poznajmy sie...:)

[Miya2]

Serce rośnie jak widzę tylu zapalonych kotomaniaków, ja też się ze wszystkimi przywitam, jestem Ilona, stan zakocenia: cztery sztuki: Louis zwany Kluskiem, jedyny chłopak, Mana -tak czarna ze widać tylko oczy, Saya-słodka bura kluseczka o wadze dwóch kotów( dzielnie walczymy z nadwagą) i od niedawna Kropka zwana Melą - łobuziak i pieszczocha. Niestety nie ma już z nami mojej najukochańszej smoczycy - Miyuni.

[kotx2]

Serce rośnie jak widzę tylu zapalonych kotomaniaków, ja też się ze wszystkimi przywitam, jestem Ilona, stan zakocenia: cztery sztuki: Louis zwany Kluskiem, jedyny chłopak, Mana -tak czarna ze widać tylko oczy, Saya-słodka bura kluseczka o wadze dwóch kotów( dzielnie walczymy z nadwagą) i od niedawna Kropka zwana Melą - łobuziak i pieszczocha. Niestety nie ma już z nami mojej najukochańszej smoczycy - Miyuni.

witaj

[ewka63]

Witajcie Cieszę się, że do Was trafiłam. Poczytałam dziś co nie co, jeszcze całe mnóstwo przede mną. Wpadłam na tę stronkę po rozzaleniu na innej, zupełnie nie zwierzęcej stronie.
Otóż, na jednym z portali kulinarnych( który nota bene bardzo lubię) zarejestrwała sie osoba i od razu dała na forum ogloszenie, że potrzebuje persa dla swojej koteczki w celach matrymonialnych. Ja zadałam tylko pytanie: po co? No i napomknęłam o pseudohodowli. Zostałam uznana za egoistyczną idiotkę.
Ale tutaj chyba jestem we własciwym miejscu:)

Mam dwa szczęścia z Fundacji AFN. Jedno bure - Julek zwany Żulianem i jedno czarne z pomarańczowymi oczami - Batman. Są z nami od 8 października. Od weta praktycznie na razie nie wychodzimy ( chyba będziemy musieli czynsz tam płacić ) Ale mamy nadzieję na lepsze zdrówko
Wcześniej mielismy Tolusia, ale zmarł 27 sierpnia Był najmądrzejszym kotem świata.

[kotx2]

Witajcie Cieszę się, że do Was trafiłam. Poczytałam dziś co nie co, jeszcze całe mnóstwo przede mną. Wpadłam na tę stronkę po rozzaleniu na innej, zupełnie nie zwierzęcej stronie.
Otóż, na jednym z portali kulinarnych( który nota bene bardzo lubię) zarejestrwała sie osoba i od razu dała na forum ogloszenie, że potrzebuje persa dla swojej koteczki w celach matrymonialnych. Ja zadałam tylko pytanie: po co? No i napomknęłam o pseudohodowli. Zostałam uznana za egoistyczną idiotkę.
Ale tutaj chyba jestem we własciwym miejscu:)

Mam dwa szczęścia z Fundacji AFN. Jedno bure - Julek zwany Żulianem i jedno czarne z pomarańczowymi oczami - Batman. Są z nami od 8 października. Od weta praktycznie na razie nie wychodzimy ( chyba będziemy musieli czynsz tam płacić ) Ale mamy nadzieję na lepsze zdrówko
Wcześniej mielismy Tolusia, ale zmarł 27 sierpnia Był najmądrzejszym kotem świata.

witaj na forum

persa dla koteczki ,coś mi to mówi

[miszelina]

Witamy opiekunkę Żuliana i Batmana. Mam nadzieję, że kawalerowie szybko wyzdrowieją.
Na temat pseuduchów nawet się nie będę wypowiadać.

[ilgatto]

Witamy.
Futerka cztery: rudy Lucjan/Lucek/Lucuś/Lucylla, 7-letni udzielny księciunio pozwalający łaskawie całej reszcie mieszkać z nim
dymnoczarny z białym krawatem Patysio/Patyczek/Patyk, roczny zawadiaka z mordem w oczach odkąd pojawiła się Ona
bury tygrysek z białymi dodatkami Severino/Sewerek/Sewer, 1,5 roczny kochany trzy łapek
czarna jak smoła Ona, 4 miesięczna Mania, wielka amatorka wszelkiego jedzonka(taka kocia Mania Gessler).
I ja:sprzątaczka wszak gromadka lubi czysty domek;
dostarczycielka pożywionka,co by brzuszki były pełne i wszelkich uciech,by nie było nudno;
masażystka coby zmęczone leżeniem ciałka nie bolały;
fryzjerka,żeby futerka były piękne;
i materac kiedy wszystkie inne miejsca wydają się niewygodne.
Nie umiem jeszcze dodawać zdjęć.Postaram się szybciutko nauczyć, bo i tak już dostałam naganę, że inni nie mogli zapoznać się naocznie z nowym towarzystwem.
Pozdrawiam serdecznie.

[ewka63]

Witaj Ilgatto Zdjęcia koniecznie, konieczne

[ilgatto]

Próbuję:

Lucjan

Maciuś[*] 22.07.2011

[ilgatto]

cd.

Patysio

Severino

Mania
Hura!Hura!Hura! Udało się.Mogę iść spać.Jutro oprócz domowej gromadki idę jak co dzień nakarmić koty wolno żyjące na działce.

[ewka63]

Cudna gromadka Dla Maciusia (*)

[ilgatto]

Miło mi. Twoje Koty są równie piękne. Jak zresztą wszystkie futerka chodzące po ziemi
Doczytałam o Tolusiu Rozumiem Cię. Po odejściu Maciusia sparafrazowałam przepiękny wiersz pani Wisławy Szymborskiej "Kot w pustym mieszkaniu". To nic wielkiego(nie mam wielkiego daru),ale wtedy serce chciało mi pęknąć i tak to wyszło:

Talerzyk jest i ryba też
I ręka ta sama co rybę kładzie
Ktoś tutaj był i się ocierał
przytulał i grzał mnie.
Do wszystkich szaf zajrzałam
nikt nie miauknie
nikt nie rozrzuci papierów nie siądzie na progu
cichutko, bez skoków pisków odszedł z mojego domu.

[ewka63]

No i znów się poryczałam
Dziękuję Ilgatio za piękną parafrazę...

[dmsk]

Witam
Też jestem tu nowa, zajrzałam, bo moja kotka niestety jest chora i chciałam przestrzec innych. Furia jest prawie 10 tygodniową czarną bestią z niewielkimi białymi plamkami. Jak tylko leczenie się skończy sukcesem podrzucę wam kilka zdjęć, żeby się pochwalić

[tillibulek]

Miło mi. Twoje Koty są równie piękne. Jak zresztą wszystkie futerka chodzące po ziemi
Doczytałam o Tolusiu Rozumiem Cię. Po odejściu Maciusia sparafrazowałam przepiękny wiersz pani Wisławy Szymborskiej "Kot w pustym mieszkaniu". To nic wielkiego(nie mam wielkiego daru),ale wtedy serce chciało mi pęknąć i tak to wyszło:

Talerzyk jest i ryba też
I ręka ta sama co rybę kładzie
Ktoś tutaj był i się ocierał
przytulał i grzał mnie.
Do wszystkich szaf zajrzałam
nikt nie miauknie
nikt nie rozrzuci papierów nie siądzie na progu
cichutko, bez skoków pisków odszedł z mojego domu.

piekne dobrze oddaje tą pustke, ktora zostaje w sercu po odejsciu ukochanego pupila

[ilgatto]

Tillibulek dziękuję za miłe słowa. Cieszę się,że Ci się podobało, bo sama nie bardzo wierzyłam,że może to kogoś wzruszyć. Kocham poezję, czuję ją ale sama nie mam tej lekkości w ubieraniu w słowa emocji,zdarzeń.
Ewka63 nie chciałam doprowadzić Cię do łez, ale przyznam się,że też płakałam pisząc ten post i przypominając sobie Maciusia.... I tutaj wykasowałam tekst, który napisałam, bo zdałam sobie sprawę,że rozdrapuję swoją a zmuszę Cię do rozdrapania Twojej rany.I nie opiszę jak odchodził.Opiszę jaki był.
Maciusia poznałam 3,5 roku temu.Chodzę dokarmiać koty wolno żyjące na działkach.Pamiętam tamtą zimę kiedy Go zobaczyłam. Szłam wydeptaną w śniegu ścieżką, skrzypiało pod nogami, ale dzień był słoneczny.Taki ,że choć mrozik szczypie to chce się żyć. Koło mnie i mojej siostry(byłyśmy wtedy we dwie) szło już stadko różnej maści kotów.Ogonki podniesione, krok sprężysty i radość w oczach."Idzie jedzonko","dostanę głaska", "ta duża mówi coś spokojnie, nie krzyczy, nie huczy i nie tupie". I pojawił się On. Radość wyrażały nie tylko ślepka ale też całe ciałko. Wyginał się na wszystkie strony jak ciesząca się fretka, ogonek razem z doopką raz w lewo, raz w prawo, podskoki, miauki(ale takie wesołe). Wybiegał przed nasze nogi i buch do góry brzuchem, żeby za chwilę podskoczyć "śmiejąc się" głośno. Podbiegał parę kroczków i ślizg na brzusiu po śniegu. Jedzonko zjadł z apetytem, jak i pozostała gromadka. Podziękował barankami i mruczandem. I od tej pory tak było codziennie. Ta sama radość. Aż do lata. Na działce bywałam dłużej. Kocuszki jadły i szły w swoją stronę. Zostawał Maciuś.Lubił siedzieć u mnie na kolanach, albo przynajmniej blisko mnie. Był jednak jakiś smutniejszy, mniej ruchliwy. Kiedy szłam do domu długo patrzył za mną. Wydawał się być chorym. Zabrałam Go więc do weta a później do domu. I tak został ze mną na strasznie krótkie trzy lata... Choć Lucjan nie był tym faktem uszczęśliwiony.