Kardamon i przyjaciele, Tymczasy...

[Beasia]

Jakiś podły wirus nam się przyplątał.
Zaczęła kichać Diabełek, ale przypomniała sobie,że jako nieobsługiwalna dzicz ma kategoryczny zakaz chorowania i dała spokój.
Kiniusia bardzo źle się czuje. Zupełnie przestała jeść. Wczoraj wieczorem jeszcze lizała mleczną convę, dziś zupełnie nic. Chajka i Wojtuś też mocno niewyraźni, Wiewiórka zastanawia się czy nie dołączyć do towarzystwa.
Ruda Pokraka ma stan zapalny dróg moczowych i codziennie rano kłuję mu tyłek, wytrącając ze stanu rozkosznego rozmarzenia.
W tym wszystkim Kot...
Soser czuje się już na tyle dobrze, że w czasie piątkowego wieczornego spaceru, w ramach akcji: wszystkie psy pozabijać na śmierć dzikim szczekaniem i skokami, wywichnął sobie łapę. Teraz nie dość, że ślepy, to jeszcze kulawy. No i jaka porządna panna zechce takiego? Pomyślał chwilę matołek?
Mnie też coś bierze. A co! Nie będę przecież gorsza!

Ale się porobiło z tym chorowaniem Mam nadzieję, że szybciutko i Ty Aniu i futrzaste wrócicie do zdrowia. Wygłaszcz ode mnie wszystkie futerka, a Ciebie ściskam mocno i pozdrawiam

[zuzzik]

Haniu, ucałowania dla pochorowanego stadka!!!
Przesyłam milion dobrych mysli

[zuzzik]

Hania jest zapracowana
i wieczornie zalatana
całe stadko na nią liczy
choć Diabełek wciąż się dziczy...
Haniu, masz wielkie serducho
i to rzeknę Ci na ucho:
wiele robisz dobrych rzeczy
trochę zła dzis znów uleczysz

[hanelka]

Ciocia Beasia już chyba nie kocha swojego Kardamosia. Nic się nie użaliła nad jego biednym pokłutym, rudym tylkiem
Gamoń wraca do zdrowia, skończyliśmy antybiotyk.

O Kini pisałam w jej wątku. Biedna jest bardzo. Biedna, kochana dziewusia...

Stado mi się mniej więcej rozłożyło. Na różne sposoby. Większość jest na antybiotykach. Zewsząd dochodzi kaszel, kichanie, oczy łzawią i nie chcą się otwierać.

Śnieżny Tygrys zamienił się w Śnieżnego Pirata Jednookiego i na nic moje tłumaczenia, że taki byt nie istnieje w przyrodzie.
Jak nie istnieje, jak istnieje. Ot!

Z Kota został już tylko cień. Choroba wyniszcza go w zastraszającym tempie. Coraz bardziej boję się wychodzić rano do pracy. Już prawie przestał jeść sam. Dokarmiam go strzykawką. Kilka tygodni temu byłby to niesłychany gwałt na kociej godności. Nie do wybaczenia. Dziś jest jedną z moich czynności, którą Kot jakoś znosi.
Siusia w dowolnych zupełnie miejscach. Najbardziej upodobał sobie moje łóżko. Zwłaszcza w nocy, gdy śpię. Pewnie przychodzi się przytulić i tak mu się robi przy okazji...

Basia i Wojtuś kwitną.

Wojtuś ma uporządkowany pyś i wyraźnie jest z tego zadowolony. Jego również dopadł wirus, jest na antybiotyku, ale ogólnie w niezłej kondycji i ma się coraz lepiej. Odrasta mu futerko tam, gdzie miał wystrzyżone dredy.

Basia tryska radością życia. Skończyła antybiotyk. Oczka czyste. Mordka już nie jest wiecznie uśliniona. Apetytu mógłby jej pozazdrościć niejeden tygrys i lew. Łazi za mną jak piesek. Przybiega wieczorem do drzwi, żeby się przywitać i nie odstępuje na krok. Śpimy razem.

Zezolek chyba mnie już lubi. Przychodzi do drzwi wieczorem, żeby ją pogłaskać i przytulić. Opiera się łapkami o moją nogę i słodko kokosi. Nie przegapi żadnej okazji do głasków i przytulanek. Troszkę kicha, ale czuje się dobrze. Dostaje immunodol.
Jak wszyscy zresztą.

[zuzzik]

Ciocia Beasia już chyba nie kocha swojego Kardamosia. Nic się nie użaliła nad jego biednym pokłutym, rudym tylkiem
Gamoń wraca do zdrowia, skończyliśmy antybiotyk.

O Kini pisałam w jej wątku. Biedna jest bardzo. Biedna, kochana dziewusia...

Stado mi się mniej więcej rozłożyło. Na różne sposoby. Większość jest na antybiotykach. Zewsząd dochodzi kaszel, kichanie, oczy łzawią i nie chcą się otwierać.

Śnieżny Tygrys zamienił się w Śnieżnego Pirata Jednookiego i na nic moje tłumaczenia, że taki byt nie istnieje w przyrodzie.
Jak nie istnieje, jak istnieje. Ot!

Z Kota został już tylko cień. Choroba wyniszcza go w zastraszającym tempie. Coraz bardziej boję się wychodzić rano do pracy. Już prawie przestał jeść sam. Dokarmiam go strzykawką. Kilka tygodni temu byłby to niesłychany gwałt na kociej godności. Nie do wybaczenia. Dziś jest jedną z moich czynności, którą Kot jakoś znosi.
Siusia w dowolnych zupełnie miejscach. Najbardziej upodobał sobie moje łóżko. Zwłaszcza w nocy, gdy śpię. Pewnie przychodzi się przytulić i tak mu się robi przy okazji...

Basia i Wojtuś kwitną.

Wojtuś ma uporządkowany pyś i wyraźnie jest z tego zadowolony. Jego również dopadł wirus, jest na antybiotyku, ale ogólnie w niezłej kondycji i ma się coraz lepiej. Odrasta mu futerko tam, gdzie miał wystrzyżone dredy.

Basia tryska radością życia. Skończyła antybiotyk. Oczka czyste. Mordka już nie jest wiecznie uśliniona. Apetytu mógłby jej pozazdrościć niejeden tygrys i lew. Łazi za mną jak piesek. Przybiega wieczorem do drzwi, żeby się przywitać i nie odstępuje na krok. Śpimy razem.

Zezolek chyba mnie już lubi. Przychodzi do drzwi wieczorem, żeby ją pogłaskać i przytulić. Opiera się łapkami o moją nogę i słodko kokosi. Nie przegapi żadnej okazji do głasków i przytulanek. Troszkę kicha, ale czuje się dobrze. Dostaje immunodol.
Jak wszyscy zresztą.

Kocie...
nieustanne kciuki, pozytywne mysli, uściski

[Beasia]

Ciocia Beasia nadal kocha Kardamosia i jego rudą doopkę oraz współczuje tych paskudnych zastrzyków ale bardzo prosi o wyrozumiałość, że tak bardzo oszczędnie i krótko pisze, ale właśnie zaczęły się terminy "zerowe" na uczelni i ciocia jest w ciągłym niedoczasie żeby wszystko pogodzić
Niniejszym przesyłam życzenia super zdrowka dla Ciebie Aniu oraz wszystkich koteczków i Soserka

[hanelka]

No, to trzymamy kciuki Ciociu Beasiu!!!
Wybrażasz sobie taki pakiet zaciśniętych łapek?

[ASK@]

Oj Aniu, widze że pilnując własnego tyłeczka przegapiłam inwestycję szpitalną jaką masz u siebie.Wspólczuję.
Trzymajcie sie ciepło i nie chorujcie

[hanelka]

Nic się nie stresuj! Podziwiam, że jeszcze wiesz, gdzie masz ten swój tyłeczek. Na Twoim miejscu już bym chyba wymiękła
Na swoim już trochę wymiękam

[ASK@]

Aniu, ale ja nie jestem sama. Mam TZ i Dankę. Co prawda jak nie wydam dyspozycji, nie przypilnuje często ,to doopa. Ale mam komu je wydawać

[Beasia]

No, to trzymamy kciuki Ciociu Beasiu!!!
Wybrażasz sobie taki pakiet zaciśniętych łapek?

Na razie nie dziękuję żeby nie zapeszyć
Jestem zachwycona wizualizacją pakietu zaciśniętych za mnie łapek

[hanelka]

Jestem zachwycona wizualizacją pakietu zaciśniętych za mnie łapek

No, same piąteczki murowane!

[hanelka]

Codziennie, gdy wracam z pracy, przy drzwiach wita mnie cała rodzina. Wszyscy stęsknieni, spragnieni czułości.
Nie zważając na ciężki huragan, wywołany rytmicznymi ruchami psiego ogona, każdy wbijając pazurki w podłogę, żeby go nie zwiało, pręży ciałko, aby się przywitać, przytulić.
Zmieniając ubranie na domowe, witam się z każdym, pilnie uważając, aby nikogo nie obrazić pominięciem.
W tym czasie Kot dostojnie, powoli i bardzo wyraźnie, żebym go na pewno zauważyła, zmierza środkiem przedpokoju do łazienki.

Halo. Tu jestem. Słyszysz? W łazience.
W wannie. Siedzę w wannie...
...
Odkręcisz mi wodę?
...
?
...
Mogę dać ci buzi...

Wkraczam do łazienki i mówię: to dawaj!

I Kot daje mi buzi...

...
...
...

Bleeee, żeby się chociaż w królewnę zmieniła...

Musiałam pozwolić Mu odejść.
Zasnął przytulony do mnie.
Nie umiałam nie płakać.
Mam nadzieję, że przeze mnie nie odchodził smutny.
Przepraszam Kocie.

[mamut]

Żegnaj Panie Kocie. [*]. Biegaj szczęśliwy po tamtej stronie TM.

Aniu - te rozstania są bardzo trudne i bardzo bolą, , ale najważniejsze że Kot miał u Ciebie Dom
i że nie odchodził sam, że do ostatniego oddechu był otoczony Twoją wielką Miłością.

Przytulam Cię Aniu mocno.

[Broszka]

[']