Bez Bombilli i reszty - Kropcia i Tysia

Wczoraj Kropcia zaliczyła weta.

Jak podejrzewałam - znowu pojawiło się zapalenie dziąseł. Kropcia dostała leki w zastrzykach, a druga tura - jutro. Poza tym pobrano jej krew do badania: morfologia + profil nerkowy. Wyniki będą dzisiaj.

A w sobotę o 10.00 - Tysia będzie mieć operowane guzki na brzuszku.

Ja zawsze ogromnie się denerwuję czekając na badania. Trzymam kciuki za Kropcię i za Tysię.

Joako pisze:Ja zawsze ogromnie się denerwuję czekając na badania. Trzymam kciuki za Kropcię i za Tysię.

Dziękujemy za kciuki

Ja też się zawsze denerwuję, ale tym razem chyba nie jest źle, bo wet mi powiedział, że jeśli coś będzie nie tak, to zadzwoni - a jest już w lecznicy od 14-tej i nie dzwoni, więc może poza samymi dziąsłami nic się więcej nie dzieje.

Kropcia ma wyniki wręcz wzorcowe

Natomiast paszczęka :wink:

wygląda średnio i podjęliśmy decyzję z wetem, że jutro, przy okazji operacji Tysi, Kropcia załapie się na kolejne porządkowanie chorych zębów.

Tak więc będziemy mieć weekend pełen wrażeń.

Potrzymam za dziewczynki :ok:

Marysiu, czy nie uważasz, że czas najwyższy zmieć tytuł wątku? :kotek:

Głodne, płaczące, sfrustrowane koty o godzinie 10-tej trafiły do lecznicy.
Odbiór towarzystwa - około 14-tej.

Anna61 pisze:Potrzymam za dziewczynki

Marysiu, czy nie uważasz, że czas najwyższy zmieć tytuł wątku?

Dziękujemy za kciuki

Tytułu wątku nie będę zmieniać, bo ten wątek to kolejna kontynuacja wątku, który powstał z powodu Bisi, dla Bisi i dla niej był prowadzony - pozostałe koty załapały się na niego niejako przy okazji.
Gdyby nie Bombilla-Bisia to raczej nie zakładałabym wątków na miau, bo ich prowadzenie wymaga trochę samodyscypliny, a ja jestem cokolwiek leniwa z natury :oops:

W chwili, gdy Bisia zamieszkała z nami, Kasia i Kropcia były ze mną już 3 lata, Mrusia 2 lata, a wątku nie chciało mi się zakładać :oops:

Ten wątek prowadzę w tej postaci także dla tego, że tylko dzięki niemu Bombilla-Bisia i jej współtowarzyszki, których już nie ma wśród nas, mogą jeszcze przez chwilę być obecne w naszych myślach i wspomnieniach.

Może dociągnę jakoś do 100-nej strony, a potem zobaczę.

Nieszczęśliwe kocie zombie pozabiegowe:

Jak chyba widać na zdjęciu - Tysia nie wygląda na uszczęśliwioną kubraczkiem mimo, że dostała kubraczek wyjątkowo twarzowy :wink:

Rano musiałam zdjąć jej ten cały "rynsztunek" (kubraczek + zaschnięty opatrunek z plastrami, które musiały ciągnąć futerko), bo dalsze trzymanie go na Tysi stanowiło poważne zagrożenie dla jej zdrowia.
Tyśka, odkąd odzyskała późnym popołudniem kompletną świadomość, nie spała, nie piła, nie leżała, nie siusiała, tylko miotała się z kubraczkiem, próbując wszelkich możliwych sposobów, żeby go ściągnąć z siebie. Warczała i wrzeszczała z wściekłości.
Już wieczorem (jak przewidział wet) musiałam usunąć tymczasowy opatrunek, założony z powodu sączenia rany. Był zrolowany jak lina i co chwilę przewlekany pod ogonkiem (gdy Tysia starała się wychodzić z kubraczka).
Pilnowałam jej do 1-szej w nocy, potem poszłam spać. O 4-tej nad ranem zbudziły mnie łomoty w łazience - Tysia szalała z kubraczkiem między kuwetami: kubraczek był zdjęty właściwie całkowicie, trzymał się tylko na szyi. Ubrałam Tysię w kubraczek kolejny raz i poszłam znowu pospać trochę. Rano Tysia, po tych wielogodzinnych zmaganiach z kubraczkiem, była totalnie wykończona fizycznie - aż jej wyszła trzecia powieka. Oczywiście - nie spała, nie siusiała, nie piła, nie jadła - w kubraczku nie da się tego robić :evil:

Podałam Tysi strzykawką około 30 ml wody z cukrem - Tysia urządziła z tego powodu dziką awanturę. Umieściłam ją na jej ukochanym parapecie i wreszcie zapanował spokój. Na całe szczęście rana pooperacyjna wygląda super i jest bardzo starannie zszyta - mój wet jest świetnym chirurgiem, a Tysia nie interesuje się nią wcale.

Druga chora, czyli Kropcia, musiała być wieczorem dogrzewana, dopajana, dokarmiana, bo mimo bardzo lekkiej narkozy była strasznie osłabiona. Teraz leży na drugim parapecie i regeneruje siły.

Ani jedna, ani druga w ogóle nie wymiotowała po narkozie.

Tysia właśnie poszła jeść - bez kubraczka można.

O rany, jakie kulki bidulki

Moc pozytywnych myśli przesyłam Wam dziewczyny :kotek:

życzę szybkiego powrotu do formy
i przede wszystkim

Oj, dzieje się u Was, faktycznie wrażeń nie brakuje...
Więc za zdrówko :ok:

i pogodę ducha :ok:

...
My walczymy o powrót do cywilizacji

Nie ma albo prądu albo gazu, wody...
Ciemno, zimno i w ogóle do kitu czasami...

Bidulki,

ale z każdym dniem będzie już tylko lepiej. :ok:

Moje koty też nie chciały chodzić w kaftanikach i dlatego zakładałam kapturek.

Dziękujemy za kciuki i życzenia

Jak na razie - nie jest źle i tylko to się liczy.

Bagienka pisze:My walczymy o powrót do cywilizacji
Nie ma albo prądu albo gazu, wody...
Ciemno, zimno i w ogóle do kitu czasami...

Takiej zimy to naprawdę się boję.
Oby wiosna w tym roku nie kazała na siebie długo czekać :ok:

Anna61 pisze:Moje koty też nie chciały chodzić w kaftanikach i dlatego zakładałam kapturek.

Obawiam się, ze kapturek czy kołnierz w przypadku Tysi też nie byłby dobrym wyjściem. Tysia to kot o niełatwym charakterze. Nie lubi być niepokojona niczym, od razu wpada we wściekłość.

Śliczne te trzy ostatnie zdjęcia.

Jak się czują rekonwalescentki? Tysia w gustownym kaftaniku wygląda nieszczęśliwie, jakby chciała powiedzieć - No dobrze, będę tak leżała ze zbolałą miną i zobaczymy, co zrobisz, jak się nie będę ruszała przez cały dzień.
:wink:

Joako pisze: Śliczne te trzy ostatnie zdjęcia.

To zdjęcia Kasi z 2006 roku, pierwszy raz umieściłam je na miau.

Joako pisze: Jak się czują rekonwalescentki? Tysia w gustownym kaftaniku wygląda nieszczęśliwie, jakby chciała powiedzieć - No dobrze, będę tak leżała ze zbolałą miną i zobaczymy, co zrobisz, jak się nie będę ruszała przez cały dzień.

Bo Tysia rzeczywiście uważa, że w ubranku nie można poruszać się normalnie.
Niestety, po powrocie do domu zobaczyłam, że Tysia zaczęła energicznie wylizywać szwy - aż tak, że miejscami skórka zrobiła się zaczerwieniona,więc, przy wtórze wrzasków, kubraczek został znowu nałożony na Tyśkę. Tysia najpierw zamarła bez ruchu, a potem przedreptała pół metra i położyła się koło szafki, więc ręcznie umieściłam ją na parapecie, żeby zobaczyła, że w kubraczku można robić różne rzeczy.

Kropcia też czuje się bardzo dobrze. Szczęście, że przynajmniej ona nie ma niczego do rozlizywania :smiech3:

Uff, to najgorsze już za Wami. Mam na myśli operacje, teraz tylko rekonwalescencja i zostanie tylko korzystanie z uroków życia

kciuk pisze:Uff, to najgorsze już za Wami. Mam na myśli operacje, teraz tylko rekonwalescencja i zostanie tylko korzystanie z uroków życia

Niestety - jeszcze trochę przed nami: wyciąganie szwów dopiero 7 lutego.

Tysia noc spędziła w kubraczku, leżąc na poduszce w poprzek, brzuszkiem i 3-ma łapkami do góry, jedną tylną opierając o moją głowę i mrucząc straszliwie.
Kropcia spała wbita w moje plecy.
Ja w tych warunkach przespałam w sumie ze 3,5 godziny.

Rano musiałam znowu zdjąć z Tysi ubranko, bo w ubranku Tyśka nadal nie pije, nie je i nie chodzi do kuwety, tylko potrząsa wszystkimi łapkami i liże nerwowo przód kubraczka oraz to, co z niego wystaje - tak go zawiązałam, że nie było mowy o zdjęciu go

Bez Bombilli i reszty - Kropcia i Tysia

Kto przegląda forum