~~~Pafnucy, schr. Milanówek, we wlasnym domu! Się oswoił ;o)

ad. Brucka - Brucek nie miał oczopląsu. Miał tężyczkę. Ale dobrze, że sprawdziliście jonogram.

Mam nadzieję, że ten rezonans rozjaśnił sytuację :ok:

(choć słyszałam niezbyt dobre opinie o TYM rezonansie)

Już po konsultacji z dr Czubek - dostaliśmy zmniejszoną dawkę sterydu i receptę na jeszcze mniejszą dawkę już w tabletkach od przyszłego tygodnia (uff, koniec kłucia biednego kota

). Pani Czubek zgarnęła zdjęcia i będzie je z kimś jeszcze konsultowała, postara się wysłać info mailowo do końca tygodnia (potem wyjeżdża). Dr Narojek nie cieszy się jej dużym zaufaniem niestety..

W każdym razie jej zdaniem to był stan zapalny o ile tylko wynik rezonansu jest prawidłowy. Pytaliśmy o te przytarczyce, ale raczej wykluczyła - steryd by na to nie zadziałał.. Na razie nie zaleciła kolejnych badań, będzie się odzywać z potwierdzeniem co do zawartości głowy Pafnusia

Póki co łobuz zachowuje się właściwie najnormalniej w świecie - upomina się o jedzenie, włazi na szafki, gada do Ciekawskiej i zaczął bawić się zabawkami.. Oby najgorsze było już za nami :ok:

A kaszle Pafnuc jeszcze, czy też i tu steryd pomógł?

W ogole nie kaszle, ale ten problem skonczyl się już dawno, jeszcze przy mikrodawkach sterydu zaleconych przez Niziolka..

Moim zdaniem z takich kotów jak Pafnuc czy Burak - domowych, ale wyrzuconych, długo wychodzi wielomiesięczna albo nawet wieloletnia poniewierka. Trzeba czasu, żeby wyłapać wszystkie nabyte wówczas schorzenia i żeby organizm doszedł do normy.
Mam nadzieję, że Pafnucek zmierza już w stronę stabilizacji zdrowotnej. :ok:

mziel52 pisze:Moim zdaniem z takich kotów jak Pafnuc czy Burak - domowych, ale wyrzuconych, długo wychodzi wielomiesięczna albo nawet wieloletnia poniewierka. Trzeba czasu, żeby wyłapać wszystkie nabyte wówczas schorzenia i żeby organizm doszedł do normy.
Mam nadzieję, że Pafnucek zmierza już w stronę stabilizacji zdrowotnej.

Na pewno tak. Lata tułaczki, żywienia, stresu, chorób itp. A ja mam też taką quazi-teorię, że koty wiedzą kiedy mogą sobie pozwolić na chorowanie. Wtedy, gdy mają opiekę. :wink:

Pafnutek jest w dobrych rękach, u dobrych wetów, będzie oki! :ok:

Dawno nie pisałam.. Pafnuś chyba wraca do zdrowia

Nadal czekamy na dodatkowy opis rezonansu od kogoś zaufanego od Pani Czubek (była teraz 2 tygodnie na urlopie). Za dwa tygodnie mniej więcej kolejny raz mamy zmniejszyć Pafnutkowi dawkę sterydu, a potem zobaczymy co dalej. Póki co łobuz rozrabia jakby nigdy nic, z rzadka zdarzy mu się jeszcze stracić równowagę, ale to chwilowe zachwiania.

Po mału zaprzyjaźniają się z Ciekawską - zdarzyły się już nawet pierwsze noski noski

Ale przy jedzeniu ze wspólnego talerza nadal zdarzają im się łapoczyny

Dwa wielkie łakomczuchy

Mam nadzieję, że najgorsze już za nami i teraz będzie już tylko lepiej :ok:

Wrzucam zdjęcia łobuzów z ostatniego weekendu

Wreszcie są wieści!

Pati, jak Pafnuś pięknie wygląda! :1luvu:

A Panna C. też zjawiskowa :1luvu:

.
Bardzo się cieszę, że jest dobrze :ok:

.

Dziękujemy za komplementy

Kiedy naprawdę :ok:

.
Dwa razy wracałam do zdjęcia Pafnutka z pierwszego postu, a potem patrzyłam znów tutaj...nie do uwierzenia!

Jakby zupełnie inny kot.
Tutaj taki lśniący, czysty, zadowolony, brzusio odpowiednie :1luvu:

.
Widać, że w raju mieszka! :ok:

A takie były piękne i szczupłe :twisted:

. Zepsuliście koty! :wink:

A na poważnie - oboje wyglądają rewelacyjnie

.

Szkoda, że jest tak mało ludzi, takich jak Wy. Takich, którzy adoptują (a w jednym przypadku nawet własnoręcznie łapią :wink:

) półdzikie, zaniedbane koty i robią z nich cuda

.

monikah pisze:A takie były piękne i szczupłe . Zepsuliście koty!

Hihi! Przyganiał kocioł garnkowi

Z resztą co do robienia pięknot i miłych kotecków z dzikunów, to Twoje zasługi i osiągnięcia biją nasze na kolana.. Ale muszę się zgodzić - nie rozumiem czemu ludzie wolą iść na łatwiznę.. Budowanie więzi z takim kotem i zdobywanie jego zaufania jest po prostu niezwykłe..

A Pafnuś też robi malutkie kroczki, już bardzo dużo czasu spędza z nami, nie ucieka jak dawniej - po prostu zaczyna nam towarzyszyć

No i dostałam raz łapką po nogach (co prawda bez pazurków), gdy śmiałam stanąć łobuzowi na drodze do jedzenia :twisted:

Pafnuc naprawdę piękny się zrobił. Masywny tygrys z niego, dobrze, że łagodny, w porównaniu z Burakiem. Packi przy jedzeniu o niczym nie świadczą, zdarzają się nawet zaprzyjaźnionym kotom.

No i na szczęście ani on ani ona się tym pacaniem nie przejmują

Zresztą niech się nawet czasem pacają, byle tylko zdrowe były

Żeby jeszcze Kornelek znalazł taki dom... Ostatnio miauczał żałośnie nawet przy delikatnym głaskaniu

~~~Pafnucy, schr. Milanówek, we wlasnym domu! Się oswoił ;o)

Kto przegląda forum