Emil Fart i Filip Fant w jednym stali domu - już nie :(

[emanka]

moze mu się cos biegnącego sni i się zmeczyl

bardzo się cieszę że bracia syjamscy wreszcie się odnaleźli w swoim domku ze swoją pańcią!!!

[Malgorzata]

Fraszko, bardzo sie ciesze, ze tak szybko i ze tak milo!
Niech Wam zawsze bedzie dobrze razem!

[Fraszka]

Nie zauważyłam do tej pory w oddechu Emila nic niepokojącego, ale też nie miałam porównania. Był kilkakrotnie osłuchiwany stetoskopem przez wetkę, było wszystko w porządku. Może jeszcze nie do końca Emil ufa Filipowi, może odczuwa jeszcze jakiś niepokój... takie mam wrażenie... a może rzeczywiście coś mu się śniło. Chyba przesadzam , ale bedę obserwować.
W każdym razie cieszę się, bo tak, jak Filip się wyciszył, tak Emil się rozruszał... i o to chodziło

[ochra]

Kochani, pełna integracja osiągnięta, bez siebie kociaki już ani na krok się nie ruszają. Bawią się razem, gonią, śpią razem... Emilek już się nie dystansuje, nie stoi biernie, patrząc jak Filipek fika koziołki, potrafi już nawet mu kota pogonić.
Mam nadzieję, że dzięki temu Emilowi znikną te uciążliwe zaparcia. Dziś rano w kuwecie oprócz jednego korka była normalna qpa... mam nadzieję, że to Emilowa, bo jak do tej pory Filip do jego kuwety wszedł czasem zrobić siu, a resztę załatwiał w swojej, krórej sporą zawartość usuwałam wieczorem... oby tak było, oby Emil się odkorkował.
Nie wiem, czy to moje przewrażliwienie, ale jak razem tak sobie śpią wtuleni, to widzę, że oddech Filipa jest spokojny i równomierny, natomiast Emil oddycha szybciej... czy powinnam się niepokoić?

przecudnie, a nie mówiłam, że będziesz musiała radzic sobie z dwoma na kolanach , strasznie się cieszę, pozdrawiam cieplutko i przekazuję barany od moich dziewczyn dla Twoich chłopaków

[Fraszka]

no i mam nadzieje, ze pojawia sie jakies wspolne wiersze

Zmobilizowałaś mnie Beatko.
Nawiazujac do tutułu, ułożyła mi się na kanwie znanego wiersza Fredry taka rymowana historia paru ostatnich wspólnych dni:

Emil i Filip w jednym stali domu
Emil na kanapie, Filip na drapaku
Emil spokojny, nie wadził nikomu
Filip, pędziwiatr, ogień na kociaku

Ciągle polował po swoim pokoju
Biegał szalony między stoły, stołki
Nawoływaniem zagrzewał do boju
Gonił, uciekał, wywracał koziołki

Znosił to Emil, patrząc w pokorze
Gibkością Filipa wprost się zauroczył
Też by tak chciał, ale nie może
Brak mu odwagi - strach ma wielkie oczy

I tak minęło zaledwie dni parę
Emil pokochał Filipa chojraka
Bawią się, gonią, śpią razem – dasz wiarę?
A Filip kocha Emila, jak brata

[Fraszka]

a nie mówiłam, że będziesz musiała radzic sobie z dwoma na kolanach , strasznie się cieszę, pozdrawiam cieplutko i przekazuję barany od moich dziewczyn dla Twoich chłopaków

Święte słowa, Ochro
Chłopaki ślą dziewczynom mizianki

[Archiesa]

Fraszko! uwielbiam czytac Twoje wierszyki. Superrrrrr

[smilla]

Emil i Filip w jednym stali domu
Emil na kanapie, Filip na drapaku
Emil spokojny, nie wadził nikomu
Filip, pędziwiatr, ogień na kociaku

Ciągle polował po swoim pokoju
Biegał szalony między stoły, stołki
Nawoływaniem zagrzewał do boju
Gonił, uciekał, wywracał koziołki

Znosił to Emil, patrząc w pokorze
Gibkością Filipa wprost się zauroczył
Też by tak chciał, ale nie może
Brak mu odwagi - strach ma wielkie oczy

I tak minęło zaledwie dni parę
Emil pokochał Filipa chojraka
Bawią się, gonią, śpią razem – dasz wiarę?
A Filip kocha Emila, jak brata

[Beata]

no to rozumiem

Fraszko, moze powinnas jakos te wiersze i wene, hmmm, spozytkowac? Moze zacznij myslec juz nad przyszlorocznym kalendarzem? proooooosze

[Suonko]

No co tam u kocich łobuzów ??
Może jakaś krótka relacja ??? Długą też nie pogardzimy

[Fraszka]

Nie odzywałam się w wątku, bo Emilek zaczął zachowywać się... depresyjnie. Pisałam już, że boi się energicznego Filipa. Chociaż śpią razem wtuleni od początku, to jednak widziałam niepewność Emila... nawet na moich kolanach był usztywniony, a ostatnio szczególnie jakiś taki apatyczny się zrobił, trzecia powieka bardzo mu zaszła na oczka. Do tego zaczął częściej kichać, a nawet kasłać, mimo że od kilku dni podawałam obu codziennie echinaceę. Kiedy w piątek wieczorem złapał go atak kichania i zaraz potem kaszel zadzwoniłam do mojej wetki. Zastosowała trzydniową kurację zastrzykową (antybiotyk i jakiś homeopatyk), dziś wieczorem trzecia. Po pierwszym dniu nie zauważyłam różnicy w zachowaniu (obaj dużo spali), ale dziś rano biegały już razem, nawet widziałam, jak Emil goni Filipa, więc myślę, że kuracja zadziałała. Bordzo mnie to cieszy, bo zaczęłam się martwić Emilem nie na żarty.
Filip natomiast niczego się nie boi, ładuje się na kolana bez pardonu, rozrabia z myszkami, których nie mogę mu nastarczyć. Czuje się tak, jakby zawsze był u mnie, szusuje po całym mieszkaniu.
Tylko raz spali w nocy na swoim fotelu, dzięki czemu mogłam się porządnie wyspać, a normalnie ładują się do łóżka i zostawiają mi niewiele miejsca.
W styczniu zaplanowałam zakup cyfrówki, nie mogę się doczekać, żeby ich Wam pokazać.

Pozdrawiam
Fraszka

[Suonko]

nooooooo Kochane chłopaki !!!!! Ciesz się Fraszko, że chłopaki nie śpią w łóżku, a Ty na fotelu

A do stycznia już niedaleko, także będziemy mieć fotoreportaż

[Fraszka]

Zdrowie Emilka od początku nie dawało mi spokoju, a jego niepokojący oddech był coraz bardziej był widoczny, mimo ostatniej kuracji, po której zaledwie 2 dni było jakby lepiej. Wczoraj zorganizowałam transport i pojechałam z nim do dobrze wyposażonej lecznicy, aby zrobić szczegółowe badania. Morfologia w porządku, leukocyty - 100 (chyba) podwyższone, świadczące o stanie zapalnym. Dopiero jednak prześwietlenie wykazało, co jest mojemu Emilkowi - obrzęk płuc i opłucnej, a przy tym jeszcze zatkane jelita. Już nie chcę pisać o podejrzeniach weta - mam nadzieję, że dzisiaj odebrane kolejne wyniki krwi to wykluczą, tym bardziej, że przez moje ciągłe podawanie na siłę dopyszcnie lekarstw i parafiny mogły spowodować zachłyśnięcie. Wprawdzie nigdy nie dławił się, ani nie było wyraźnych objawów zakrztuszenia się, ale był taki moment, że mnie wystraszył - odniosłam wrażenie, jakby na sekundę stracił przytomność.
Wczoraj dostał zastrzyki dożylnie, między innymi na odwodnienie i przy założonym wenflonie podawałam mu lek co 4 godz. w domu. W nocy na szczęście zaczął więcej sikać, bo po powrocie z lecznicy zrobił siu i przez cały wieczór nic. W nocy nawet poduszka, na której spał była mokra i nie było zapachu moczu, właściwie żadnego zapachu, więc trochę płynu mama nadzieję zeszło.
Mimo podawania parafiny nie zrobił wczoraj kupy, chociaz tłusty jest z kazdej strony.
Dziś rano o 8-mej zawiozłam go z powrotem do lecznicy i... zostawiłam. Oddech ma spokojniejszy. Serduszko ma silne - pytałam. Mają mu podać jeszcze coś skuteczniejszego na ściągnięcie płynu z płuc - musi to być podawane bardzo wolno, a kocio cały czas pod kontrolą. O 14.00 mam dzwonić, czy mogą mi już Emilka dać do domu, czy dopiero wieczorem...
Jestem zdruzgotana - wet powiedział, że jego życie wisi na włosku.

Pomyślcie o Emilku, trzymajcie kciuki proszę - bardzo są potrzebne!!!

[MariaD]

Z całej siły za Emila - musi być dobrze

[Nuśka]

nieustannie