Wyrosła ta nasza Haneczka, oj, wyrosła. Piękna, czarna, błyszcząca. Ma białe kłaczki w uszkach, kilka białych kłaczków na "krawaciku" i cudne białe "majteczki" na brzusiu!
Dalej mruczy jak średniej wielkości kombajn, szczególnie kiedy córcia założy frotową pidżamę i Hana usiłuje ją ssać. Choroba sieroca jej jeszcze została. Cioteczki pogodziły się już całkowicie z jej pobytem u nas, śpią razem, bawią się w gonitwy. Jedzą z jednej miski, tzn. miseczek zawsze jest trzy, ale Hana i tak uważa, że w tej misce obok jest coś lepszego i podjada dziewczynom.
Hana to zywe srebro, wszędzie jej pełno, uwielbia galopady po calym domu, wspina sie na ściany, skacze po meblach, psoci, broi ile się da! 
Jedną z jej ulubionych zabaw jest podkradanie córce kolczyków z pudełka: podbiega do pudełka, nie zatrzymując się łapie w zęby kolczyk i zwiewa. Najlepszy ubaw ma jak Karolina ją goni.
Łobuz z tej Haneczki jak nie wiem, ale przekochany łobuz!
Pozdrawiam i pozdrowienia od Haneczki przesyłam!
tak ma byc 
Niedawno wróciliśmy z zabiegu. Zniósł go dobrze, teraz jest mocno oszołomiony, próbuje spać jednak nie może sobie znaleźć miejsca. Nie wie co się z nim dzieje. Podobnie kota nie wie co się dzieje, kogo przynieśliśmy do domu. 
Jam jest rudy kociak i powszechnie wiadomo,że koty chadzają własnymi ścieżkami 
