Monti i jego harem :)

[monisss]

Witam wszystkich serdecznie.

Miłośniczką kotów jestem od dziecka. Nie bez powodu przez długi czas byłam chrzczona mianem kociej mamy. Teraz zostałam okrzyknięta psią mamą, co nie znaczy, że moja miłość do kotów uległa osłabieniu. Całe moje życie związane jest ze zwierzętami i całkowicie im podporządkowane. Obecnie uczę się w studium policealnym na technika weterynarii i pracuje jako opiekun duuużego stada psów i kotów. Praca sprawia mi ogromną satysfakcję. W domu rodzinnym są obecnie cztery koty i o nich chciałabym pisać. Postanowiłam więc podzielić się radością płynącą z posiadania kotów i pochwalić moim mini stadem

Luna jest naszym pierwszym kotem, którego przyniosłam do domu ponad 10 lat temu. Jest kotem z miotu działkowego, jej matka po odkarmieniu kociąt została otruta... Z babcią uknułyśmy misterny plan i ku wielkiemu zaskoczeniu rodziców Luna zamieszkała z nami. Jest kotem wyjątkowo spokojnym, uległym i ceniącym sobie swą życiową przestrzeń Arystokracja w pełnym wydaniu, nie pozwala sobie na żadne nieodpowiednie zachowanie, zabawa i bieganie nie przystoi tak dostojnej kotce. Indywidualistka, samotniczka, zdystansowana do innych zwierząt. Ma swój świat i swoje kredki. Ze względu na spokojną okolicę i sporą odległość od ulicy jest kotem wychodzącym.


cdn.

[mikela]

Witaj na forum

Prawdę mówiąc przyciągnął mnie tytuł, a raczej imię w nim zawarte. Tak się składa, że własnie dziś pod mój dach trafił tymczasowo kociak, któremu dałam na imię b. podobnie- Monty. Ot, przypadek...

Śliczne masz kociaste. Napisz o kolejnych

[monisss]

Życzę Twojemu Montkowi szybkiego znalezienia wspaniałego ds.
Dzisiaj postaram się napisać o reszcie kiciastych. Monti jest najmłodszy więc o nim na końcu Zdradzę tylko, że jest wspaniałym, kochanym przedstawicielem rasy Canadian Sphynx

[monisss]

Gruba to kot o tyle niespodziewany, co zesłany. Przybłąkała się do nas w lutym, 4 miesiące po przyjściu Luny. Była kotem dzikim, podwórkowym. Przez pierwszy rok przychodziła tylko na jedzenie. Później w mroźniejsze noce udawało zwabić się ją do domu, po trzech latach zaczęła wchodzić do domu z własnej woli. Została kotem babci. Zawsze siedziały sobie obie na sofie, babcia na jednym końcu, kot na drugim. Gruba nigdy nie była kotem nastawionym na człowieka, z daleka, z dystansem, być z człowiekiem byle nie za blisko. Po śmierci babci przestała wchodzić do domu, jedynie gdy temperatura była bliska -15 stopni udawało się ją złapać na noc. Ale o godzinie 5-6 rano stała pod drzwiami i wyła błagając o wolność. W lutym minie dziesięć lat jak jest u nas, sama skończy ok. 16-18. Niesamowity wiek jak na kota czysto podwórkowego. Od 8 miesięcy choruje na nadczynność tarczycy, dostaje leki również na nerki. Jest pod stałą opieką lekarza. Powinna mieć również usunięte zęby ale ze względu na wiek i chorobę, operacja nie jest warta ryzyka związanego z narkozą.

[mikela]

Sfinks? Sfinksy zawsze budziły we mnie jakąś trudną do zracjonalizowania czułość. Może dlatego, że wydaje mi się, iż marzną bez normalnego futra i mam ochotę je przytulić. A może po prostu przez to, że nie mają owłosienia widać wyraźniej, że wcale nie różnimy się od siebie tak bardzo .