Kotomania XII-Antosia [*] , Pynia[*] Adele rujka:(

Nie bylo mnie wczoraj . Dzisiaj dopiero przybiegłam zobaczyć :cry:

Przytulam......

Dziękuję Ewuniu!

Kasiulku kochana, cały czas jestem myślami przy Tobie :1luvu:

Idę powoli spać, bo jutro po 5-ej pobudka. Trzymaj się Skarbie :1luvu:

dziś sie troche wyłamie
Wesołych Mikołajek
Obrazek

Hej Kasieńko :1luvu:

Witaj Kasieńko :1luvu:

Buziaczki

Kasiu, jesteśmy z Tobą
Trzymaj się Kochana :1luvu:

Witaj Kasiulek! :1luvu:

Witajcie dziewuszki! :1luvu:

Dla mnie tradycyjnie Mikołajki nie były żadnym radosnym dniem,nikt z bliskich o tym, nie pamieta,ze znajomych również,no ale cóż z wieku mikołajkowego dawno wyrosłam :oops:

A smierć Antosi i wyrzuty sumienia, że męczyła się tak długo,nie pozwalaja dojść do siebie.Dlaczego nie posłuchałam własnej intuicji i nie wymusiłam na wetce wcześniejszej eutanazji?-dlaczego pozwalałam się zasugerować,że może jeszcze wyjdzie z tego?-nie potrafię o niczym innym myśleć-ciągle mam przed oczami bezwładne ciałko zawinięte w kocyk :cry:

Cześć Kasiu wieczorową porą.Nie miej żadnych wyrzutów sumienia...bo nadzieja umiera ostatnia,a tonący brzytwy się chwyta.Skąd mogłaś wiedzieć,że walka Antosi z chorobą jest skazana na porażkę? Zawsze gdzieś na dnie serducha tli się iskierka.Gdybyś nie walczyła o nią do końca,też byś sobie coś zarzucała.

Mikołaj od nas Trzymaj się cieplutko.

Kasiu, nie myśl w ten sposób. Walczyłaś o nią bo była iskierka nadziei, że się uda. Jestem pewna, że gdybyś wcześniej podjęła decyzję to wyrzucałabyś sobie, że może za wcześnie zdecydowałaś się na ostateczne rozstrzygnięcie, że może jeszcze coś dało się zrobić.... Tak można bez końca i do niczego to nie prowadzi, a tylko Tobie jest strasznie ciężko.
Przytulam Cię bardzo mocno :1luvu:

Nie roztrząsaj już tego, pomyśl, że Antosia jest już szczęśliwa i opiekuje się Tobą zza Tęczowego Mostu

Kasieńko, każdy z nas postąpiłby tak samo. Zawsze pozostaje w nas przecież nadzieja, że może jednak... Decyzja o eutanazji jest bardzo trudna. Nie zadręczaj się już tymi myślami. Zrobiłaś wszystko, co dla Antosi najlepsze.

Zrobiłaś, co mogłaś i to, czego nie mogłaś, a próbowałaś. Nie zadręczaj się, albo przynajmniej postaraj się nie zadręczać. Antosia nie cierpi, to jest najważniejsze.
Przepraszam, że pytam: schowałaś Jej rzeczy? Bo ich widok może sprawiać ciągły ból, który i tak jest.

Kasiu, zadnych wyrzurow sumienia! Zrobilas co moglas. Nikt nie wie wszystkiego. Trzymaj sie Kochana!

Kotomania XII-Antosia [] , Pynia[] Adele rujka:(

Kto przegląda forum