu obiektu. Jeszcze niedawno nie wiedziałą za bardzo o co chodzi w tej zabawie, teraz jest jedną z pierwszych (bo przoduje od zawsze Notka) do polowania.
Coraz mniej się "zawiesza", czyli intensywnie wpatruje w miejsce gdzie była mucha/piórko/coś podczas gdy już dawno tego nie ma. Teraz jest już "na bieżąco" i się od razu orientuje o zmianie pozycji.
Przychodzi i pokazuje że chce się bawić i w co chce się bawić.
O ciągle chodzi z tak śmiesznie zawiniętym, w górę podniesionym ogonkiem... :1luvu:

Mały koszmar, dla Miki znacznie większy. nie zauwazyłam jak mi wybiegła na korytarz i siedziała tam, podczas burzy ogromnej, z mega piorunami i grzmotami, ponad godzinę. niedawno się zorientowałam i przeszukując dwa razy mieszkanie, schowek po schoweku, nawet taki, gdzie nie zaglądam - bo wiedziałam, że Mika się boi burzy - wyjrzałam na korytarz. Wciśnięta w kąt, mała kuleczka z ogromnymi ze strachu oczyskami. Nie zareagowała na nic, mnie się mega bała, jak tuż po przyjeździe, nie zareagowała na otworzenie drzwi, jakkolwiek jej chciałam pomóc, zachęcić żeby wylazła z dziury wciskała się jeszcze bardziej, na maksa (lub więcej) przekrzywiając łepek. W końcu musiałam ją wziąć za kark i to skuliła mi się w ręku, ale jakoś ją przytuliłam i zabrałam do mieszkania.
Nie wiedziała gdzie jest, bała się kotów, mnie, no masakra naprawdę. W końcu pomału się odnalazła, dała mi się przytulić, ale jeszcze jest wystraszona.

Tak to jest ... kot nie wie, że go będą szukać, dla niego w tej chwili zawalił się cały świat, bo stracił dom...

Moja Szyszka jak się boi, to wygryza sobie futerko, dzięki Bogu burzy się nie boi, ostatnio wygryzła sobie placek w miejscu gdzie dostała zastrzyk

A drapak macie cudny :1luvu:

, zresztą widać ,że koty zadowolone.

WAW-Mikunia. Bardzo smutno.

Kto przegląda forum