Oswajanie dzikuna z Koterii. Jest postęp - po latach :)

Złotooka mi liże włosy.

Zostaw pod ręką coś do nagrywania, by nam zaprezentować talent Żabci.

VVu pisze:Złotooka mi liże włosy.
Zostaw pod ręką coś do nagrywania, by nam zaprezentować talent Żabci.

Mam tylko kamerę w aparacie. Po kwadransie dysk mam na full. Nie udało mi się złapać nawet scen miłosnych Żabci i Szkrabka, a naprawdę zupełnie nie kocie, raczej pozy jak z tanga argentyńskiego.

Żabci "taniec na rurze" w oparach kocimiętki. Publiczność dopisała :wink:

No bawi się ślicznie! Pozostałe nie dołączyły?

VVu pisze:No bawi się ślicznie! Pozostałe nie dołączyły?

Pozostałe miały dysonans poznawczy. Nie wiedziały, czy gapić się na występy Żabci, czy samodzielnie pląsać. Wkrótce wrzucę filmik.

NB Żabcia potrafi tak samo popisywać się przed moimi gośćmi i to bez dopalaczy.

A mnie zaskoczył synek Żabci, Bunkier. Obaj chłopcy to dzikusko-niesmiałki, boją się obcych i znikają, jak tylko ktoś do nas przychodzi. Jednak kiedy tynkowano nam budynek, za oknami były rusztowania po których kręcili się panowie robotnicy, Bunkier przesiadywał na parapecie i nadzorował ich prace

I wcale się ich nie bał, chociaż byli tuż za szybą, a zachowywali się bardzo głośno.

Jana pisze:A mnie zaskoczył synek Żabci, Bunkier. Obaj chłopcy to dzikusko-niesmiałki, boją się obcych i znikają, jak tylko ktoś do nas przychodzi. Jednak kiedy tynkowano nam budynek, za oknami były rusztowania po których kręcili się panowie robotnicy, Bunkier przesiadywał na parapecie i nadzorował ich prace I wcale się ich nie bał, chociaż byli tuż za szybą, a zachowywali się bardzo głośno.

Chłopaki widać rozumieją, co to jest szyba. Albo myślał, że to jakiś duży ptak. Żabcia najbardziej kocha mewy. Czasem robię jej przedstawienie i wykładam dla nich coś na parapet.

Dziś minie rok, odkąd Żabcia pojawiła się w mroźny wieczór u mnie w domu. Nie całkiem się oswoiła, przychodzi na głaskanie, kiedy sama chce, z kotami jest o wiele bardziej poufała. No i ostatnio ta moja wiotka piękność przytyła :mrgreen:

Zasmakowały jej chrupki Acana, wzgardzone przez resztę kotów (nawet Burak trzymany wyłącznie na diecie wątrobowej Royala mija te chrupki obojętnie...)
Oto najnowsze fotki Żabci:

Piękna kota, piękny wątek - studium oswajania kota.I wzruszyłam się, i nauczyłam czegoś na pewno.

Wszystkiego najlepszego!

Śliczne ma te plamki! Zwłaszcza na nosku.

A dzięki tej rocznicy mogę porównać pogodę w tym i zeszłym roku. I są nieporównywalne. No, chyba że jutro spadnie kilkanaście centymetrów śniegu.

Żabcia jest przepiękna. Kawał dobrej roboty z tym oswajaniem.

To już rok ...jak to zleciało ,pamiętam wtedy była bardzo mroźna noc.Blacha opadła pod ciężarem śniegu , kot nie miał jak wejśc do bunkra i..Żabcia zamieszkała u Mziel52

Ale koty się super bawią ,moje cały czas nie chcą zaakceptować Kolejówki ,mimo iż ona jest bardzo pokojowo nastawiona

Gdyby rok temu była taka pogoda jak teraz, Żabcia noże nie trafiłaby do domu...

A u nas waletują jej synkowie, już wielkie i dorosłe kocury. Trudne charaktery niestety, zwłaszcza Kanarek

Są prześliczni, urodę odziedziczyli po mamusi

Przy tegorocznej pogodzie, Żabcia zapewne nie trafiłaby do domu. Myślę jednak, że ona nie żałuje wolności, żyje sobie spokojnie, jada tylko to, co lubi, ma towarzystwo do latania i zabaw. Ze mną jest na dystans, choć przychodzi na głaskanie. Niestety nie miałam wiele czasu, by ten dystans skracać - praca i Burak mnóstwo energii mi zabierają :evil:

Dla wielbicieli koteczki mniej opatrzona scena łóżkowa. Obok Żabci Szkrabek, dalej Gadułka. Żabcia wchodzi do łóżka, kiedy mnie tam nie ma, toteż nie zdarza się to często, zwłaszcza, że pamiętam o jej upodobaniu do sikania na poduszkę.

bardzo wiele się od Ciebie nauczyłam, dziękuję :1luvu:

Oswajanie dzikuna z Koterii. Jest postęp - po latach :)

Kto przegląda forum