W końcu po tygodniu tej nierównej walki zrobiłam tak - nad ranem w sobotę wstałam, tradycyjnie zapakowałam Kicię do łazienki i czekałam na urobek. Gdy nic się nie pojawiło zamknęłam się z nią w kuchni z kuwetą z normalnym żwirkiem, z kuwetą z tym specjalnym i pustą. Żeby mi się nie nudziło to wzięłam górę prasowania i sobie spokojnie machałam żelazkiem i czekałam, kiedy panna w końcu coś zrobi. Chodziła, kręciła się, kombinowała, żeby wyjść. A ja nic
. W końcu chyba już mocz wychodził jej uszami, weszła więc do normalnej kuwety i nie bacząc na moje zabiegi (czyli podstawianie miseczki w okolice jej pupci) z wielką ulgą się wysiusiała. Było to ok. godziny trzynastej, ładnie mnie przetrzymała 
Jakby zapomniała, że ma pęcherz który należy opróżnić. Biegała, bawiła się, drzemała, a kuweta stała niezauważona! 
.