Wczoraj wieczorem przeżyłam chwile grozy. Jaś spał snem sprawiedliwego a ja właśnie zapadałam się w kraine marzeń, kiedy z parapetu na którym w łóżeczku spi Wacław, rozległy się odgłosy wieszczące rychły koniec kotka. Trudno mi to opisac.
Nasłuchiwałam najpierw a potem z sercem na ramieniu i łzami w oczach, zerwałam się i zapaliłam lampkę. Dobiegłam , odsłoniłam i... usłyszałam pytające młaa???
Zgłupiałam, ale zaraz sprawa się wyjasniła - mój kotek postanowił, ze zrobi sobie pedikiur, manikiur i ogólnie się wypucuje.
Ludzie... potem tłukłam się z godzinę zanim zasnęłam.
Zdecydowanie wolę spokojne turlanie.
ale jak przychodzimy z dworu i zaczynają się schody - staje, patrzy na mnie i włącza alarm... biedak wejśc nie może 
