Morris i Rico w jednym stali domu...zapraszamy na nowy wątek

Wczoraj na facebooku wygraliśmy zabawkę dla naszych futer. Konkurs organizowała nowa lecznica cityvets, która działa u nas od kilku miesięcy.

- Rudy - jak myślisz co to jest?
- Nie wiem, ale tutaj pod spodem coś jest...

- Pańcia, co to jest?

- Gruby patrz, tu jest cos w środku... Może jedzenie?
- Napewno nie jedzenie. To było by zbyt piękne.

- Czekaj, czekaj... ja tu pogmeram łapą... i może znajdę jedzenie...

- To chyba nowa zabawka!
- A mówiłem ci że to nie jedzenie.

Ewexoxo, uwielbiam Twoje komiksy :1luvu:

Może i tak być, że "to mój wróg i nikt inny go nie będzie lał" :lol:

. Ale wspólnego wroga, czyli zabawkę, rozpracowują całkiem zgodnie :ok:

Cudne foty i koty :1luvu:

U mnie takie gryzienie zawsze było elementem zabawy :oops:

to znaczy któreś z dwojga rzuca się na przeciwnika, wbija w niego zębami i jeszcze potrafią zapierać się łapami. Atakowany piszczy. Później się ganiają nawzajem, później jest zmiana atakującego. A w końcu kładą się koło siebie i idą spać :mrgreen:

takie zmęczone zabawą koteczki :wink:

U nas bijący jest tylko Morris, a Rico stara się go unikać nawet jak ten pierwszy okazuje rzekomo uczucia poprzez lizanie. Chociaż mam wrazenie że ogólnie i tak już się trochę do siebie przyzwyczaili. Jak już wczesniej pisałam: "Wróg... a wróg! Ale swój!" :mrgreen:

Od wczoraj zauważyłam, że Rico przy ataku od razu kładzie się brzuchem do góry - czyli poddał się dominacji Morrisa.

Morris od poniedziałku zajada się RC light w wersji dla delikatnych brzuchów. Dodajemy mu jeszcze po odrobinie RC gastro, które zostało. Wiem, że kota powinno się przestawiać wolno, ale jakoś nie było żadnych "rewelacji".
Zauważyłam, że Morris nie ma problemów kuwetkowych jeżeli je mało i wolno. Do miski dostaje już tylko symbolicznie, a resztę musi sobie wyturlać z kuli, co powoduje że podjada dużo wolniej i chyba też mniej.

Na tym filmiku Rico jest trochę spięty, ale ze strony Morrisa widać, że już go zaakceptował

bo Rico ciągle nie wie czy ma przyjąc pozę biednej sierotki czy cwaniaka-nic-mi-nie-zrobisz-to-mnie-pokochaj.

Ewexoxo, dwóch intelektualistów Ci się trafiło. :ryk:

Zdecydowanie to są intelektualiści z zupełnie innym podejściem do całego świata znajdującego się w naszym mieszkaniu :wink:

I ja biedna naprzeciw tych dwóch kocich charakterków :roll:

Cały czas przyglądam się Rico, próbuję doszukać się jego kocich upodobań... U Morrisa było zdecydowanie łatwiej, bo on ma 3 motywatory:
1. jedzenie
2. więcej jedzenia
3. zabawa
Rico jest wybrednym niejadkiem, kotem delikatnym i wrażliwym. Wczoraj i dzisiaj dostali obaj porcję gotowanego kurczaka z rosołu. Morris o mało nie oszalał, a Rico dziubnął i zaczął zakopywać miskę i poszedł walczyć z kulą-smakulą, w której były chrupki

Jak mu nasypałam chrupek do miski to zjadł.

Największą różnicę między chłopakami widać w zabawie - Morris nie oszczędza ludzkich rąk i w swoim kocim szaleństwie gryzie ile może, byle silniej dziabnąć, kopie tylnymi nogami, przytrzymuje przednimi, nie żałując przy tym pazurów... Rico łapie za rękę i delikatnie przygryza zębami, po czym całą wylizuje. Pazurów nie wystawia wcale.

Masz dwie zupełnie różne kocie osobowości

ariel pisze:Masz dwie zupełnie różne kocie osobowości

Oni są zupełnie inni pod każym względem - urody, firury, charakteru, upodobań, zachowania... nawet głos mają inny, bo Rico ma głos niski maiuczący, a Morris popiskuje jak myszka :mrgreen:

Cicho podczytuję, ale się ujawnię, bo się cię ucieszyłam, że pojawił się zalążek może jeszcze nie przyjażni, ale wstępnego dogadywania się. Przy każdym kolejnym kocie dokocenie wygląda co raz lepiej. Bierz trzeciego . . .

marta-po pisze:Cicho podczytuję, ale się ujawnię, bo się cię ucieszyłam, że pojawił się zalążek może jeszcze nie przyjażni, ale wstępnego dogadywania się. Przy każdym kolejnym kocie dokocenie wygląda co raz lepiej. Bierz trzeciego . . .

Trzeciego i czwartego - bardzo chętnie, ale dopiero jak się przeprowadzimy za kilka lat do upragnionego domku na wsi :wink:

Nie, to wtedy cztery to stanowczo za mało . . .

marta-po pisze:Nie, to wtedy cztery to stanowczo za mało . . .

Niby tak, ale do mnie zawsze coś się przyplącze :wink:

Jak mieszkałam wcześniej w domu z ogrodem to wystawiania z premedytacją pełna miska chrupek była tego gwarancją :mrgreen:

Nawet jeże podjadały

Jeże to standard w kocich stołówkach

, czasem stawia się na ziemi dla jeży i na podwyższeniu dla kotów :lol:

Ja od dziecka karmiłam wszystko, co żywe... Mrówkom wynosiłam cukier, ptakom chleb, dzikim kotom i bezpańskim psom szynkę z lodówki i resztki z obiadu... Raz doprowadziłam moją babcie do szału jak zorientowała się że podkarmiam mysz, która grasowała w domu i na którą moja babcia wystawiała łapkę i trutkę :mrgreen:

Morris i Rico w jednym stali domu...zapraszamy na nowy wątek

Kto przegląda forum