Starszy Pan Kot Albert, odszedł kochany [']

Tak Albercik śpi po wypraniu poważnej ilości rzeczy różnych.
Generalnie to wydaje mi się, że on się naprawdę postarzał, taki jeszcze bardziej staruszkowaty się zrobił, więcej zrzędzi, ale też bardziej zadowolony z całowania... Potrzebuje czułości i się na nią godzi, a przy tym łypie podejrzliwie.

Chyba ma wszystko co mu do szczęścia potrzebne, naprawdę.

kochany zgredziowaty kocurek :1luvu:

Dzielny kot-pracz

Witaj kochany Alberciku! Szkoda że tak daleko mieszkasz, bo mam tyyyyyyyyle prania, a mój emeryt Maniuś nie chce pomóc

Jego pasją jest gotowanie: udłada się na górnej półce w kuchni i gotuje... oczami :wink:

Maniuś też jest wielce pożyteczny.

Albercik pozdrawia z parapetu - leżąc w słoneczku, łaskawie pozwala się całować, najchętniej w nosek.

Pozdrawiamy walentynkowo

Albert się zagapił i nie podziękował za serduszko...

Muszę donieść uprzejmie, że Albert wychodzi na dom. Bardzo mu się to podoba. Był już na balkonie. Właściwie to od razu wiedział, gdzie balkon.

Połazi, połazi, powygląda przez okna na ulicę i z powrotem wraca do swojego pokoiku. Zje i idzie spać. Tak se to wymyślił.

O, taki jestem śliczny!

ślicznyś, Alberciku - co fakt, to fakt :1luvu:

i mądry

Mądry, bardzo. Zamyślony bywa...

Wychodzi sobie na dom, na chwilę, potem wraca do swojego pokoju. I tu zagadka. Bo w swoim pokoju Albert jest niezwykle powolny, nieporadny, ledwo potrafi wleźć gdzieś wyżej, wspina się dramatycznie po oparciu krzesła... Tymczasem poza jest rączy niczym sarna, biega szybko po parapetach, i nic nie wskazuje na to, żeby miał problemy ze stawami...

a to ciekawe zjawisko

znajome mi skąd inąd - MałaMi nie umie wyskoczyć na poziom wyższy niż poziom krzesła, nigdy nie zobaczysz jej na blacie kuchennym, jest za wysoko
pod parapetem np stawiam stopień - mały podnóżek i tylko po nim umie wejść na parapet, ale widziałam kiedyś jak biegnąc za mucha wyskoczyła na parapet wprost z podłogi, wcale z niego nie korzystając

MM

Albert przesiaduje teraz sporo w sypialni, dziś kilka godzin spał na parapecie. Poza swoim pokojem wydaje się ogromny, u siebie taki malutki...

Albert wczoraj miał odwiedziny. Bardzo ładnie się prezentował, dawał głaskać, przyjął prezent i pochwały. Kiedy goście pojechali, nakryłam go na ugniataniu kocyka, a robił to z bardzo błogą miną. I mnie wzruszył bardzo jakoś tym.

Starszy Pan Kot Albert, odszedł kochany [']

Kto przegląda forum