Moderatorzy: Estraven, Moderatorzy
Dax pisze:W kazdym razie poniewaz nie stac mnie na te karmy, ktore wedlug Was sa najlepsze na dodatek dokarmiam bezdomne koty, ktore maja ogromne apetyty
.Mia. pisze:polecam tę: http://www.zooplus.pl/shop/koty/karma_d ... lla/223074
smilla, 3 x 4 kg, 3 różne smaki.
zmieścisz sie dokładnie w 120 zła kupisz 12 kg, do tego urozmaiconej, o różnych smakach.
agula76 pisze:WŁOS SIE ZROBIŁ TŁUSTY, JAKBY MOKRY , STRCZACY U 2 KOTÓW
U odwodnionego kota spada elastyczność skóry i łatwo to sprawdzić samemu. Jeśli fałd skóry pozostaje nam w ręku i nie chce opaść, zwierzę jest odwodnione. Zmienia się również wygląd okrywy włosowej: sierść jest przetłuszczona, nastroszona
Jednostronne żywienie, przeterminowany suchy pokarm, a także podawanie pożywienia nieodpowiedniego dla kotów, to czynniki sprzyjające, jeśli nawet nie wywołujące chorób skóry. Najczęstszym błędem żywieniowym jest podawanie kotu prawie wyłącznie pokarmu suchego. Żywione w ten sposób zwierzę ma tłustą, łuszczącą się skórę, matową sierść, stały świąd skóry i wypadają mu włosy. Kot drapie się i gryzie skórę. Powstałe w ten sposób drobne skaleczenia mogą zostać zakażone przez zawsze obecne na skórze bakterie i przekształcić się w egzemę. Przyczyną zmian na skórze i sierści jest niedobór nienasyconych kwasów tłuszczowych. Pokarm suchy zawiera bowiem zbyt mało niezbędnego dla kota kwasu arachidonowego. Koty cechują się bardzo wysokim zapotrzebowaniem na ten kwas tłuszczowy, gdyż - w odróżnieniu od ludzi i innych zwierząt domowych - nie są w stanie przekształcać zawartego w tłuszczach roślinnych kwasu linolowego na kwas arachidonowy. Szczególnie bogaty w ten kwas jest tłuszcz drobiowy. Jedna łyżeczka do herbaty gęsiego smalcu na 500 g pokarmu wystarcza, aby zapobiec objawom niedoborowym. Masło, łój wołowy lub śmietana zawierają natomiast zbyt mało kwasu arachidonowego i dlatego nie nadają się do wyrównywania istniejącego niedoboru. Oleje roślinne, jak oliwa z oliwek lub olej słonecznikowy, są w tym przypadku zupełnie bezużyteczne, gdyż zawierają jedynie nieprzetwarzany przez organizm kota kwas linolowy.
Płyny: Zwierzęciu należy zapewnić stały dostęp do świeżej i czystej wody pitnej. Z powodu specyficznego, bardzo delikatnego układu moczowego należy kota zachęcać do picia jak największej ilości płynów oraz spożywania karm mokrych.
Obrajwy stresu u kota
Poniżej przedstawiamy kilka, jednak przypominamy o obowiązku patrzenia kompleksowego i obiektywnej oceny sytuacji. Nie wszystkie bowiem symptomy są niezbędne do stwierdzenia stresu, jest to kwestia bardzo indywidualna, zależna od charakteru zwierzęcia i jego socjalizacji. Nie wszystkie objawy (jak na przykład utrata apetytu, łupież, apatia) muszą świadczyć o stresie, mogą one być objawami jakieś choroby somatycznej, dlatego należy się skonsultować z weterynarzem:
- mruczenie - może być zwodnicze, ponieważ zwykle koty mruczą gdy są zadowolone, czują się bezpiecznie. Mruczenie w sytuacji stresowej ma na celu samouspokojenie, jak bujanie się dziecka w chorobie sierocej,
- drgające, ruchliwe uszy, uciekające do tyłu,
- nerwowe mycie się, oblizywanie pyszczka,
- ślinienie się,
- spocone poduszeczki łap - można zaobserwować odbite poduszeczki na meblach, podłodze, łapki są wyraźnie wilgotne w dotyku,
- nadwrażliwość na bodźce zewnętrzne,
- utrata chęci do zabawy, pieszczot,
- utrata apetytu,
- drżenie ciała,
- wypadanie sierści („sypanie się”), a nawet wystąpienie łupieżu
- dyszenie,
- falowanie sierści przy dotykaniu,
- nadmierne, bardzo intensywne ocieranie się,
- pomruki/wokalizacje,
- rozszerzenie źrenic,
- ukrywanie się, zaszywanie lub nadmierna potrzeba atencji
- zesztywnienie ciała, napięcie mięśni,
- zmiana zachowań rutynowych, nawyków.
Objawy chronicznego, bardzo silnego stresu (natychmiast należy skonsultować się ze specjalistą ponieważ zwierzę, u którego występują te symptomy bardzo cierpi!):
- wygryzanie lub wylizywanie futerka, czy intensywne drapanie się aż do powstania ran,
- samookaleczenia,
- wypadanie sierści („sypanie się”),
- łysienie psychogenne – spowodowane nadmierną pielęgnacją,
- wystąpienie łupieżu,
- załatwianie się poza kuwetą lub powstrzymywanie moczu,
- zaburzenia odżywiania, głównie utrata apetytu i spadek masy ciała,
- utrata chęci do zabawy, pieszczot, ogólnie rozumiana apatia,
- wymioty, biegunka,
- zatwardzenia (mogą być spowodowane nadmierną pielęgnacją i zaleganiem sierści w układzie trawiennym),
- podwyższona lub obniżona temperatura ciała,
- w niektórych przypadkach agresja,
- zmiany w zachowaniach pielęgnacyjnych (kot przestaje się myć),
- objawy „chorobowe”, przypominające chorobę, również mogą wynikać ze stresu,
- jakiekolwiek zmiany w rytmie dobowym kota, jego rytuałach.
Konsekwencje stresu
Zestresowany kot jest bardzo podatny na infekcje, wstrzymywanie moczu i wydalania, może prowadzić do zapalenia pęcherza, jelit. Stres i cierpienie zwierzęcia wpływa na obniżenie odporności organizmu, co ułatwia zakażenie i rozwój koronawirusami aż do postaci FIP – zakaźnego zapalenia otrzewnej. Chore zwierzę traci apetyt i gwałtownie traci na wadze (co może zostać nie zauważone ponieważ brzuch się powiększa). Sierść matowieje i jest szorstka w dotyku, pojawia się gorączka, która jest odporna na leczenie (a nawet żółtaczka). Może dochodzić do zmian neurologicznych (objawiających się niejednakową reakcją źrenic, zmianą koloru tęczówki). W krótkim czasie choroba prowadzi do śmierci.
Jak właściciel może próbować zapobiegać występowaniu stresu u kota?
Praktycznie wszystkie koty potrafią nawet bardzo małe mieszkanie dostosować do swoich potrzeb, o ile damy im taką możliwość. Najprostszą metodą na powiększenie terytorium jest umożliwienie kotu wspinaczki po meblach. W ten sposób kot dzieli mieszkanie w systemie trójwymiarowym, a najszczęśliwszy jest, gdy może swobodnie przejść wokół pokoju, nie dotykając podłogi. Taka wspinaczka, podobnie jak wdrapywanie się na drzewa, zapewnia kotu nie tylko dobrą zabawę, ale również stwarza nowe możliwości ucieczki w razie ewentualnego zagrożenia. Zwiększenie powierzchni nadającej się do eksplorowania jest szczególnie ważne w domach, w których mieszka więcej niż jeden kot. Doskonałym rozwiązaniem są wysokie drapaki z różnego typu półkami, schowkami, huśtawkami i legowiskami. Także wprowadzenie pewnych rytuałów do harmonogramu dnia kota zwiększy z pewnością jego poczucie bezpieczeństwa. Kiedy natomiast spodziewamy się jakiegoś wydarzenia, które mogło by zachwiać równowagę psychiczną kota (remont, przeprowadzki, podróże, adopcja innego zwierzęcia), warto, oprócz wzbogacenia środowiska, zastosować feromony oraz suplementy diety poprawiające w naturalny sposób samopoczucie kota.
Użytkownicy przeglądający ten dział: mictrz i 62 gości