Dwie Dziewczyny, Pan Pers, Jamniś i Cudak...Musia za TM:(

AnnAArczyK pisze:Dzisiaj o mało nie zeszłam z nerwów na zawał...
A wszystko przez tego biednego, małego, chorutkiego...
Takie mam o nim zdanie, a on ma gdzieś moją opiekę, udając, że jest już duży i zdrowy
Rano jak zwykle, kiedy nie ma wiatru i deszczu obaj panowie Jamniś i Żuczek wybiegają na ogródek, chwilkę ganiają i razem wracają do domu...
Dzisiaj też pobiegli, po chwili wrócił tylko Żuczek...Myślałam, że kocio zaraz przybiegnie...
Zamiast Cudaczka przyszedł mój brat z kotem pod pachą
Okazało się, że Rambo zwiał Żuczkowi za płot, piesio zaczął za nim szczekać, więc brat wyszedł zobaczyć co się dzieje...i zobaczył...Cudaka na brzozach...a brzozy rosną przy drodze, w odległości ok.6 m od naszego płotu...
Kocio beztrosko skakało sobie z drzewka na drzewko a Żuczek szalał, bo nie miał jak wyjść...pewnie też chciał poskakać
Więc diabełek ma karę, będzie siedział w chałupie...
I teraz mam zmartwienie, obawiam się, że nie będzie się pilnował domu, że to kot wędrowny
Już raz przyłapaliśmy go na dezercji, kiedy próbował przejść po siatce do sąsiadów...
Kiedy go przygarnęłam miałam wrażenie, ze kociak już był w czyimś domu, był czysty, nie miał pcheł, grzecznie ganiał do kuwety, ale wywędrował, no i spotkało go nieszczęście...
Nockę mam z głowy...

Ładne kwiatki :strach:

Można na zawał zejść przez takiego Cudaczka, wcale nie przesadziłaś. To macie kłopot. Jedyna nadzieja, że po stracie jajeczek się uspokoi i pokocha domowe pielesze

i weźmie przykład ze starszych koteczków.
Ale obawiam się, że Cudaczek, z jajkami czy bez, jeszcze nie raz sen Wam przepędzi i przyprawi o palpitacje serca

No i po południu znowu się wkurzyłam nie na żarty :evil:

Rambo tak prosił na ogród, tak popłakiwał, tak się łasił, że uległam, ( on jest taki kochany i mądry kociak)...
Postanowiliśmy wyjść na chwilę przed dom, wypuścić kota jednocześnie go przypilnować i chwilkę pogadać z bratem i naszą córką.
Żuk i Rambo biegali po śniegu, a my w najlepsze ucinaliśmy gadkę

, zwierzynę mieliśmy na oku...
Ale Cudak i tak odwinął numer... w jednym momencie wylazł z ogrodu i wlazł przez furtkę obok do sąsiadów...a tam mieszka husky, który kocha koty inaczej...
No i byliśmy wszyscy, widzieliśmy jak się bawią, nawet Dianka była z nami...
I co?
Mam zawał pisany...
Jutro albo smycz, albo będziemy budowali klatkę dla kota....no bo nie wiem co wymyślić... inaczej ten kot się nie uchowa...( tu nastąpiło trzykrotne plucie przez lewe ramię) :twisted:

Ale jak sąsiadka go "pogoniła" to wiedział, w którą stronę pobiec, żeby się znależć z powrotem u nas...
Wzięłam gada na ręce, zaczęłam tłumaczyć mu, że jest samobójcą, ale on się tym nie przejął, :mrgreen:

za to tak pięknie się wtulił i głośno mruczał, że nie ma siły żeby go nie kochać...

Rambuś to 100% rambo niczego się nie boi :roll:

To już nie jest zabawne, kotek może znaleźć się w niebezpieczeństwie :evil:

Oj Rambusiu stresujesz Dużą :evil:

Masz rację nauka chodzenia an smyczy albo budowa woliery :wink:

Witamy się weekendowo

Rambusiu

nie stresuj Dużej, bardzo Cię proszę

Miraclle pisze:Rambuś to 100% rambo niczego się nie boi
To już nie jest zabawne, kotek może znaleźć się w niebezpieczeństwie

Oj Rambusiu stresujesz Dużą

Masz rację nauka chodzenia an smyczy albo budowa woliery

Ja opisuję jego wyczyny na wesoło, ale tak jak mówisz, to nie jest zabawne...przecież ten kociak może w jednej minucie stracić życie, i to mnie przeraża...nie myślałam, że takie żywiołowe czorty są na świecie i w dodatku mnie się taki jeden z nich trafi :twisted:

A dziś od rana paskuda siedzi w domu, po śniadaniu siedział z nami, aż porządnie wkurzył Kropkę, (ta nie przyzwyczai się do niego nigdy), to go wyprowadziłam na smyczy...
Cudak mało się na niej nie powiesił, a ja się o niego prawie wywaliłam, plątał, biegał we wszystkie strony, więc uwolniłam kocio i zaniosłam do brata.
Po dwóch godzinkach kocio poszło z małżem na ogród, ale bez psa, więc się pilnował i nie "dobiegał" do płotu, potem z powrotem do nas, a po obiadowym żarełku poszedł do swojego nowego-starego koszyczka i śpi...
Może to będzie dobry sposób na wyprowadzanie kota bez psa?
Mąż sprawdził, którędy kot wychodzi, bo przecież na bramie i furtkach mamy dodatkową siateczkę, (pamiątka po Okruszku, co by nie wyszła) i znalazł... mamy taką wąską szparkę między słupkiem a bramą...tam nic nie można zapchać, jedynie może coś dospawać, ale z tym musimy poczekać, bo w tym miejscu będzie stała skrzynka z licznikiem gazowym....jedyne co na dzień dzisiejszy możemy, to jeszcze troszkę podtuczyć kotka...
Szkoda tylko, że będąc na ogrodzie Rambuś nie reaguje na swoje imię, natomiast gdy jest w domu, wystarczy go zawołać i kocio jest już przy nogach...no, ale na ogrodzie nie dają żarełka, a w domu i owszem...

Na dworze jest za dużo atrakcji dlatego ignoruje wołanie, w głowie ma jedynie psoty...
Nie jest nauczony chodzić na smyczy, musisz stopniowo go przyzwyczajać do niej. Niech chodzi na początku po domu w szelkach, jak oswoi się z tych obecnością na grzbiecie dopinaj smycz. Niech chodzi w niej po domu, dopiero później na dworze.

Chodzenie bez psa hmmmm zawsze to jakiś sposób, może zadziała :ok:

Kubuś nie umie chodzić na smyczy, bo za bardzo boi się otoczenia. Tofiego nigdy nie uczyłam, jednak od razu zaczął chodzić bez problemu w szelkach i na smyczy.

No i żeby nie było, że na moim wąteczku są same skargi na pięknego kotku:)
Dla odmiany pochwalę, że miałam noc cudów i to wcale nie za sprawą małża:)
Tej nocy dokładnie o 3,15 nasz ukochany jamniś postanowił się z nami rozstać...
No bo ile taki biedny psio może znosić wyrzucanie go z JEGO poduszek i przenoszenie w nogi na kołdrę, no ile?
Dwa, trzy razy góra, ale siedem...tego piesiu nie ścierpiał... kazał się zdjąć z naszego łoża, bo sam nie zeskakuje i postanowił się obrazić, na śmierć, do samego rana...a może i na dłużej...
Poszedł spać do swojego kosza, ale długo nie poleżał, postanowił się jeszcze bardziej obrazić i wyprowadzić z naszej sypialni...
Najpierw z pokoju wywlekł koc, gdy go zatargał pod okno w salonie, wrócił po koszyk...tłukł się przy tym jak grzeszna dusza po piekle...
Rano zastałam taki obrazek:)
Co prawda, kiedy wróciłam po aparat, jamnisio się obudził, ale nawet nie drgnął, żeby się przywitać...

W ciągu dnia, też mu coś nie pasowało, bo i z salonu zaczął się eksmitować:)
Najpierw ciągnął kosz, coś jednak mu przestało pasować, wiec go zostawił i wrócił po koc...

W końcu małż pozbierał psie manatki położył pod oknem i kazał psu iść do "siebie":)
Więc poszedł... i się położył...o tak...

Kontaktów z nami nie utrzymuje do tej pory, a mamy godzinę prawie 17-stą

to chyba żadna nowość ,jamniki majką charakterek
kiedyś słyszałam o obrażaniu na właścicieli :ryk:

dokumentacja fotograficzna rewelacyjna
przeprosiliście jamniorka ?

Miraclle pójdę za Twoją radą i ubiorę go w szeleczki, niech lata po domu, chociaż Kropka gdy była w jego wieku nie protestowała gdy nakładałam jej uprząż:), zachowywała się tak, jakby się w szelkach urodziła:)

Ruda32 czy przeprosiliśmy jamnisia?
Nigdy w życiu...........za bardzo obrażony...................................... jeszcze się nie da :ryk:

Żuczek ma focha no proszę :ryk:

Przejdzie mu przy porze kolacyjnej :mrgreen:

bozena640 pisze:Witamy się weekendowo
Rambusiu nie stresuj Dużej, bardzo Cię proszę

Witaj Bożenko:),
Rambusia wszyscy o to samo proszą, ale to do niego nie dociera :wink:

Rambuś jest uparty :ryk:

witaj Ciociu :1luvu:

przyszłam z prawie białym miśkiem Belfaścikiem aby podziękować za głosy w konkursie na naj................Belfaścik miał wtedy złamaną łapkę, było mi go szkoda i nawet go polubiłam

natomiast Pusi już nie ma :cry:

nikt mi jej nigdy nie zastąpił, nawet duża....
robisz Ciociu piękne foty a to małe czarne kogoś mi przypomina, mam coś takiego małego, wściekłego w domu :mrgreen:

dziękujemy pięknie :1luvu:

Kisia i Belfaścik