Moje koty i ja (6)

[anita5]

I jak Pusia?

[Iza_]

[mar9]

Nie jest dobrze.
Pierwszego wieczoru pełny kontakt, mizianie się, głaskanie itd a następnego dnia... zero kontaktu; Pusia zaszywa się gdzieś w czeluściach mieszkania (mieszkanie duże, dwupoziomowe), wychodzi na chwilę wieczorem, nie chce kontaktu, nie chce jeść, załatwia się na dywanie zamiast w kuwecie, słowem reakcja buntowniczo-niechętna.
Ten brak kontaktu można by przeczekać, brak czystości z biedą też ale najgorsze jest to, że nie chce jeść, niczego, ani chrupek ani mięska ani wszelakiego mokrego.
Jak się nie zmieni na lepsze to będzie musiała wrócić do mnie, dla jej dobra.
A szkoda by było bo ludzie naprawdę pełni chęci stworzenia jej spokojnego, bezpiecznego i kochającego domu.
No ale cóż, czasem bywają nieudane adopcje, mimo najlepszych chęci ze strony potencjalnego ds.

[Anna61]

Oj to szkoda, ale dla dobra Pusi trzeba rozważyć jej powrót tak jak piszesz.
A w obecnym domku jest już jakiś kot czy Pusia jest sama?
Bo może tęskni za kotami?

[mar9]

Oj to szkoda, ale dla dobra Pusi trzeba rozważyć jej powrót tak jak piszesz.
A w obecnym domku jest już jakiś kot czy Pusia jest sama?
Bo może tęskni za kotami?

Kilka dni przed przyjazdem Pusi państwo adoptowali a właściwie kupili kilkumiesięczna koteczkę rasy maine coon.
Dla dobra Pusi trzymają małą osobno bo Puśka nie lubi kotów, nie chciała się z moimi przyjaźnić, przeganiała je, pacała łapką, warczała i syczała na nie. Najszczęśliwsza była wieczorem, gdy mogła zostać w kuchni sama, obok Krzyś z lapkiem na blacie a reszta kotów była ze mną w pokoju.
Sama już na wiem, o co jej chodzi, tu warczała na koty, tam jest praktycznie jedynaczką a wygląda na to, że jest nieszczęśliwa. Nie rozumiem, dlaczego tam się tak zachowuje. Dostała wręcz idealne warunki do życia a jednak coś jej nie pasuje, tylko co?

[Anna61]

Ciebie pewnie tam nie ma i tęskni.

[anulka111]

Czasem naprawde trudno dosjsc ,co siedzi w glowie kota szkoda ,ze tak zareagowala

A moze czuje tego drugiego kotka i ja to satresuje

[mar9]

Czasem naprawde trudno dosjsc ,co siedzi w glowie kota szkoda ,ze tak zareagowala

A moze czuje tego drugiego kotka i ja to satresuje

U mnie była jednym z dziesięciu kotów a przychodziła na posiłki.
Oczywiście z akompaniamentem fuczenia, syczenia i tym podobnych odgłosów dzikiej kotki
Poza tym Misza (ten maluch) te kocie dziecko, pogodne, radosne itd.
Naprawdę nie wiem i strasznie będzie szkoda, gdy adopcja będzie musiała być rozwiązana.
Takie dobre domki nie trafiają się za często.

[anulka111]

Moze jednak stanie sie cud.......moze ja przerosla ta wielka przestrzen ,ktora ma?

[mar9]

Ciebie pewnie tam nie ma i tęskni.

Mnie tam nie ma ale jest Duża, Duży, Młody Duży i Mała Duża.
Wszyscy chętni do pokochania Pusi, tylko Pusia nie chce dać się kochać i pieścić

[mar9]

Moze jednak stanie sie cud.......moze ja przerosla ta wielka przestrzen ,ktora ma?

Oby stał się ten cud bo na następny tak dobry domek będzie musiała czekać u mnie, wśród mojego stada.

[hanelka]

Nie jest dobrze.
Pierwszego wieczoru pełny kontakt, mizianie się, głaskanie itd a następnego dnia... zero kontaktu; Pusia zaszywa się gdzieś w czeluściach mieszkania (mieszkanie duże, dwupoziomowe), wychodzi na chwilę wieczorem, nie chce kontaktu, nie chce jeść, załatwia się na dywanie zamiast w kuwecie, słowem reakcja buntowniczo-niechętna.
Ten brak kontaktu można by przeczekać, brak czystości z biedą też ale najgorsze jest to, że nie chce jeść, niczego, ani chrupek ani mięska ani wszelakiego mokrego.
Jak się nie zmieni na lepsze to będzie musiała wrócić do mnie, dla jej dobra.
A szkoda by było bo ludzie naprawdę pełni chęci stworzenia jej spokojnego, bezpiecznego i kochającego domu.
No ale cóż, czasem bywają nieudane adopcje, mimo najlepszych chęci ze strony potencjalnego ds.

Jeśli mieszkanie jest duże, to może dobrze by było ograniczyć Pusi powierzchnię na jakiś czas. Najlepiej do jednego pokoju. Łatwiej będzie się jej pozbierać i odnaleźć w nowej sytuacji, a Duża będzie miała możliwość kontrolować sytuację reagować. Na przykład nakarmić strzykawką beż konieczności stresującego polowania po całym domu. Potem stopniowo zwiększać przestrzeń...

[mar9]

Nie jest dobrze.
Pierwszego wieczoru pełny kontakt, mizianie się, głaskanie itd a następnego dnia... zero kontaktu; Pusia zaszywa się gdzieś w czeluściach mieszkania (mieszkanie duże, dwupoziomowe), wychodzi na chwilę wieczorem, nie chce kontaktu, nie chce jeść, załatwia się na dywanie zamiast w kuwecie, słowem reakcja buntowniczo-niechętna.
Ten brak kontaktu można by przeczekać, brak czystości z biedą też ale najgorsze jest to, że nie chce jeść, niczego, ani chrupek ani mięska ani wszelakiego mokrego.
Jak się nie zmieni na lepsze to będzie musiała wrócić do mnie, dla jej dobra.
A szkoda by było bo ludzie naprawdę pełni chęci stworzenia jej spokojnego, bezpiecznego i kochającego domu.
No ale cóż, czasem bywają nieudane adopcje, mimo najlepszych chęci ze strony potencjalnego ds.

Jeśli mieszkanie jest duże, to może dobrze by było ograniczyć Pusi powierzchnię na jakiś czas. Najlepiej do jednego pokoju. Łatwiej będzie się jej pozbierać i odnaleźć w nowej sytuacji, a Duża będzie miała możliwość kontrolować sytuację reagować. Na przykład nakarmić strzykawką beż konieczności stresującego polowania po całym domu. Potem stopniowo zwiększać przestrzeń...

Pusia sama od pierwszej nocy wybrała mieszkanie na wyższym poziomie (mieszka tam dorosły syn). Gdzieś tam znalazła swoją kryjówkę, w której siedzi prawie cały czas. Na dół schodzi wieczorem, na parę minut i znów ucieka na górę.
Sugerowałam ewentualność karmienia strzykawką, Pani obiecała, że spróbuje i tej ewentualności, mokre zmieniane od śmieciowego typu whiskas po mięsko, do wyboru, do koloru.

[anulka111]

Dalabym tma na gore miski z zarelkiem schowane za kanapa,pod ktora sie pewnie ukrywa i kuwete i obserwowala dyskretnie.

[alata]

Mam nadzieję, że Pusia jednak przekona się do nowego domu. Tym bardziej, że nowa rodzina najwyraźniej robi wszystko żeby kicia poczuła się pewniej.