Przytulaśna buraska Brygidka - okolice Warszawy

Brygidka jest silna psychicznie, tak napisałaś na wstępie do jej tematu :ok:

Dzielna dziewczynka teraz troszkę odpuściła i pokazała że jej też zdarzają się chwile słabości, ale już jest na dobrej drodze żeby znów pokazać swoją siłę :1luvu:

Jest lepiej. Obmyłam Brygidce pupcie w wannie ciepłą wodą, bo upaciana była biegunką i zniosłam do spania. Na noc przygotowałam jej największy transporter. Wyłożyłam go polarem i włożyłam termofor. Leży sobie tam grzecznie na brzuszku. Ze spokojnym sumieniem mogę już ją zostawić i sama też się położę, bo jestem po dobie w pracy. Padam.

Dobrej nocy dziewczynki!

Spokojnej nocki.

Brygidka pewnie już wybudzona na dobre? :ok:

Tak, już chodzi. Chwieje się ale wchodzi. Z rana wetka zadzwoniła pytać o Brygidkę. Jak widać nie było ciekawie skoro sami dzwonią. Zaleciła podanie no-spy rano i wieczorem, żeby rozluźnić nerki, wątrobę, cały organizm, żeby szybciej się z toksyn uwolnił. Pojedziemy też na kroplówkę. Antybiotyk iniekcyjnie już jej podałam rano

Biedulka mała. A Ty razem z nią. Trzymajcie się dziewczyny. :ok:

Brygidka po kroplówce i zastrzyku wzmacniającym, no-spe też dałam. Podobno ogólnie Brygidka nie była w dobrej kondycji. Ja też zauważyłam, że od 2-3 tygodni zaczęła jej sierść wychodzić. Weci powiedzieli, że w środku też niezbyt ładnie wygląda. Otrzewna przerośnięta jakby po jakimś stanie zapalnym. Może jeszcze jakaś stara sprawa, a może już w schronisku coś jej dolegało, bo i Basia mówiła, że Brygidka pod koniec pobytu była jakaś bardziej osowiała jakby depresję łapała. Ta macica też pogarszała sytuację, a mogła też być efektem zapalenia w jamie brzusznej. I tak to się nakręcało. Teraz trzeba odczekać, niech dojdzie do siebie.

Dopiero u Ciebie doznała sprzyjających warunków, więc teraz dojdzie do siebie stopniowo.

Marto, nie będę się powtarzać.... ale po wielekroć uratowałaś koteńce życie...
Dobrze, że jest u Ciebie... i dobrze, że już po...
Oby już tylko się polepszało...
żeby było dobrze i jeszcze lepiej :1luvu:

Ona tak biedna teraz jest. Leży sobie, drzemie jak babulinka, główka tak jej się chwieje. Niepewnie wciąż chodzi, nóżki się rozjeżdzają, ale do kuwety wstaje.