Poza tym uczy mnie doświadczenie, tu nastąpi mała dygresja. Otóż mam koleżankę, która mieszka można powiedzieć, że na wsi we własnym dużym domu z ogrodem, ale nie jest to działka ogrodzona płotem. Ma kota - kilka miesięcy starszy od Malagity, już teraz wykastrowany, też dachowiec (dostała go od kolegi, który zgarnął ciężarną matkę z ulicy i odchował ją z małymi, kiedy się urodziły - potem je porozdawał wśród znajomych). Tyle że ona go wypuszczała na zewnątrz (nawet jeszcze przed kastracją!
), żeby sobie pobiegał. Zdarzało się, że wracał poobijany, prawdopodobnie po walkach z kotami, ale nic sobie z tego nie robiła, wypuszczała go (lub jej rodzice) nadal. W końcu pewnego dnia kot nie wrócił do domu, było to parę dni przed planowaną kastracją - szukała go bez skutków, wywieszała ogłoszenia. Ostatecznie wrócił sam, po ok. tygodniu, w koszmarnym stanie, ale żywy. Wtedy na szczęście przestała go wypuszczać z domu, odratowała, wykastrowała. Ta przygoda jednak nie nauczyła niczego jej rodziców - mimo jej protestów nadal wypuszczali kota na pole, żeby "zażył świeżego powietrza". I co? W końcu doszło do najgorszego - kot ucierpiał na ich głupocie. Pewnego dnia Karol (kocur) wrócił do domu, wbiegł szybko na górę i tyle go widziała. Jak w końcu pozwolił się zobaczyć okazało się, że... ma prawie całkowicie urwany ogon!
Panika, wizyta u weterynarza, diagnoza: ogon złamany w kilku miejscach, spróbujemy zaszyć, założymy szwy, zobaczymy jak to będzie. Trzeba było wręcz ściągać z niego skórę, bo ledwie wisiała. Koniec końców, kiedy większa rana się zasklepiła, ogon trzeba było amputować w całości, nie było innej rady. Na szczęście kot przeżył to wszystko i teraz już z nim dobrze, ale mnie nadal trzęsie na bezmiar nieodpowiedzialności tych ludzi...I wracając do tematów przyjemniejszych, kiedy Malaga chce wyjść na pole, to właśnie siada pod drzwiami, kiedy ktoś wchodzi do przedpokoju to ociera się o nogi i biegnie do drzwi, zdarza mu się też siadać w przedpokoju na ławie, gdzie są położone szelki i smycz - także wysyła jasne sygnały.
Kiedy tylko możemy i mamy czas, a pogoda dopisuje, spełniamy jego prośbę i zabieramy go albo na balkon, albo na podwórko.
Malagito już w pierwszą noc pobytu u mnie spał ze mną w łóżku (co uznałam za niesamowity zaszczyt, że pomimo tego, iż jeszcze w ogóle mnie nie znał, zdecydował się spać mi na piersi 
), mrucząc mi do ucha. Przez pierwsze miesiące mieszkania u mnie nieustannie spał ze mną w łóżku, w końcu sam tego zaniechał i teraz robi to sporadycznie, ja go nie odganiałam - przeszkadza mu raczej moje wiercenie. 
Każdy się kiedyś uczył, dowiadywał, ja sama jestem przecież zakocona ledwie od siedmiu miesięcy, więc nie jestem jeszcze bogata doświadczeniem - pewnie gdybym nie czytała, nie dowiadywała się to karmiłabym kota nadal tą Sanabelle, może bym przeszła na RC, skoro jest reklamowana jako ta super zdrowa karma dla kota, wręcz "burżuazyjna" (tyle zbóż! 
), ale czuję, że gdybym zamiast czytać artykuły założyła tu taki wątek wcześniej to by mnie zjedzono. 
Koty śpią, a ja nie 
