W nocy usłyszałam rozpaczliwe miauczenie, wychyliłam się z okna i usiłowałam zlokalizować, skąd dochodzi. Miauczenie milkło, kiedy ulicą przejeżdżał samochód i odzywało się ponownie po dłuższej chwili. Po kilku minutach zauważyłam maluszka - na oko i z tej odległości wydaje mi się, że nie mógł mieć więcej niż 3 miesiące. Wciągnęłam tylko dres, chwyciłam do woreczka garść suchego i wybiegłam.
Nie było go już w tym miejscu, chodziłam więc, kiciałam i nasłuchiwałam, ale bez efektu. Zamilkłam więc, stanęłam i rzeczywiście kociątko odezwało się, ale za chiny ludowe nie mogłam go zlokalizować
robiłam więc parę kroków w stronę, z której jak mi się wydawało dochodziło miauczenie, przystawałam, bo zaraz ustawało, a malucha nie było nigdzie - i znów przystawałam, miauczenie się zaczynało w zupełnie innym miejscu i tak w koło Macieju Kociątko mogło być na dobrą sprawę wszędzie - u mnie na osiedlu jest pełno chaszczy i parę latarni na krzyż... W końcu rozsypałam karmę w kilku miejscach i wróciłam do domu, ale to mi tak strasznie nie daje spokoju 
) w ok. 8 osób, mieszkańców obu bloków + asysta około 20, stojących na balkonach i pilotujących nas z wysoka 
i zablokowawszy nią drogę ucieczki z jednej strony, wypłoszyliśmy malucha wprost do nadstawionego podbieraka do ryb 
