Bardzo dziękuję i Wam, Kochane życzę tak gorąco bardzo dobrego Nowego Roku
No właśnie, witamy się w nowym roku, ale w starym składzie... czyli Laluś nadal z nami, nadal szuka domku.
Byłam przekonana, że go znalazł bo osoba, która się nim zainteresowała, mimo że bardzo młoda to bardzo odpowiedzialna, wrażliwa, miła, dobra etc. Jednym słowem wymarzona Duża. Tak bardzo chciałam jej Lalka wyadoptować, że przegapiłam fakt iż Laluś byłby całe dnie sam, bo Ona studiuje dziennie i pracuje i nie ma w wynajmowanym lokum innych zwierząt. Maluch wychowany w moim domku strrrasznie by się nudził
O tym przypomniała mi moja forumowa przyjacióła - autorytet 
za co jej gorąco dziękuję!!! Pod wpływem tej rozmowy rozpoczęłam szeroko zakrojone konsultacje 
i Pani behawiorystka, którą poznałam na niedawnej konferencji (jedna z najlepszych w Polsce specjalizująca się w behewiorze kotów ) stwierdziła, że nie mam Lalka oddawać do samotni, bo na 90% zostanie jej pacjentem On od 5 miesięcy wychowuje się w domu pełnym bodźców, ma kumpli, ma cały wesoły świat czyli taki jest już jego "inprint" i powinien trafić do domu, gdzie też będzie miał towarzystwo (a nawet podobne środowisko, jak powiedziała). W kontakcie z potencjalnym domkiem skupiłam się na zabezpieczeniu okien (rzecz niezwykle ważna, oczywiście!!!!!!!!!!!!), karmie, uczuleniach etc, a byłam bliska przegapienia kwestii dla szczęścia i zdrowia Lalusia najistotniejszej. Wszystko to pewnie ze względu na kompleks osoby o ośmiu kotach
Staram się przygotować nowe zdjęcia do ogłoszeń i ruszyć ponowną "falą tsunami". Muszę mu znaleźć dom do wiosny, a nikt o chłopaka nie pyta
Zupełnie nikt, poza tą jedną fajną studentką. Szczęśliwie zamieszkał u niej mały kociak, który pilnie potrzebował ratunku i na pewno będą razem bardzo szczęśliwi, może z czasem, z dorosłością pełną się dokocą 
Tak więc, na zachodzie bez zmian
Ostatnimi dniami Józef zaczął z płaczem domagać się jedzenia poza porami posiłków, zaczął wgryzać się w pozostawione na wierzchu jedzenie, a nawet gryzł gazety 
Sierść też jakby nie taka jak być powinna 
. Na szczęście go dopadłam i czekam aż mi go dobrzy ludzie przyślą. Najprawdopodobniej będziemy test przeprowadzać 2,3 i 4.02. A potem oczekiwanie na wyniki z labu. A propos labu, to moja kochana wetka (bez której moje życie byłoby naprawdę straszne) dzwoniła do laboratoriów oferujących to badanie z prośbą o kontakt z kliniką, która już je u nich przeprowadzała żeby tam dopytać skąd mieli lek i czy może jeszcze mają. Okazało się, że... hm, raczej będziemy prekursorami w tej kwestii 
Badanie w ofercie jest, ale nikt raczej nie korzysta. A przecież do dalszego leczenia sam profil tarczycowy nie wystarczy, badanie supresji T3 jest rozstrzygające! No nic, najważniejsze, że my będziemy mogły taki test Józinkowi zrobić 
