Majowe słodziątka szukają domków

dzięki Kasiu!

Proszę uprzejmie, Szefowo

Melduję, że jest pierwsza kupa, która w dodatku wygląda pięknościowo :ok:

Tyle tych kawałków zebrałam, że chyba każde się załatwiło.

Nasze Śliczności nadal ładnie jedzą i posykują (wczoraj znowu bardzo późno wróciłam i mało czasu mogłam im poświęcić, w następne dni będzie podobnie :cry:

), robią bałagan w klateczce, bawią się sznureczkiem, czyli wszystko w porządku :kotek:

No i.. piszczą!.. chyba za człowiekiem

Nie mogę stwierdzić który nawołuje, ale chyba burasek :1luvu:

Banerek dla słodziaków :1luvu:

Kod: Zaznacz cały: [url=http://tiny.pl/hltvv][IMG]http://i.imgur.com/l5kYt.gif[/IMG][/url]

Amyszko - bardzo dziękuję :1luvu:

Banerek przesłodki, jak jego bohaterowie!!

A teraz... ta dam!!!!!!

Oto Afi: :ok:

(coś pozmieniali w tym imageshack'u i zdjęcia załącza mi się cudacznie :roll:

)

Dzisiejsze zdjęcia, już z Afi, zamieszczę na pierwszej stronie.

Afi została złapana wczorajszego wieczoru w jednej z piwnic i dołączyła natychmiast do swojego rodzeństwa. To maleńka, acz mocno charakterna dziewczynka. Bura, ale jednak szylkretka. Jest z całej czwórki najmniejsza, taki okruszeczek. Jednak to jej obecność sprawiła, że przed wyjęciem do szczepienia cały kontener skakał ze złości i fukał i trzeba było kota wytrząsać stawiając kontenerek na sztorc.. :wink:

Już wtedy powinnam się była domyślić, że to baba :ryk:

Za to kiedy już była na stole, to można z nią było robić spokojnie różne rzeczy, np. obmyć z whiskasa, który znajdował się w transporterku, a na którym ona przestraszona leżała i śmierdziała.

Wszystkie dzieci są zdrowe, bez śladu pcheł, zaszczepione, trzy odrobaczone, Afi za dwa dni też będzie, kupy są cudne, maluchy jedzą, zaczynają się przepięknie bawić ze sobą, podgryzać.. Kiedy wczoraj Afi została włożona do klateczki, jej rodzeństwo zaczęło ją od razu pięknie myć.. Co to był za widok.. :1luvu:

Niestety, nie miałam baterii w aparacie, a zdjęcie telefonem bez flesza pewnie by nie za dobrze wyszło..

Mamy tylko jeden problem :wink:

: bury Ado dostaje szału bez ludzia, płacze rozdzierająco, nawet kiedy się stoi przy nim (bo on przecież nie jest na rączkach!!), dziewczyny mu wtórują, a choć na razie Abi (biały) syczy (he he - syczy :ryk:

), to wiemy, że dla własnego zdrowia psychicznego i ze względu na słuch - długo ich nie utrzymamy w klatce, bo... dzieci chcą do ludzi!! :piwa:

Dzisiejsze poranne czyszczenie klatki wyglądało więc w ten sposób, że Ado, który w momencie otwarcia drzwiczek klatki natychmiast z niej wychodzi, musiał się znaleźć w zamkniętym kontenerku, a reszta została wsadzona do wanny, gdzie są fantastyczne zabawki w postaci łańcuszków, kabelków, kropelek wody i stromych ścian, na które można próbować się wspinać, ale bez przekonania że chce się wyjść :lol:

W tym samym czasie, kiedy trójka się przednio bawiła w wannie, Ado próbował wyjść spoza kratek, wyciągał łapki prosząc o ratunek i darł się, jakby go krzywdzono.. Nie mógł być z rodzeństwem w wannie, bo by do nas z niej wylazł :ryk:

Słodkie gady :1luvu:

Śliczności :lol:

Nie inaczej :1luvu:

śliczności !!

super, że są w komplecie

Wszyscy się z tego ciesza, podwórkowe opiekunki ze łzami wzruszenia w oczach oddawały mi malucha, pani Ela dzwoni prawie codzień pytając co u małych (odnowiła jej się paskudna choroba i dzień złapania Afi był ostatnim, kiedy zdrowotnie mogła sobie na to pozwolić.. Teraz czuje się na tyle źle, że spodziewa się nawet amputacji palucha

), a ja nieustająco mogę tylko ją uspokajać.. Jakie to cudowne uczucie..

No bo tak jest naprawdę: dzieciaki są tak żywotne i wesołe, że chyba jeszcze takich wariatów nie miałam. Za każdym razem zastanawiam się, kiedy spadnie na podłogę ich domek (metrowa klatka królicza stojąca na pralce i zmywarce) :lol:

Żartuję, klatka jest mocno stabilna, trzyma się bardzo dobrze, a że małe dokonują prób zmiany tego stanu, to ich prawo, a nawet - obowiązek :ok:

Poza tym ich obowiązkiem jest być zdrowym i szczęśliwym maluchem!

Kiedy nie śpią, walcza ze sobą, gonią swoje ogony, podgryzają się, rzucają się sobie do gardeł, tupią i skaczą po kuwecie, wodzie (czasem miskę w związku z tym opróżniają szybciej niż powinny :lol:

), zawieszają się na prętach "sufitu" jak akrobaci..

Podanie jedzenia to walka o ogień, mimo że oczywiście dostają i regularnie i wystarczającą ilość, wchodza sobie na głowy, warczą na siebie zastawiając karmę łapami i ciałkiem przed potencjalnym zjadaczem..

Kiedy zaczynają odpoczywać, układają się wszystkie obok siebie lub na sobie w kartoniku, czasami tylko największy Abi jest poza posłankiem, ale przylega do jego ścianki i śpią całymi sobą. Niektóre do góry kołami, nieprzytomne, ze zwisającym do tyłu łebkiem (luzacki Ado w tym przoduje), nie zwracające uwagi na to co się dzieje wokół i czy ktoś po nich depcze. Kiedy człowiek wchodzi do łazienki choć ze dwa-cztery oczka z ośmiu ciut się otwierają i są ciut czujne, ale tak naprawdę, to dalej śpią i widać że czują się bezpieczne i szczęśliwe.

Kiedy pora spania mija, małe batmany rozbudzają się, wodzą oczami za każdym człowieczym ruchem, a później zaczyna się krzyk, żeby wziąć je na ręce, bo chcą pomruczeć :lol:

Zawieszają się na prętach bocznych klatki, wyciągają łapiny i człowiek MUSI je poprzytulać :lol:

Buraski Afi i Ado są najbardziej proludzkie już dawno mruczą, Ada i Abi czasem się wygłupiają i syczą, Abi próbuje nawet uciekać, ale uogólniając: na rękach czują się dobrze i na swoim miejscu :wink:

Moje małe kocie dzieci :1luvu: