Koty z Borkowskiej (KRAKÓW) - 5-6 maleńkich kociąt!

Super, gratulacje - przede wszystkim wspaniale, że matka już nie będzie rodziła!
To można powiedzieć, że jeden kotek już znalazł dom!

Fajną masz Teściową :ok:

Nawet więcej niż jedna kotka nie będzie rodziła, bo wykastrowałam też osiedlowego reproduktora

A to jeszcze nie wszystko!

Teściowa kociara, od razu się zakochała w maluchach! Myślę, że zostaną u niej dłużej nić na weekend, pewnie nawet aż do wyadoptowania

Świetnie, naprawdę! Zwłaszcza, jeśli u Teściowej nie ma kotów "z problemami" - u Was nie ma możliwości malców nawet okresowo izolować, a nie było by dobrze, gdyby znowu pojawiły się kałuże ( :strach:

). A jak malce - już pozwalają się dotknąć?

Kot teściowej jest zdecydowanie bezproblemowy

A kociaki niestety nadal uciekają przed ręką i syczą oraz pacają

Ale to syczenie nie jest już tak intensywne jak było. Teraz doszła jeszcze czwarta dzikuska, która wprowadza lekki zamęt, bo okropnie panikuje przy wkładaniu ręki do klatki. Teściowa twierdzi, że już 2 kotki jedzą z ręki (mi jadł tylko 1), także postępy są.

Wieści z frontu: koty nie oswajają się nic a nic

nadal syczą, pacają i gryzą. Wpadliśmy na pomysł, że będziemy brać po jednym kotku do nas i oswajać - może jak się oddzieli po jednym od reszty to jakoś to pójdzie. Są chętni na jednego z kociaków, tylko musza go zabrać w sobotę, bo wracają do Niemiec, gdzie mieszkają na stałe.

A może lepiej się poddać, połączyć je z mamą i za jakiś czas wypuścić?

[EDIT]: dodam, że ci ludzie z Niemiec to bliscy znajomi, zaufani ludzie, którzy po prostu chcą pomóc, bo tu się już wątpliwości pojawiają

Co u Was słychać?
Jeśli chodzi o branie takich kociąt, to poza absolutnymi wyjątkami jest to droga w jedną stronę: tzn. nie można ich zabrać ze środowiska, odizolować od kotki, a np. po 3 tygodniach wypuścić. Nie ma wtedy żadnej gwarancji, że kotka będzie się nimi interesować, że po prostu nie rozpierzchną się na wszystkie strony i nie zginą. Niestety - one rosnąc w swoim środowisku muszą się bardzo wielu rzeczy od matki nauczyć, muszą liczyć na jej opiekę. Inaczej są całkowicie bezbronne.

Dlatego zawsze trzeba się zastanowić PRZED wyłapaniem, czy jest to sensowne, czy nie lepiej zabrać jedynie matki (na zabieg) na tydzień, kiedy już podrosną, a je same wysterylizować w odpowiednim czasie.

Dziękuję, że pytasz

3 kotki są u teściowej, jeden u nas. Ten u nas je z ręki, można go głaskać, gdy jest zaspany (przechyla wtedy z rozkoszą główkę i mruży oczka), daje się też wyjmować z klatki i trzymać chwilę na rękach bez wyrywania i syczenia oraz można bawić się z nim zabaweczkami, nawet całkiem blisko. Natomiast nadal, gdy otwieram klatkę syczy i kładzie uszy po sobie, ale gdy go głaskam to po kilku chwilach się uspokaja. W piątek zamierzam go odrobaczyć po raz drugi (mam tylko nadzieję, że to nie będzie zbyt wcześnie, bo pierwsze odrobaczanie było w środę, ale w sobotę zabierają go nowi opiekunowie do Niemiec). Mam też wrażenie, że trochę kicha i zastanawiam się, czy nie zabrać go do weterynarza.

Bardzo chciałabym go wypuścić z klateczki, bo on strasznie miauczy jak widzi moje koty i chciałby się z nimi bawić

Jak tylko wydamy tego malucha, bierzemy następnego na oswajanie i tak po kolei.

Właśnie nie przemyślałam do końca tej łapanki - a w zasadzie myślałam, że kotki są trochę młodsze i łatwiej się oswoją, natomiast niestety idzie opornie. Ale już zdecydowaliśmy, że walczymy i oswajamy maluchy, także nie ma odwrotu

Teściowa jednego zostawia u siebie, jeden jedzie do Niemiec, a dwóm trzeba będzie szukać niebawem domów... Jak oceniasz, jaka jest szansa, że je znajdą, takie pół dzikie (bo pewnie całkowicie ich nie oswoimy w tak krótkim czasie)

Myślę, że trzeba by jedynie zwiększyć częstotliwość/długość tych sesji (i jednak nie wypuszczać go na razie), można go np. brać na kolana i trzymać pół godzinki podczas rozmowy przez telefon czy też np. przeglądania wiadomości w necie, oglądania tv... No i zabawa, zabawa, zabawa - by przełamywał dystans, by nawiązywać kontakt fizyczny.

Dooobrze

Tak zrobimy! Na następny ogień pójdzie najdziksza dziewczynka, więc to dopiero będzie wyzwanie...

Aaaaa właśnie dzwoniła pani sąsiadka, że jej rodzice chcą 2 kotki

Chcą je wziąć już teraz, mogą je oswajać, bo mają doświadczenie z kotkami. Podobno ich kotek niedawno umarł i zamierzali przygarnąć nowego, a usłyszeli o naszych i chcą je wziąć. Czy to dobry pomysł? Wydawać je tak szybko? Pani zapewniała mnie, że rodzice wiedzą, że kotki są dzikuskami i że wykastrują je w odpowiednim czasie. Ale mam mieszane uczucia. Nie znam ludzi, nie wiem czy zapewnią dobrą opiekę, nie wiem, czy nie wyrzucą kotków, jeśli się nie będą oswajać wystarczająco szybko...

Weź telefon do rodziców sąsiadki, by z nimi bezpośrednio porozmawiać. Deklaracje to jedno, a umiejętności i świadomość sytuacji, to drugie. Poza tym pytałabym także, do jakich warunków mają trafić koty - już bezpośrednio zainteresowanych.

Dokładnie tak zrobię, jak tylko sąsiadka oddzwoni do mnie po przedstawieniu moich wstępnych warunków rodzicom

Dziękuję!

No i nic z tego :cry:

poprosiłam dziś tą sąsiadkę o numer do rodziców i oddzwoniła, że rodzice rezygnują, bo skoro ja nie wierzę córce, że dobrze się zajmą kociakami, to oni ich nie chcą... co to za ludzie muszą być!? Masakra...

Jeden z kotków pojechał już do Niemiec. Od razu zaaklimatyzował się w nowym domu. Jest cudowny, a jego nowi państwo zakochani po uszy. Będzie miał cudowne życie.

Dwójka maluchów nadal u teściowej - jeden zostaje na stałe, drugi jest oswajany. Proces oswajania postępuje całkiem nieźle, kotek je z ręki, chętnie się bawi, nawet mruczy, gdy głaskany, także już można szukać mu nowego domu.

Dziewczynka od wczoraj jest u mnie, bo u teściowej nie chciała się oswajać. Kompletnie dzika. Nie dość, że nie daje się dotknąć, to jeszcze od tygodnia leży z uszami położonymi po sobie, niewiele je, niewiele się bawi (chociaż w nocy chyba odchodziły jakieś harce, bo słyszałam miauki, a rano klatka była zdemolowana. Jak tylko zbliżę się do klatki, zaczyna po niej biegać jak oszalała. Na jedzonko się nie da skusić, bo jest niejadkiem. Na zabawę też nie, bo jest przerażona. Będzie z nią ciężko, a mam czas tylko do 4 sierpnia...

W dodatku dziś próbowałam złapać dzikie koty do kastracji i jakiś koleś zniszczył mi klatkę (tzn. pani Nehring...) i nici z polowania...

Ojej, co się stało z tą klatką?

Koty z Borkowskiej (KRAKÓW) - 5-6 maleńkich kociąt!

Kto przegląda forum