Moja gromadka. 10 lat z Klocusiem! :)

Antosiu [']
Tak mi przykro.

Antosiu <*>

Podczytywałam po cichutku, kibicowałam Antosiowi.
Boli, że się nie udało.
Ale Jego już nie boli.

Anita5 - współczuję i przytulam.

I cieszę się, że Balbinka ma wzorowe siuśki.

Biedny Antoś :cry:

Dobrze choć, ze z Balbinką wszystko dobrze.

Strasznie mi przykro

Anita5 - wyrazy współczucia

bardzo Ci współczuję :ok:

ale dla Antosia Twoja decyzja była wybawieniem od cierpienia :cry:

Antosiu [*] do zobaczenia...................................................................

Bardzo to smutna wiadomość

[']

Dobrze, że są też i te lepsze wiadomości....
ale i tak smutno ...

przykro mi :cry:

Antosiu [']

Rozumiem Cię doskonale ...

Przytulam ... :1luvu:

Brykaj Antosiu za TM z naszym Filipkiem ...[*]

współczuję
Antosiu [']

Dopiero teraz się doczytałam. Poplakałam się. Dobrze, że chociaż trochę był...

Dzięki...
Antoś był ze mną półtorej roku. Nie wiem, czy to dużo, czy mało, ale humor mu zazwyczaj dopisywał i chyba było mu dobrze.

Teraz wyjmowałam interferon z zamrażalnika, jeden... :cry:

Dziś też mijają 2 lata od odejścia Kitusia, którego pokonała choroba nerek. Nieodżałowany, wspaniały, mądry kot... :cry:

anita5 pisze:Antoś był ze mną półtorej roku. Nie wiem, czy to dużo, czy mało

Wszystko jest względne... patrząc an to, ile by się chciało i ile by mógł być, gdyby był zdrowy - bardzo mało... patrząc na to, że mi z Mokate było dane tylko 4 miesiące - dużo...

Przytulam bardzo mocno...

**Adopcje: 12 >>**

gpolomska pisze:
anita5 pisze:Antoś był ze mną półtorej roku. Nie wiem, czy to dużo, czy mało

Wszystko jest względne... patrząc an to, ile by się chciało i ile by mógł być, gdyby był zdrowy - bardzo mało... patrząc na to, że mi z Mokate było dane tylko 4 miesiące - dużo...

Przytulam bardzo mocno...

Masz rację.Choć to takie dziwne myślenie :wink:

Ale patrząc jako opiekunka Żunia, mojego kochanego Żuka[*], mogłam nie mieć tych kilku mięsiecy razem.Mógł nigdy nie mieć domu, nie wiedzieć że był kochany i rozpuszczony...Mogliśmy się nigdy nie spotkać. Czy byłoby nam lżej?tak! Ale warto było i nie żałuję niczego.
Anitko, czas jest pojęciem względnym.Ważne ,że mały był kochany, szczęśliwy i odszedł wśród swoich.

Przytulam

Dzięki Wam za dobre słowo i pocieszenie.
Smutno mi, że ledwo się ze mną przeprowadził, to tak się stało...

Klocuś jakiś dziwny, albo ja już mam obsesje, nie wiem.

Z Czapsi chcę się wybrać na badania krwi w przyszłym tygodniu, bo marna jest bardzo. Będzie ciężko, na pewno bez ogłupiacza nie da sobie pobrać krwi.

Dziś miał być miły dzień. Po pracy miałam posprzątać, ogarnąć wszystko, zjeść coś dobrego i obejrzeć jakiś fajny film. Tymczasem nie mogłam spać w nocy i do pracy szłam cokolwiek nieprzytomna. Potem leciałam do domu, bo martwiłam się o Klocusia. Przychodzę, siadłam na chwilę, a Maciek wykonuje sika pod biblioteczką. A tam jest kontakt. W kontakcie zaczyna trzeszczeć, dymi się, no normalnie się jara. Myślałam, że zemdleję, panicznie się boję takich sytuacji. Wyłączyłam korki i nie wiem co robić. Śmierdzi w całym pokoju, no masakra. W końcu dowiedziałam się, co mam robić. No niewiele sama mogę zdziałać, prąd mam w części mieszkania, a do lodówki pociągnęłam przedłużacz. Obiadu nie mogę zrobić, bo mam piec na elektryczne zapalanie, a nie jestem w stanie iść teraz po zapałki. Opadłam całkiem z sił. Kiedyś nie do pomyślenia - teraz rozbeczałam się z bezsilności i złości. Super po prostu...
Maciek dostał nakaz eksmisji w trybie doraźnym. Tylko kto otworzy balkon...?
Ja jakoś nie umiem. Liczę na Gucia. :wink:

A tak serio, martwię się, bo kontakty mam w dobrym stanie, a teraz wypadałoby je wymienić na takie z klapką.

To tyle smęcenia.

Jakby to powiedziec:
Anita...
Złapać, wymierzyć, przytrzymać... Ju noł

Moja gromadka. 10 lat z Klocusiem! :)

Kto przegląda forum