Nie tylko dla VIP-ów, cz.6...

o matko... Gosiek widzę ze romantyczny wieczor był :evil:

oby sie okazało ze to bzdurka jakaś....

ja tam jestem mechanik z wykształcenia, umiem naprawić dużo rzeczy w domu, umiem sobie duzo zrobić (czasem potrzebuję tylko siły fizycznej) ale prądu się nie tykam....
panicznie się go boję.....
nawet żarówkę jak wymieniam to wyłączam korki....

Goś oby awaria minęła bezpowrotnie.... :ok:

Cicha podczytywaczka melduje się na nowym wątku

MalgWroclaw pisze:Nie mam gazu w domu, tylko elektrykę

Ja też nie mam i wcale mi to nie przeszkadza.

kocurzyca41 pisze:
Ja jestem córką inżyniera elektryka... i boję się tego cholerstwa bardziej niż ognia.

Bianka.. wyszło,że Twój ojciec to cholerstwo...którego się boisz....

Istotnie tak wyszło.. :lol:

Gazu się bardzo boję. Kiedyś nam wybuchła gorąca woda, pękła rurka w bojlerze. Woda wali, piec ryczy, gaz tez. Co myśmy się strachu najedli wtedy!

Jakieś części się potopiły z gorąca. Dobrze, że byliśmy wtedy w domu..

Asiu, mechanik jesteś??

Kacperek [*] 02.12.2016 r.

Gosiu, jak tam z prądową awarią? Udało się naprawić?

kalair pisze:Asiu, mechanik jesteś??

Bożenko ano jestem..... tyle ze nie taki samochodowy...
choc i samochód jak jest potrzeba i dam rade to też naprawię :oops:

johaśka pisze:
kalair pisze:Asiu, mechanik jesteś??

Bożenko ano jestem..... tyle ze nie taki samochodowy...
choc i samochód jak jest potrzeba i dam rade to też naprawię

Łoł, czyli typowe męskie zainteresowania!

Ale z pewnością baaardzo przydatne!

no przydatne....
ale moj małż ma dość czasem bo jak mu mówię jak coś zrobić to on po swojemu...
potem i tak wychodzi na moje

no i foch

choć już sie przyzwyczaił

No wiesz, męska duma zostaje urażona nieco.. :mrgreen:

No to przylazłam wreszcie i witam cioteczki

.
Światła dalej nie ma, pan Łukasz nie przyjedzie bo nie zna sie na elektryce, czeka mnie kolejny romantyczny wieczór...śmiem twierdzić, że niejeden, bo nie wiem na dzień dzisiejszy, co zrobić. Jutro zapukam do sąsiada. Bo dziś go nie ma.
Zabral rodzinę i wybył.

Karolinka, witam na wątku

.

Problem powstał.
Otóż jak wiecie, niejaki Grzegorz, mój przyszły zięć- mam nadzieję- a chłopak mojej Roksany, jest wielbicielem zwierząt.
Powyższe oczywiście nie ma żadnego znaczenia, i wcale nie dlatego tak go lubię :mrgreen:

.
Lubię, bo jest taki, że trzeba go lubić.
Ów Grześ kilka dni temu znalazł u siebie na Szarlejce- wieś podczęstochowska- malutkiego rudego nieboraka.
Ponieważ serca jest Grześ wielkiego, więc zabrał gówniarza do siebie i zaopiekował, jak potrafił.
Problem ujawnił sie w postaci mamy Grzegorza, która postawiła stanowcze veto kolejnemu zwierzakowi w domu.
No jest tam tego trochę, kilka kotów, trzy psy....
Grześ po kilku siarczystych awanturach dostał kilka dni na znalezienie domku rudasowi.
I od tego nie ma odwrotu.
Niestey koledzy Grzesia nie sa tacy, jak Grześ.
Biedny chłopak rozpytuje, gdzie może, ale kicha i tyle.
Ludziska wyrzucają maluchy, a nie przygarniają.
A ja ponad trzysta kilometrów od problemu......

.