Zuzia i Pola - moje najlepsze przyjaciółki - cz.5

[Ewa L.]

Dobra - 2 wybiła i naprawdę czas już spać.

[Ewa L.]

Jeszcze raz życzę miłej i spokojnej nocki!
Dobranoc!

[barbarados]

Też juz się kładę . Do później

[Ewa L.]

Witam wszystkich w ten niedzielny ranek!
Tak jak wcześniej pisałam - jak nie muszę to wcześniej wstaję Obudziłam się dziś przed 8 rano ze słodkim ciężarkiem na nogach w postaci Zuzi. Polcia znalazła sobie kwaterę w transporterku.
Było pochmurno a za chwilę zaczął padać deszcz. Biegiem zbierałam wczorajsze pranie z balkonu.
Dziewczynki nakarmione i po śniadanku odpoczywają.

[Sihaja]

Cześć U nas też pada. Będzie niedziela "pod chmurką".

[Ewa L.]

Cześć U nas też pada. Będzie niedziela "pod chmurką".

I to pod mokrą chmurką
Witaj!
Jak tam kotusie?

[Ewa L.]

Wczorajsza radość agusialublin skłoniła mnie do wspominków jak to było gdy trafiła do mnie Pola. Jaki to był mały oszołomek
Wprawdzie oszołomkiem jest do dziś ale już bardziej statecznym.
Oto kilka fotek malutkiej Polci.
Uwielbiała kłaść się w doniczkę z różą.

[Sihaja]

Róża jej nie kuła?

[Ewa L.]

Jej długie łapinki czasami utrudniały jej wykopanie się z niektórych pozycji.

[Ewa L.]

Gdyby nie jej czarne łatki ginęłaby w fałdach pościeli.

[Ewa L.]

Widać jaki ma dziecinny pysiek.

[Ewa L.]

Bezproblemowo mieściła się na parapecie - teraz leżąc na nim łapeczki się nie mieszczą.

[Ewa L.]

Bardzo intrygowała ją Zuzia.Starała się trzymać jej jak najbliżej się da.

[Ewa L.]

Zuzia była dla niej jak mama.

[Ewa L.]

Uczyła pokory....