Zulusiu byłeś największą miłością mojego życia...

życie byłoby dużo łatwiejsze gdyby przynajmniej ludzie nie wyrzucali zwierzaka na ulicę czy do lasu
zwierzak też ma uczucia, też cierpi i też może sobie nie radzić na ulicy...
pisz co załatwiłaś i pamiętaj aby spytać o maleństwa :ok:

puszatek pisze:życie byłoby dużo łatwiejsze gdyby przynajmniej ludzie nie wyrzucali zwierzaka na ulicę czy do lasu
zwierzak też ma uczucia, też cierpi i też może sobie nie radzić na ulicy...
:

Puszatku masz całkowitą racje, co do pozbywania się zwierząt w bestialski sposób, ja ostatnio jadąc do sklepu zgarnęłam z drogi dwa maluchy 2 miesięczne rudaska i szarusie.
Rudasek już z wycieńczenia nie mógł chodzić, przycupnięty na środku jezdni czekał na swój koniec.
Cudem go zauważyłam bo już ciemno się robiło, jak wzięłam na ręce to zaczął tak mruczeć głośno, nie wiem skąd tyle sił miał jeszcze w sobie.
Mnie pierw tak złość wzięła że myślałam ze komuś krzywdę zrobię, jak było można takie maleństwo wyrzucić.
W domu jak postawiłam miskę z jedzeniem to jadły i jadły i jadły, bałam sie że z przejedzenia pękną , po chwili jeden z maluchów zasnął przy misce, przeniosłam na podusie , nawet nie drgnął, potem drugiego. Tak rozkosznie i bezpiecznie jeszcze nie widziałam by spały koty.

teraz pewnie demolują mi pokój :twisted:

hejka

jak się czują wszystkie przygarnięte maluszki rudaski i innej maści :?:

U nas w jednym z parków kobieta wyrzuciła pięciotygodniowe maleństwa. Nawet wiadomo, kto to jest, tylko nie ma dowodów. Maleństwa znalezione i zaopiekowane. A ona zrobi to pewnie znów.
Pamiętam, jak zeszłego lata ktoś podrzucił do mnie kilkudniowe kocię. Dobry pan/pani, bo obok drącego się niemiłosiernie kociaka, leżał serek wiejski ze śmietaną :evil:

wtedy stanęłam pod ścianą: nie mogłam go wziąć (za mały, nie mam jak karmić, pracuję), ale Kocie Życie go przyjęło. Teraz ma dom. Ale o tym "dobrym" człowieku czasem myślę.

Bezmyślność ludzka jest przerażająca...

Kacperek [*] 02.12.2016 r.

Ale ona tak nie myśli. Jej się wydaje, że jest dobra, bo ich nie potopiła.

EVA2406 pisze:Ale ona tak nie myśli. Jej się wydaje, że jest dobra, bo ich nie potopiła.

A ja myślę, że to tylko techniczna sprawa - pewnie nie chciało się potopić, albo się brzydziła. Byle mieć z głowy, potwór baba.

MalgWroclaw pisze:U nas w jednym z parków kobieta wyrzuciła pięciotygodniowe maleństwa. Nawet wiadomo, kto to jest, tylko nie ma dowodów. Maleństwa znalezione i zaopiekowane. A ona zrobi to pewnie znów.
Pamiętam, jak zeszłego lata ktoś podrzucił do mnie kilkudniowe kocię. Dobry pan/pani, bo obok drącego się niemiłosiernie kociaka, leżał serek wiejski ze śmietaną
wtedy stanęłam pod ścianą: nie mogłam go wziąć (za mały, nie mam jak karmić, pracuję), ale Kocie Życie go przyjęło. Teraz ma dom. Ale o tym "dobrym" człowieku czasem myślę.

moja Figusia była w ubiegłym roku w tym wieku wyrzucona :cry:

pozdzierała sobie struny głosowe ale ktoś usłyszał i pomógł :ok:

W którym, puszatku? Pięć tygodni, czy kilka dni?

MalgWroclaw pisze:W którym, puszatku? Pięć tygodni, czy kilka dni?

Figunia była w tym starszym wieku...5 tygodni i na szczęście była zdrowa :ok:

mój kochany Figusiek :1luvu:

i pomyśleć, że rok temu szukałam jej domku :oops:

Rok temu pod koniec listopada późnym wieczorem wybrałam się do sklepu, strasznie mi się nie chcało , ciemno, mokro i zimno, już miałam nie iść, ale mus to mus.
Przechodząc przez most usłyszałam z mamą popiskiwanie nad brzegiem i coraz mocniejsze i mocniejsze.
ciemno i nic nie widać krzaczory po kokardę urosły, i jeszcze stromy brzeg.
Wołamy kici , i kici i nic kicia dalej miaułka. Wkoncu mama powoli schodzi, niema sie czego trzymać, ślisko a zaraz rzeka jest.
Doszła do miejsca gdzie miałkało i oczom nie wierzy na gałęzi wisi reklamówka a w niej kocio maleńkie, nad samą wodą tylko wpaść.

I tak zejść było łatwo ale jak teraz wyjść, nagle mama się pośliznęła i przewróciła już myślałam ze do wody wpadnie szczęście zahaczyła o krzaki, pytam czy nic jej nie jest, ciemno jak fiks nic nie widać.
W końcu wychodzi powolutku, i mówi że niewie czy kicia żyje czy jej nie zadusiła jak upadła.
Przeszłam horror, jejku jeszcze tego brakowało, pamiętam że było strasznie zimno, kicia strasznie maleńka nie ruszała się wziełam szybko pod kurtkę i dyla do domu.
cała drogę nie ruszał się maleńtas.

W domu szybko ściągam kurtkę wyciągam maleństwo i ŻYJE rusza się chwała Bogu.
Kociak był strasznie przemarznięty, głodny. od razu rzucił się na jedzenie bałam się że pęknie w końcu mu zabrałam brzuch miał twardy jak kamień i urósł jak balon do granic możliwości.

kitek miał z 6 tyg ot taki mały skrawek i takie też dostał imię SKWARUŚ od razu pojął co to kuweta, nigdy mi nie zrobił niespodzianki mimo że wchodzenie i wychodzenie do kuwety to było dla niego nie lada wyzwanie.

Dziś to duży piękny łaciaty kawaler. :mrgreen:

a tak propo mam teraz w domu 13 futer i każdy ma inną historię.

Niestety najnowsze nabytki dwa czyli rudasek kocurek i kociczka muszą trafić do domku innego bo nie ogarniam zwierzyńca.

szczerze podziwiam...szczęśliwa 13, mi trochę brakuje ale bardzo się staram :oops:

każdy kot ma swoją historię, dobrze, że większość kończy się happy endem :ok:

Ewuś gratulujemy -Wiatrusia :1luvu:

puszatek pisze:szczerze podziwiam...szczęśliwa 13, mi trochę brakuje ale bardzo się staram
każdy kot ma swoją historię, dobrze, że większość kończy się happy endem

Oj tak, tak, postarał się puszatek

Szybciej niż ktokolwiek by przypuszczał...

mateosia pisze:
puszatek pisze:szczerze podziwiam...szczęśliwa 13, mi trochę brakuje ale bardzo się staram
każdy kot ma swoją historię, dobrze, że większość kończy się happy endem

Oj tak, tak, postarał się puszatek
Szybciej niż ktokolwiek by przypuszczał...

o tak, masz rację :mrgreen:

postarałam się.............. :oops:

Zulusiu byłeś największą miłością mojego życia...

Kto przegląda forum