Kituni pisze:Dziewczyny, chyba będzie mi potrzebna pomoc z wyłapaniem towarzystwa i umieszczeniem w klatce. Raz mi się to udało, ale źle zamknęłam klatkę i uciekły. Po wczorajszej parogodzinnej nagonce są już przekonane, że jestem dla nich śmiertelnym zagrożeniem:( Fruwają po ścianach, byle nie dać się dotknąć. Nie chcę ich zrazić jeszcze bardziej, ani powiększyć swoich obrażeń (załatwiły mnie pazurkami i ząbkami nieźle). Czy ktoś z Was jest w stanie mi pomóc?
skropliłaś najdalszy, najgłębszy kąt w klatce walerianą? tylko nie za dużo kropli.
tylko zębów się boję. o dziwo Mała się uaktywniła i nie daje mi dotknąć Tarzana, bo jak zbliżam do niego rękę, to się na mnie rzuca - prawda, że odważna? 
)
Zabrałam je od razu do domu, oddałam do dyspozycji cichy pokój, gdzie od razu ukryły się pod łóżkiem. Nie wychodziły spod niego, tak więc nie było nawet szansy na to, żeby się do mnie przyzwyczaiły. I jak minął tydzień, a kotów dalej nie było widać to postanowiłam pożyczyć dla nich klatkę - żeby dalej miały swój kąt, ale jednocześnie były pod kontrolą, chciałam też je obejrzeć, zobaczyć czy są zdrowe, przecież muszę je zaszczepić, zrobić zdjęcia do ogłoszeń... 
