NOTKA - nowych pomysłów ciąg dalszy

Smutno, że z łapką nie jest lepiej, też miałam nadzieję na dobre nowiny. Najważniejsze, że Notka jest w dobrych rękach, wiem, że podejmiesz w oparciu o opinie specjalistów najlepszą decyzję dla kotki. Na razie cieszmy się, że Małej dopisuje apetyt - chyba dobrze jej u Ciebie :wink:

Widziałam na fb deklaracje wpłat od ludzi, ja też dołożę do skarbonki.

Joako pisze:Smutno, że z łapką nie jest lepiej, też miałam nadzieję na dobre nowiny. Najważniejsze, że Notka jest w dobrych rękach, wiem, że podejmiesz w oparciu o opinie specjalistów najlepszą decyzję dla kotki. Na razie cieszmy się, że Małej dopisuje apetyt - chyba dobrze jej u Ciebie Widziałam na fb deklaracje wpłat od ludzi, ja też dołożę do skarbonki.

Oj nie wiem czy jej u mnie dobrze :evil:

. Ciągle były kłuje , od rana "gimnastyka", wieczne mycie jak nie pupki to łapinki :twisted:

.
Cały czas wierzę ,że jednak coś da się zrobić .Nie dociera do mnie to ,że pewnego dnia będę musiała podjąć decyzję o okaleczeniu Notki. Jak bardzo musiała cierpieć ta mała istotka , serce się kraje.
W poniedziałek znów jedziemy do dr Ady , może znalazła jakiś złoty środek ?

Lidka - czy Dudusiowi normalnie rosną pazurki w tej łapce ? Bo Notce niestety nie .Są takie same jak po obcięciu ponad 3tyg temu . To raczej nie jest dobry objaw

.

Staram się nakręcić filmik z Notusią .Tyle że jak wyciągam aparat to albo siada nieruchomo albo pokazuje grzbiecik :wink:

.

Pazurki rosną. Ale niestety mięśnie mimo ćwiczeń troche nikną:(
My tej łapki nie bedziemy amputować, bo Duduś ja używa. Nieporadnie ale jednak. Musze tylko wymyślic sposób usztywniania tego stawu. Wet wprawdzie mówił, że stosuje się zabieg w celu usztywnienia właśnie, takie psucie tego stawu, ale tego tez nie bardzo chce.

O jakichś działaniach być może będziemy myślec w nowym roku. Wet mówił, że waro poczekać do pół roku.

Lidziu - ja nie podejmę pochopnej decyzji , bo amputacja nie jest odwracalna.
Mam nadzieję ,że może jednak coś odmieni się na lepsze. Czasem cuda się zdarzają , trzeba tylko cierpliwie poczekać .
Notka ma teraz dużo swobody i musi dźwignąć się psychicznie . A ja będę zasięgać wiedzy gdzie i od kogo to będzie możliwe.
Nie pisałam o tym , ale niestety dopadł ją kk. Kicha , gluci ,straszna bida.Znowu coś

. Dziwne jest to ,że w domu wszystkie futra zdrowe ,a Notka nagle zachorowała . Ale dr Ada wiąże to z długim stresem , w którym mała żyje . Leki dostaje tylko do pysia , absolutnie żadnego kłucia . Zaczęła kichać w niedzielę więc doktor zajęła się i łapką i katarem. Nosek bardzo zakitowany , ale apetyt dopisuje .

Gdyby ktoś z Was miał jakieś doświadczenie w leczeniu porażenia wysokiego i uszkodzonego barku lub cokolwiek słyszał na ten temat , proszę - dajcie znać .
Wierzę w wiedzę wetów , ale nie mogę pogodzić się z tym abym mogła Notkę okaleczyć . To bardzo trudna decyzja . Już kiedyś musiałam taką podjąć

. Moja Zuzia [*] miała zdiagnozowanego mięsaka poszczepiennego. Natychmiastowa operacja ze wskazaniem amputacji prawej łapki. W trakcie operacji zadzwoniła dr Karewicz, że mięsak częściowo wszedł także między żeberka a stamtąd nie da rady w całości go usunąć. Wobec czego łapkę zostawi , usunie z niej mięśnie i wszystko co zaatakował nowotwór. Nie poszła na łatwiznę , wykonała mistrzowską robotę. Nie pospieszyła się z amputacją , co było łatwiejsze niż precyzyjne operowanie kociej łapki.

Notusia wszystkich pozdrawia i bardzo Wam dziękuje za każdą formę pomocy :flowerkitty:

Nie mam doświadczenia w takich urazach, bardzo Ci współczuję dylematów. Popatrz może na to z innej perspektywy - z łapką czy bez Notka będzie żyła, a gdybyś jej wtedy nie zabrała, to być może kotki już by nie było... Zaciskam kciuki żeby Mała szybko pozbyła się kk.

Szkoda maleńkiej, bardzo mi szkoda

Jakiej decyzji byś nie podjęła to najważniejsze jest to co napisała Joako, Notka być może tylko dzięki Tobie żyje :ok:

Bez łapki na pewno na początku byłoby jej trudno ale zwierzątka tak jak ludzie potrafią się dostosować. Ten wesoły kociak jest tego przykładem

http://www.youtube.com/watch?v=zMIBxFtv ... hbsy2DOUow

**Adopcje: 12 >>**

Miałam kociczke z usuniętą tylną łapką i ogonkiem.Szybko doszła do siebie po operacji i doskonale sobie radziła.Wskiwała nawet na wysokie szafy ale sposobem.Szybko się wycwaniła w radzeniu sobie.Jak biegała to nie było nawet widać,że jest bez łapci.Jak chodziła to dopiero inaczej kot wyglądał. Fiona już jest w DS i jest szczęśliwa bardzo.
Dr Karewicz to doskonały lekarz i chirurg.Nigdy nie ściemna. :wink:

Miałam psa z problemami.Doskonale sprawdzało się nagrzewanie lampa Solux i masowanie mięśni.

A ja myślę, że to nie jest "okaleczanie" kota. Kot niestety już został okaleczony i zgadzam się, że pewnie już by jej nie było wcale gdyby została w schronie. W tej sytuacji to raczej wybór "mniejszego zła" i patrząc na biegającą Notkę kiedy czasem przy zeskakiwaniu z wysokości przydeptuje sobie tę łapkę lub się o nią potyka to sądzę, że może jej być relatywnie wygodniej... I nie zgadzam się z tym, że trójłapki są mniej szczęśliwe. Koty nie rozkminiają czy wyglądają inaczej niż reszta, czy mogą mniej niż reszta i czy są bardziej pokrzywdzone niż reszta- to bardziej nasze odczucia. Notka bawi się przecież, biega, drapie dywan tą jedną łapą. Fakt- inaczej niż czterołapne koty, ale na pewno nie gorzej. :ok:

**Adopcje: 12 >>**

To fakt.Kot nie zdaje sobie sprawy,że jest "inny".Nie użala się nad swym kalectwem i szybko przystosowuje.To MY patrzymy inaczej i za wszelką cenę ratując to co i tak jest czasem z góry skazane na przegraną. Koty w stadzie też nie zwracają uwagi na kota wybrakowanego.Kot szybko wchodzi w relacje towarzyskie doskonale uczestnicząc w życiu.To nam się serce karje.
Kot to nie człowiek co rozpacza po stracie kończyny.

Koty bez łapki mogą być naprawdę bardzo szczęśliwe.

Popatrzcie, proszę, na mojego ex-tymczasa Bezika:

Umie wskoczyć wszędzie gdzie potrzebuje, jest kochany przez ludzi, koty i psa.

Wcześniej tymczasowała u mnie Papusza, też 3-łapna. Też trafiła do dobrego domu i też ani jej ani ludziom brak łapki absolutnie w niczym nie przeszkadza.

strongbaby pisze:Szkoda maleńkiej, bardzo mi szkoda Jakiej decyzji byś nie podjęła to najważniejsze jest to co napisała Joako, Notka być może tylko dzięki Tobie żyje
Bez łapki na pewno na początku byłoby jej trudno ale zwierzątka tak jak ludzie potrafią się dostosować. Ten wesoły kociak jest tego przykładem
http://www.youtube.com/watch?v=zMIBxFtv ... hbsy2DOUow

Jestem w szoku

. Ale dzielny maluch !
Dziękuję Wam za wsparcie. Będzie mi jeszcze bardziej potrzebne za jakiś czas .W przypadku ludzi radzę sobie w takich sprawach doskonale . W przypadku zwierząt - niezbyt

.

Notka pomału żegna się z glutem :twisted:

. Chociaż to dobre

.

ASK@ pisze:To fakt.Kot nie zdaje sobie sprawy,że jest "inny".Nie użala się nad swym kalectwem i szybko przystosowuje.To MY patrzymy inaczej i za wszelką cenę ratując to co i tak jest czasem z góry skazane na przegraną. Koty w stadzie też nie zwracają uwagi na kota wybrakowanego.Kot szybko wchodzi w relacje towarzyskie doskonale uczestnicząc w życiu.To nam się serce karje.
Kot to nie człowiek co rozpacza po stracie kończyny.

Mam w domu akurat dokładne przeciwieństwo.
Znaczy, może i Maleńka nie użala sie nad sobą, ale jest gnębiona i goniona przez resztę. Potrafi sie przewrócić po stracie równowagi, ogólnie żyje samotnie w kącie.
Może to taka natura, może to, że późno straciła łapkę.
Generalnie jest okropnie.
Wciąż zasikane jakieś miejsca obok, bo potrafia ją tak osaczyć, że nie ma jak dobiec do kuwety a jest juz bardzo blisko. Czasem nawet zastanawiam sie nad klatką:(
Tyle tylko, ze pewnie nie czuje bólu.

Duduś mimo wszystko wciąż używa tej bezwładnej łapki. Tylko, że niestety ta łapka nie jest tak umięśniona jak ta zdrowa.

Ja jestem przekonana, ze gnebienie nie musi byc zwiazane akurat z faktem posiadania lub nie lapy. Od zimy jest u mnie Venta - kiepsko widzaca i kulejaca (brak kawalka lapy). I nikt tak jak ona nie pilnuje porzadku w stadzie. Gdy podawalam dzisiaj tabletke innemu kotu i ten na mnie prychnal z tego powodu - Venta doskoczyla do nas i mocno przylozyla lapa (zdrowa, z pazurami

) temu, ktory mnie osyczal. Psu tez wlasnie ona pokazuje miejsce w stadzie.
A zagoniona i zastraszana jest zupelnie sprawna kicia, ktora kiedys radzila sobie z kotami i psami.

Notka jest bardzo przebojowa , pcha się do przodu . Ma silny charakter i wielką wolę życia . Krzyczała w schronie o pomoc 3tygodnie i naprawdę była skrajnie wyczerpana gdy ją zabierałam. Ale nie poddawała się jak niestety wiele kotków w schronisku

. Nie zmienia to faktu ,że mnie jest bardzo ciężko . Jeszcze sobie tego nie wyobrażam.
Co smutniejsze , mamy w tej chwili kocurka z takim porażeniem. Z tym że on nawet nie podpiera się na tej łapce. Jest w wieku Notki , pingwinek , na chwilę obecną zdrowy ale nieśmiały , zastraszony, lekko wycofany .Zabieg chcą przeprowadzić w schronie , ale boję się że on z tego nie wyjdzie. Jest słaby psychicznie i będzie sam.

NOTKA - nowych pomysłów ciąg dalszy

Kto przegląda forum