Było, bezdomne,kotki marzną na śniegu. Loluś ['] FIP:(((

Słów mi brakuje aby wyrazić to co czuję, czyli złość, niemoc, bezradność, bezsilność na los w jakim znajduje się Loluś.
Pytam, czym sobie zasłużył na to wszystko!
Przecież jego matula nie urodziła go aby odszedł, ale żeby był z nami, byśmy się cieszyli że JEST, byśmy GO poprostu kochali.

Obrazek

wiem... to jest niesprawiedliwe... a Lolus jest taki sliczny.... :1luvu:

kochane malenstwo....
mam slabosc do czarnych kotow... zakochuje sie natychmiast w kazdym czarnidle-bezwarunkowo-od pierwszego wejrzenia...
Ale widac po pyszczku, po oczkach, ze coraz slabszy jest. Trzyma sie dzieki temu, ze ma kogos, kto go kocha i stara sie mu pomoc najlepiej jak potrafi. Ma fantastyczny dom, kocha i jest kochany, nie odchodzi sam jako nikomu nieznany kot... on czuje wasza milosc i odwzajemnia wszystko. Nie poddal sie jeszcze, resztkami sil walczy, ale robi to dla was! Wy walczycie o niego to i on chce o siebie zawalczyc, dla was, z milosci do was!
Jakby nie wy, to juz dawno by go nie bylo na tym swiecie, odchodzil by w cierpieniach niemozliwych nie zdazywszy poznac, co to znaczy byc czyims kotem, byc waznym dla kogos.
Wiem, ze czlowiekowi w takich chwilach jest bardzo ciezko, ja bym chyba bez psychotropow nie dala rady wytrzymac... Ale dla tego cudnego koteczka bardzo wiele znaczy to, ze ktos przy nim jest...
A niestety im silniejsza jest milosc do zwierzaka tym bardziej boli swiadomosc, ze nie mozna zrobic nic, ze za moment bedzie trzeba podjac najciezsza decyzje... :cry:

Boze jaki on chudziutki i chorasek ale mimo wszystko na zdjeciach wyglada jakby się do nas usmiechal :cry:

to takie przykre, lzy się same do oczu cisna a w gardle sciska

Chyba zbliża się czas pożegnania. :cry:

To jest straszne.
Ten świat jest okropny.

Dużo siły Pani Aniu :cry:

malutki

serce pęka, ale lepsze to niż przedłużanie jego cierpienia

wiadomo, trzeba wybrać mniejsze zło. Zrobiłaś dla niego Aniu wszystko co mogłaś, a nawet więcej. Zaznał miłości i prawdziwego domu, gdyby nie Ty umarłby gdzieś w mrozie na podwórku, z którego go zabrałaś. Nie mam słów pocieszenia, pamiętaj tylko, że wiele osób tu na forum jest przy Tobie myślami :cry:

Zagladam ciagle do Lolusia, nie wiem co pisac :cry:

nie mam slow pociechy, bo ich nie ma :cry:

To takie niesprawiedliwe, ze nie ma ratunku, On juz taki biedniutki :cry:

Niestety, przychodzi czas że jedynym co możemy zrobić jest ułatwić im przejście za TM. To trudna decyzja. Przytulam Anna61.

"- A jeśli pewnego dnia będę musiał odejść? - spytał Krzyś, ściskając Misiową łapkę. - Co wtedy?
- Nic wielkiego, - zapewnił go Puchatek, - posiedzę tu sobie i na Ciebie poczekam.
Kiedy się kogoś kocha, to ten drugi ktoś nigdy nie znika"

Obrazek