Julka (2009) i Romek (2011) - wspólny dom i wątek

A ja właśnie wczoraj zgrałam fotki Romanka z aparatu, kochany, mały czarnuszek! Fotka z Julką jest urocza, skoro już razem spoglądają przez okno, to musi być dobrze pomiędzy nimi!

:1luvu:

Z Romana jest bezwstydny, uparty, na szczęście jeszcze mały kot.
Jego drugie imię brzmi BUMERANG - "wyrzucić go drzwiami, to wróci oknem"... :twisted:

Podczas posiłków zdejmujemy go ze stołu po kilkadziesiąt razy. Nic sobie nie robi z zakazów, włazi wszędzie gdzie się da i wymyśla największe głupoty pod słońcem... Olinka, on naprawdę ma ADHD :ryk:

Wiem, że z tego szaleństwa Roman wyrośnie, że to trzeba przeczekać... Póki co dokucza mi drapanie, gryzienie i jego niedomywanie tyłka z powodu wiecznego braku czasu :roll:

Co do drapania, to pazury zostały obcięte w pierwszym tygodniu pobytu u nas ze względu na dziecko. Gryzienie jest bardzo bolesne; dużo bardziej niż to które pamiętam z młodości Julki. Przypomniało mi się, że Julka też dużo gryzła, nawet pisałam gdzieś w wątku o poradę, jak jej tego oduczyć. Nigdy się nie udało, Julka pozostała słodkim gryzoniem, ale jej gryzienie jest teraz dla moich rąk relaksem po doświadczeniu zębów Romkowych. Julka gryzie dla zabawy wierzgając przy tym nogami :1luvu:

i pomiaukując. Roman gryzie chyba, żeby zagryźć... :?:

Uszy położone po sobie, zęby wbite w ciało i dziki pomruk wydobywający się z wnętrza kota - tak wygląda gryzący Romek. Diabeł wcielony! :lol:

Jeśli chodzi o wspólne stosunki, to codzienną atrakcją stały się dzikie galopy kotów po mieszkaniu. Uwielbiam je :kotek:

Poza tym Roman z Julką już dwa razy spał na naszym łóżku zgodnie. No, może nie do końca razem, ale obok siebie tj. w odległości ok 40 cm. Często też siedzą razem na parapecie, w dawnym miejscu, które należało tylko do Julki. Trzy, czy cztery razy zdarzyło się, że jadły z jednej miski na raz :!:

wpychając pyszczki "na wyścigi". Więc chyba jest raczej zgoda

Z ciekawostek - Julka od Romana nauczyła się jeść mokrą karmę, Roman od Julki miąższ chleba. Julka zawsze przychodzi "żebrać" o okruszki, jak jemy chleb; teraz mamy dwa żebraki

Reasumując jest wesoło!

Oducz młodego gryzienia - jak zaczyna pracować zębami, odstawiaj i kończ zabawę.
Jak zaczepia, użyj spryskiwacza, albo uderz gazetą w podłogę.
Przede wszystkim pokaż mu, że masz focha jak gryzie :twisted:

Ja to mam zapłon :oops:

- dopiero teraz zauważyłam wątek :oops:

cieszę się, że jednak zdecydowaliście się na koty - tak wyjątkowo dobry dom nie powinien się marnować

Moja niewidoma Kimisia z Orzechowców, która przyjechała do Łodzi tym samym transportem co Lulu na szczęście ma się dobrze, jest zdrowa.
głaski dla kociastych

Cholera no, z tym jego gryzieniem...

:evil:

pisiokot, dziękujemy za odwiedziny na wąteczku :1luvu:

Avian, Olinka, my pokazujemy Romanowi od pierwszych chwil, że nie podoba nam się jego gryzienie i dajemy odczuć, że ono boli. Jak zaczyna gryźć najpierw mówimy głośno i stanowczo NIE GRYŹ, a jak to nie skutkuje zaraz potem w zależności od sytuacji kot jest zdejmowany z kolan / łóżka / fotela na podłogę i przestaje być głaskany.
Na razie niestety efektów brak, po Romanie albo "spływa", albo idzie gryźć innego domownika :!:

O ile my - ludzie - nie dajemy się gryźć, o tyle najbiedniejsza jest Julka, bo przy niej Roman pozwala sobie na wszystko. Czasami, jak już widzę, że Julka ma dość romkowych zębów, po prostu go od niej zabieram. Bo bywa, że ona aż krzyczy z bólu... a ja nie umiem słuchać bezczynnie, jak moje dziecko płacze :oops:

Nie odnieście wrażenia, że na niego narzekam :wink:

, bo to w gruncie rzeczy kochany czarny kłębuszek, tylko... dlaczego ma aż takie ostre zębiska? :ryk:

Ostatnio Roman pogryzł... szczotkę do mycia toalety. Byłam na niego wściekła, nie dlatego, że ją pogryzł, tylko dlatego, ze zrobił to akurat z tym przedmiotem. Pierwsze, co mnie uderzyła to wizja masy bakterii na nim i dookoła w całej łazience. Kot wylądował zaraz w wannie i wykąpał się, o. I dzielnie suszył się pod suszarką, a potem był mega pachnący.

Może zaczyna wymieniac zabki?
Chociaż trochę wcześnie ale kto go wie

Zajrzyj w morduche, czy nie widać nowych kielkow :mrgreen:

Avian pisze:Zajrzyj w morduche, czy nie widać nowych kielkow

Nie widać. I nie czuć

po cichutku podczytujemy :wink:

Roman i Julka gorące głaski dla was :kotek:

Tak sobie przypomniałam, ze miałam już takiego gryzonia straszliwego raz na tymczasie, to był mały Maciuś, który teraz mieszka u forumowej justyny_m i jest grubaśnym przytulakiem kochanym. Po prostu z tego wyrósł, tak samo jak wyrósł z ADHD. Romeczek z pewnością też wyrośnie, pytanie kluczowe - kiedy?

Całusy dla Was!

Widze, ze Roman sie daje we znaki. Ale jesli Olinka mowi że wyrosnie to wyrosnie :ok:

Jakie miłe opowieści. Czytam i tak jakbym widziała mojego tymczasika Bubusia. On gryzie strasznie , ponadto wspina się po spodniach, efektem tego są moje podrapane nogi . Nazywam go Perszing, ADHD ma na pewno. Julcia pięknie stosuje łapoczyny! :lol:

Moja kotka tłucze go przy każdej okazji, niestety.

Niedługo mały jedzie do swojego domku , więc odetchnie od lania. Pozdrawiam.

Dziękujemy zarówno czytającym, jak i wypowiadającym się na wątku i jesteśmy wdzięczni za wszystkie rady. Też sądzimy, że Roman wyrośnie z gryzienia; póki co hodujemy grubszą skórę na ciele, by mniej bolało :mrgreen:

Ja powiem tylko witaj w klubie czarnych, charakternych koteczków.

Dorotka - wspomniany przeze mnie Maciek przegryzł swojej opiekunce kręgosłup oraz odgryzł nos -zresztą wrócił do mnie, krwiożercza bestia, więc nie narzekajcie, nie macie najgorzej...

:wink:

Julka (2009) i Romek (2011) - wspólny dom i wątek

Kto przegląda forum