Mirmiłki :) - KONIEC cz. III. Prosimy o zamknięcie.

MariaD pisze:To się nazywa narkolepsja i dotyka większość kociakow. Potem z tego wyrastają. Niektóre.

Bardzo trafne określenie. :mrgreen:

Już się obudził. Wciąga jajeczko. Zjadł swoje, odgonił Cześka, zebrał bęcki, nie poddał się - i wciąga dalej. Ojojojoooojjjjj, jakie pyyyyszne!

Zajrzyjcie, bo już nie mam siły drugi raz opisywać: http://mirmilowo.blogspot.com/ :lol:

hehe trawa u sasiada zawsze bardziej zielona

http://www.sowy.fwie.eco.pl/www/gniazda.php

tu masz link do strony o sowach, można nawet podpatrywać ich zycie w gnieździe

Dzięki wielkie! Fajna stronka.

A tymczasem pośniadankowe lenistwo:

Żal, że urośnie i nie będzie wiecznie słodkim kociakiem :wink:

Zostaną zdjęcia. Dlatego cykam jak obłąkana. Ma już ok. 280 fotek (nadających się do pokazania, a wszystkich razem to chyba z jakiś 1000 będzie

), ale wciąż nie pobił Czesia, który ma 330 zdjęć "pokazowych". :lol:

EDIT: 280 zrobionych przeze mnie. Małżonek ma osobną bolusiową galerię. :mrgreen:

No bo cudny jest ten Wasz Piąty Element. Jak tu nie uwieczniać? :mrgreen:

Foty CUDNE :1luvu:

widać talent artystyczny

i wcale nie mam na myśli obiektów pozujących :wink:

Oj wycałowałabym te różowe paputy Bolusia :love:

Ten apetyt, by nie rzec obżarstwo, może zostać Bolusiowi do końca życia. Miałam taką koteczkę, przestawała jeść po wchłonięciu kilku porcji. Umiała jak wąż połknąć surowego sznycla w całości i tym sposobem przetransportować go z kuchni w miejsce, gdzie spokojnie mogła się nim raczyć. Zamrożone ryby kradzione z balkonu także konsumowała bez względu na skórę czy ości. Wszystko jej smakowało. To był jedyny mój kot, który nigdy nie sprofanował posiłku pogardliwym zagrzebywaniem łapką. Nigdy też, w najcięższej chorobie czy żołądkowej niedyspozycji apetyt jej nie opuszczał.
Póki była jedynaczką, dawało się to kontrolować, ale gdy nastał drugi kot, musiał jadać na najwyższej szafie, gdzie niezbyt skoczna kicia nie umiała się dostać.