Noemi-wypadku,padaczka, chore jelita potrz karma i/d Gastro.

Noemi dzis by Juste o zawal przyprawila :roll:

Chwila nieuwagi, gdy Justa byla w wc... wczesniej mala bawila sie pod drapakiem, a potem... nigdzie nie ma Noemi

okazalo sie, ze... jest na drapaku... na samej gorze

Jak ona tam weszla?!

Moje zboczenie zawodowe sprawiło, ze napisałam, ze Noemi jest zdrowa :oops:

A ona jest niepełnosprawna.

, co sie objawia tym wszystkim co Justyna napisała.
Ale jak zwał tak zwał, dobrze, że szaleje i bawi się.
No i ten zakochany w niej Węgielek . W cale mu sie nie dziwię :1luvu:

Noemi na złamanym drapaku:

Obrazek

Są tacy, którym niepełnosprawność w niczym nie przeszkadza - nie ważne gdzie, ważne, że razem :1luvu:

Byłam dzisiaj u Justy i to, co zobaczyłam przechodzi ludzkie pojęcie! Dwa niepełnosprawne koty, które niektórzy daliby uśpić,żeby się "nie męczyły" szalały jak zdrowe zwierzaki. Strach pomyśleć,co zrobiłyby z mieszkaniem, gdyby były całkowicie zdrowe :1luvu:

miko_bs pisze:Byłam dzisiaj u Justy i to, co zobaczyłam przechodzi ludzkie pojęcie! Dwa niepełnosprawne koty, które niektórzy daliby uśpić,żeby się "nie męczyły" szalały jak zdrowe zwierzaki. Strach pomyśleć,co zrobiłyby z mieszkaniem, gdyby były całkowicie zdrowe

Witaj na forum i na wątku szalonej Noemi :mrgreen:

Prawda że Noemi , Bartuś ( pampersowe ) i Węgielek po połamaniu miednicy i ogonka i urazie kręgosłupa szaleją jak pijane zające :mrgreen:

no bo one w ich wlasnej mentalnosci sa zdrowe, nie przejmuja sie wogole swoja ulomnoscia, innoscia.
Ciesza sie zyciem tak jak potrafia najlepiej i to jest piekne! Dla nich to tylko taki maly defekt w wygladzie zewnetrznym, nic a nic sie tym nie przejmuja

Slodziaki kochane

Ja rozumiem, jesli ktos chcialby takiego zwierzaka uspic, bo sam nie potrafi sie nim opiekowac (to nie jest takie latwe jak sie moze czasem komus wydawac), no ok, ja tez nie dalabym rady sobie z czestym kapaniem, przewijaniem czy np z rehabilitacja kota. Nie tyle chodzi mi tu o poradzenie sobie z tym fizycznie, bo tego sie mozna nauczyc, ale o psychike. Za slaba jestem, za wrazliwa na to, psychicznie bym tego nie udzwignela. Nie wiem, co ja bym zrobila na miejscu osoby, ktora by takiego zwierzaka znalazla czy miala pod swoja opieka, zapewne przeszlo by mi przez mysl uspienie go dla jego dobra. Ale nie wiem, nie potrafie szczerze, uczciwie odpowiedziec dzis na pytanie, czy bym to zrobila czy nie. Poprostu nie wiem. Ale nie potepilabym osoby, ktora zdecydowalaby sie na uspienie zwierzaka tak powaznie chorego, bo sama nie potrafi sie nim odpowiednio zaopiekowac a nie zna nikogo, kto by jej to pokazal, kto by ja tego nauczyl lub tez sam przejal by opieke nad zwierzakiem.
Natomiast usypiac od razu, bez uczuc, bez emocji, bo kaleka, bo jak to bedzie wygladalo, co ludzie powiedza, on sobie nie poradzi itp... Bez jakiejkolwiek proby pomocy, ratowania zwierzecia... to poprostu egoistyczne wygodnictwo.

Jestem pelna podziwu dla Bartka, Noemi i Wegielka za to, jacy sa mimo tego wszystkiego. Co z tego, ze sa inni, ze troszke odstaja od grupy, to nie wazne dla nich. Nauczyly sie sobie radzic z przeciwnosciami, z trudnosciami na swoj sposob! Bylam zaszokowana, gdy sie dowiedzialam, ze Wegielek potrafi sie wspinac po klatkach zeby do swojej klateczki wejsc by odpoczac, a jeszcze bardziej, gdy sie dowiedzialam, ze potrafi wejsc jeszcze wyzej

Totalnie mnie zamurowalo, gdy zobaczylam osobiscie jak sie wspina, z jaka predkoscia i jak mu to sprawnie wychodzi :ok:

A jak sie dowiedzialam, ze Noemi sama weszla na najwyzsza polke na drapaku to o maly wlos a spadlabym z krzesla

Balam sie przy tym, czy sobie czegos nie zrobia, bo to jest ryzykowne w ich przypadku. A pomyslowy Bartek staranowal barierke ktora miala mu uniemozliwic wejscie do kuchni... :roll:

To jest niesamowite! :1luvu:

Kiedys bym w to nie uwierzyla, ale teraz, gdy sama bylam swiadkiem nie jeden raz tego typu sytuacji wiem, ze taki niepelnosprawny kot czy pies moze byc naprawde szczesliwy i sobie bardzo dobrze w zyciu radzic. Sama czasem zapominam, ze one sa kalekami i lapie sie na tym, ze mysle o nich i traktuje je jak w pelni zdrowe futra

Teraz wiem, ze nalezy takim dac szanse, chociaz sprobowac... :ok:

Chyle czola przed tymi cudownymi, dzielnymi, silnymi kociakami :1luvu:

hej malenka, zwariowana, szalona, slodka pieknotko :1luvu:

Milusio bylo Cie znow wycalowac, schrupac :1luvu:

Wiesz, ze zarazasz ta swoja pozytywna energia? Ty chcesz zyc, kochasz zyc, i to sie innym udziela :1luvu:

Jestes niezwykle ciepla, pogodna kotenka, wspaniala kocia kumpela :1luvu:

Pozwole wiec sobie tutaj miedzy innymi w Twoim imieniu prosic ludzi dobrej woli o pomoc finansowa na Twoje utrzymanie i leczenie. To jest bardzo potrzebne, bys mogla dalej, tak jak lubisz-cieszyc sie zyciem, czerpac z niego pelnymi garsciami

W imieniu Noemi i pozostalych wspanialych futrzakow prosze o pomoc dla Justy, by ta mogla pomoc swoim futrzakom normalnie zyc... Opieka zwlaszcza nad kalekimi zwierzetami nie nalezy do latwych zadan, a w dodatku jest nieco kosztowna. Justynie jest ciezko, bardzo ciezko, ale sie nie poddaje, walczy jak moze, stara sie... Wspolnymi silami walczy razem ze swoimi podopiecznymi o ich byt, o ich zycie, zdrowie, o ich przetrwanie... Tylko do tego potrzeba jeszcze pomocy finansowej, liczy sie kazda zlotowka...
Te zwierzaki naprawde bardzo, bardzo, bardzo chca zyc!

Justa&Zwierzaki pisze:
miko_bs pisze:Byłam dzisiaj u Justy i to, co zobaczyłam przechodzi ludzkie pojęcie! Dwa niepełnosprawne koty, które niektórzy daliby uśpić,żeby się "nie męczyły" szalały jak zdrowe zwierzaki. Strach pomyśleć,co zrobiłyby z mieszkaniem, gdyby były całkowicie zdrowe

Witaj na forum i na wątku szalonej Noemi Prawda że Noemi , Bartuś ( pampersowe ) i Węgielek po połamaniu miednicy i ogonka i urazie kręgosłupa szaleją jak pijane zające

I to jak!! Naprawdę zadziwiająca jest ich radość życia i wola walki. Oby było coraz lepiej:) :1luvu:

Jak miło czytać takie wieści :1luvu:

No właśnie, czy kot niepełnosprawny nie może cieszyć się pełnią życia? A może, i to jeszcze jak. Wystarczy odrobina wiary i cierpliwości :1luvu:

widac to najlepiej na przykladzie Noemi, Bartka, Wegielka, Czorta a takze bardzo powaznie chorej Matyldy :1luvu:

z 10 -15 lat temu nie pomyslalabym, ze tak moze byc, a teraz sama nadziwic sie nie moge, skad w nich tyle energii i tak wielka chec zycia, wola walki :1luvu:

A ta zaradnosc mimo kalectwa jest godna podziwu. :1luvu:

Szkoda tylko,że ludzie boją się takie koty adoptować, ale z drugiej strony nie chciałabym rozdzielać tych wariatów, świetnie się ze sobą bawią :1luvu: