OTW9- ...

[OKI]

Asiu, przytulam...

Taszeńko [*]

[Alienor]

Taszeńko [*]

Asiu, to nieprawda - zaznała u Was miłości i dobrej opieki, pełnego brzuszka i beztroskiej zabawy - choć tylko przez krótki czas. Był ból, były zabiegi, ale bez nich nie miała by żadnej szansy. Nie udało się - ale to nie jest Wasza wina, tylko poprzednich "opiekunów" z gatunku "jak kot ma żyć to żyć będzie i bez leczenia, a jak nie, to po co pieniądze po próżnicy wyrzucać" .

[alab108]

Taszunia[*]

[merlok]

Asiu, przytulam mocno, mocno...

Taszunia [*]

[MalgWroclaw]

Bardzo współczuję, Asiu

[kasumi]

Taszeńko... [']

Zgadzam się z Alienor, to przecież nie Wasza wina że tak się stało. Trzymajcie się.

[ametyst55]

malutka Taszeńka [']

Serdecznie przytulam

[ultra75]

Biedny koci dzieciak . Szkoda, ze sie nie udało...
[*]

[Chatte]

I ja jestem z Wami... [']

[meksykanka]

Asieńko, nawet nie potrafię wyrazić jak mi smutno...
To nie powinno tak być...
Podjęłaś się heroicznego czynu... zabrałaś te kociaste ciągnąc je przez pół Polski, żeby zaoferowac im szansę na życie...
Asiu... tyle kociego bólu i śmierci musiałaś przeżyć ostanio... To nie na siły nawet tak heroicznego człowieka jak Ty...

Mój Boże, dlaczego nikt wcześniej nie zabrał kociastych do weta...?
Ech, Taszuniu maleńka (*)
Przytul się do Żunia, Maurycego... i wszystkich naszych.

[AgaPap]

(*)

[zuzia96]

Przytulam całą Twoją Rodzinę bardzo, bardzo mocno... bo doskonale wiem co teraz przeżywacie

Strasznie jest ciężko pogodzić się ze śmiercią każdego kota, ale kiedy umiera kocie dziecko jest najtrudniej, bo to nie tak ma być. To maleństwo miało się cieszyć swoim dzieciństwem i żyć szczęśliwie długie lata. Los jest podły...

Taszeńko, maleńka kocinko [*]

[asia2]

[*]
nie wiem jak napisać. Chcialabym wszystko ale nie umiem. Przytulam

[ASK@]

Przyjechały do nas i miały być szczęśliwe. Od razu zaczęła się huśtawka z wetem i równia pochyła. Każdy sukces był okupiony bólem i cierpieniem. I tego bólu nie mogę sobie darować. Tasza wiele przeszła a była taka pogodna. Nawet jak nie miała sił to garnęła się do tulenia. Nawet dziś mruczała i ugniatała łapkami czując naszą obecność. Ostatnie dni spędziła na naszych rękach bo chcieliśmy jej przekazać całą naszą miłość. Nawet dziś utulona bezgłośnie zagadywała nas. Obiecałam jej już dawno, że zostanie u nas . Obiecałam, że ma już swoje miejsce na ziemi. Niech walczy.
Tego bólu i cierpienia nie mogę sobie darować. Bez sensownego. Tego naszego usilnego zatrzymania jej przy nas też nie mogę darować. Tak trudno się przyznać do niemocy. Weci chcieli uśpić je już wcześniej nie rokując dobrze. Z Taszą stało się dokładnie tak jak nasz p. Wojtek powiedział. Ale my chcieliśmy być po raz kolejny bogami. A tylko śmierć i przedłużenie bólu daliśmy.

Tasza nie mogła jeść, oczki już były zapadłe, schudła...ale walczyła. Steryd na krótko pomógł. Dziś rano poddała się. Temperatura padła. Odpływała .
Jest jeszcze Tamunia.
Jeszcze trwa walka choć jest na prawdę ciężko. Mamy wrażenie, że przeklął nas los i nasze koty. Wiem, piszę bzdury ale strasznie nam ciężko. Bardzo Taszunię pokochaliśmy. Odprowadziliśmy ją wszyscy za TM.

Brykaj Kochanie i czekaj na nas.
Żuniek powiększa swoją drużynę.

[ankacom]

Asiu, tak bardzo mi przykro.
Taszeńko, wielki smutek zostawiłaś po sobie