Wikolki wróciły z adopcji, szukają kochającego domku - W-wa

[marta-po]

Lub Ciapneski

[Iwlajn]

Jak tak będziecie wymyślać, to znowu trzeba będzie szukać im domu razem a może się tak nie pokochają jak Wikolki.

[saintpaulia]

Gdyby moje nowy tymczaski znalazły dom w dwupaku, to byłoby super. To młode koty i swobodnie mogą się polubić. A wiadomo dwa lepsze niż jeden. Przeważnie. Jednak nie ma co porównywać bliskości i zżycia Wikolków. To rodzeństwo razem walczyło o życie, wszystko poznawali we dwoje. Nawoływały się często. Nigdy nie zapomnę wzajemnego mycia pysciów. Kiedy nie miały już ograniczonej przestrzeni sypiały czasem oddzielnie, jednak nadal często widywałam je wtulone w siebie. Zabawy, gry, gonitwy. Wszystko ich łączyła. Jadły zazwyczaj tak, by zostawić coś dla drugiego, mimo, że miały oddzielne, napełnione po brzegi miseczki. Zdjęcia ze starych kątów właśnie się zgrywają.

[Iwlajn]

Jadły zazwyczaj tak, by zostawić coś dla drugiego, mimo, że miały oddzielne, napełnione po brzegi miseczki.

urocze a inne koty nie próbowały podjadać?

[saintpaulia]

Na początku jadły sobie oddzielnie w swoim pokoju. Później wszystkie dostawały już razem na kociej stołówce. Dziewczyny raczej nie zamieniają się miskami. Brawusia kocha chrupki i mokrego prawie nie jada. Więc koncentruje się na swojej misce. Gaja tylko musi wszystkim sprawdzić co jedzą. Ale Wikolki ie dały sobie w kaszę dmuchać. Zazwyczaj wszyscy skupiają się na swojej miseczce, a Gaja potem jojczy o dokładkę. Ona mogła by mieć dokładkę cały dzień. Niestety nie przepada za chrupkami, więc nie pogryza ich sobie.
Natomiast Wiki i Lolek grzecznie jedli wszystko. Bardzo lubili mięsko, ale chrupki też im smakowały.

To zdjęcie nie jest dobre jakościowo, ale niezmiernie mnie bawi - kosmitki:

[saintpaulia]

Jak to Zuzia się miejscem dzieliła:

[Iwlajn]

Ależ dorodne te Twoje buraski a suczka kochana, taka psia niania.

[saintpaulia]

Dorodne, faktycznie. Kto by dał wiarę, że to dzieciaki? Tylko po pysiach widać.
Miałam dziś wieści z ich domku. I już_nie_moje wikolki zachowują się faktycznie, jak nie moje.
Dużą mają kochająca i wyrozumiałą, ale chyba odrobinkę rozczarowaną. Koty nie zgadzają się z moim opisem.
Już ładnie korzystają z kuwetki, nie sieją zniszczeń, bawią się i apetyt im dopisuje. Duża je intryguje, starają się być niedaleko i obserwują z zaciekawieniem. Przyłapane na spaniu dają się wygłaskać i chętnie mruczą.
Pięknie, prawda?
Jest jedno ale. Duża chciała kocie przylepki, ja kocie przylepki miałam do adopcji. A one zadowolne z siebie przestały być przylepne. Czasem, jakby zapominają, że są już z Dużą zaprzyjaźnione i mają chwilkę przestrachu. Ogólnie jednak chodzi o to, że nie przybiegają tak, jak do nas, nie zaczepiają usilnie do głaskania. Najczęściej ignorują przywołania.
Co się stało?
Długo to trwa. Jak sądzicie? Oczywiście nie są nieszczęśliwe, ale chciałabym, żeby szczęśliwa była też Duża.
Opiekunka ma dla nich teraz dużo czas, rozmawia z nimi, bawi się, nieba uchyla. A te dranie co?

Może potrzeba je nastraszyć, że dostaną tabun konkurencji, jaki był u nas.

Koty to dziwne istotki. Kupilismy wczoraj kocie witaminki. Brawcia nieomal wciągnęła nosem, Gaja zjadla ze smakiem, Prima powiedziała stanowcze nie. A dziś zjadła tylko Primka. Kto powie czemu takie widzimisie?
Ale z przysmakiem to chyba nie tak, jak z charakterem? Wrócą do stanu upierdliwie niedopieszczonego i domagającego się miłości kota?

Zdjęcia jeszcze od nas:
"Trzy te bure"
"Szaro tu jakoś"
"Nie warcz, tylko oddaj"
"Lolka poznasz po kształtach" lub "Medytacje z Brawusią"

Mam jeszcze, ale w rozsypce nieco. To śmieszne uczucie, bo nadal za nimi tęsknimy, choć cieszymy się ich szczęściem.
Porównujemy oczywiście nasze małe "dzikuski" do Wikolków. Oczywiście troszkę żal, że nie są jak Wiki i Lolek. Ale zapraszam do śledzenia ich losów w ich wątkach - Wątek Nesi, Wątek Ciapka i na naszym rodzinnym wąteczku.

[Miraclle]

To na drapaczku
Buraskowy drapak
Wikolki potrzebują czasu, nie pokochają dużej z dnia na dzień. Jak pokochają pewnie staną się przylepne

[marta-po]

To dopiero tydzień. Czasem koty potrzebują kilka miesięcy. Tania dopiero po roku przylazła do mnie i wlazła mi na brzuch gdy leżałam. Az zaniemówiłam. A teraz wciąż przychodzi się przytulać.
Dlatego trzeba dać im czas.

[saintpaulia]

Wiem, wiemy, cas to czynnik decydujący. Ale jesteśmy zdziwieni, bo na dt szło im troszkę szybciej. Ale też nadszarpneliśmy ich zaufanie, zmieniając im loku. Rozumiem, że jesteście jednak dobrej myśli i Opiekunka niedługo będzie miała przesyt przylepności.

[marta-po]

Jakbyś przypomniała sobie dzień po dniu ich pobyt u Was, to wcale tak szybko nie szło. Teraz tak się tylko wydaje, bo w pamięci końcówka pobytu, jak już fajnie było.
Ja jestem dobrej myśli, a doświadczenie z moimi kotami mi to podpowiada. Czas . . .

[saintpaulia]

Tak, wiem, mam się słuchać doświadczonych. Oczywiście, wszystko dla dobra kotów.
W zasadzie to też u nas właśnie konkurencja była, a tam wiedzą, że są w centrum uwagi i wszystko dla nich. To robi swoje.

[Iwlajn]

Tak, wiem, mam się słuchać doświadczonych. Oczywiście, wszystko dla dobra kotów.
W zasadzie to też u nas właśnie konkurencja była, a tam wiedzą, że są w centrum uwagi i wszystko dla nich. To robi swoje.

No to może doradzić pani dokocenie?

[saintpaulia]

Sądzę, że dwa koty to dobra liczba, a Wikolki się mają odstresować, a nie zestresować.
Będzie dobrze, Dzieciaczki jeszcze dadzą popalić swoimi wymaganiami głaskaniowymi.