Proszę Państwa, oto Krzyś - część pierwsza

Wiem Ewa, że jesteś, bardzo bardzo mnie to cieszy, naprawdę

U mnie z obcinaniem pazurków bardzo różnie bywa, w sumie najbardziej nieobsługiwalna jest, paradoksalnie - Niunia. Małe toto, leciutkie, ale syczy i chowa pazurki, po prawie trzech latach jeszcze się nie przyzwyczaiła, że raz na jakiś czas ten "zabieg" jest konieczny.
Krzyś pod tym względem nie jest oryginalny, nie lubi tego, ale też daje się w miarę łatwo "spacyfikować".
Martwię sie tym podawaniem kropli, bo nie wiem, czy mogą być tak zróżnicowane przerwy. Krzyś dostawałby kropelki koło 7, potem koło 17:30, a potem koło 22. Nie wiem, czy po prostu nie nastawiać sobie budzika np. na 1 w nocy? Bardzo się tym martwię

Krzyś jest uroczy. Przed momentem zszedł mi z kolan, spał na nich prawie godzinę. Jest bardzo grzeczny, ale też zachowuje właściwe proporcje między spaniem i odpoczywaniem a zabawą i typowo kocim rozrabianiem.
Najpierw chcę go w końcu wyleczyć, a potem wznowić ogloszenia. Krzyś zasługuje na dobry dom, mam nadzieję, że taki w końcu się trafi.

Trafi się, zobaczysz. :ok:

No i wygląda na to, że znowu zostałam bez komputera

Już mam dosyć tych kłopotów, a teraz to niestety wina Chrapka

Chociaż po ostatnim serwisowaniu przed dwoma tygodniami wcale nie było lepiej, teraz po prostu padł zupełnie. Mam nadzieję, że znajdę czarodzieja, który sobie z tym kompleksowo poradzi.

No ale zalogowałam się tylko na chwilę po to, żeby wpisać dokładnie rozpoznanie u Niuni (badanie wykonane u nas na UP w Katedrze Anatomii Patologicznej Wydziału Medycyny Weterynaryjnej):
"W badaniu mikroskopowym wycinka guza stwierdzono zmianę nowotworową o charakterze raka przypodstawnokomórkowego /carcinoma basocelullare/ wykazujacego niski stopień złośliwości /miejscowa złośliwość/."
A Krzysiowi muszę dziś wykupić Floxal, od jutra zacznę podawać, znowu będzie mnie unikał, ehhh

Zmykam.

To widzę, że i u Ciebie niewesoło, Kasiu

Wybacz, że tyle nie odpisywałam, ale wyleciało mi z głowy, dziś to nadrobię :oops:

Ściskam Cię mocno, Krzyś znajdzie swój wymarzony dom, zobaczysz.

Napisz Kasia w wolnej chwili.
Od piątku jestem bez komputera, rano już nie mogłam go włączyć, w sobotę zaniosłam (ledwo, ufff...) pudło do serwisu. Mam nadzieję, że nie stracę danych...

Podaję Krzysiowi krople od soboty, nie jest to łatwe. Mam nadzieję, że pomogą w końcu. Szkoda, że wymaz nie był zrobiony na początku września, tylko niepotrzebnie walczyliśmy Azyterem i tym drugim, Di...?
Nie mogę się rozpisywać, nie tu. Bez domowego PC, jak bez ręki, ehhh

No tak, bez komputera ciężko :cry:

Kasiu, ale już jest wymaz, teraz tylko trzeba czekać na wybicie paskudztwa.To chwilę potrwa, ale właściwa diagnoza jest najważniejsza.Kropelki są nieprzyjemne, ale pomogą :ok:

Kasia nadal nie ma komputera? :cry:

Krzyś już pewno ma zdrowe oczka, tak myślę.

Nie mam. Jakoś pechowo to wszystko u mnie ostatnio wygląda. Tzn. wczoraj wieczorem pudło przyniosłam (zostawiłam w serwisie prawie 700zł, auuuu

), teraz czekam, aż pojawi się u mnie magik, który wszystko skonfiguruje. Bo na razie nie mam z niego pożytku. Aha, to nie wina Chrapka, to, co się stało w czwartek wieczorem. Skomplikowana historia

Kropelki dzielnie wpuszczamy, raz jest lepiej, raz gorzej, raz Krzyś jest grzeczny, innym razem zostawia mi krwawe szramy na rękach i nogach. Oczka czy lepsze? Chyba tak, chociaż objawy (brudne śpiochy) ciągle się pojawiają. Zobaczymy. No i kochana z niego przytulanka - to niech się nie zmienia

Dziękuję Ewa, że jesteś

Podczytuję sobie po cichu i trzymam kciuki. Poruszyła mnie historia Krzysia, jak i twój wkład w nią.
Niedawno przeszłam akcję kropelkową z nowozaadoptowaną kicią i przyznam, że ja również miałam ogromne problemy. Pierwsze kilka razy były do przeżycia, ale kiedy kicia zorientowała się, o co w tym wszystkim chodzi, zaczęło się "maltretowanie" kota. Także rozumiem twój problem i wspieram duchowo.
Nie próbowałaś może obcinania pazurów, kiedy koty śpią? Robiłam tak z każdym z kotów, z którym miałam szczęście żyć. Brałam rozmruczaną bestię na kolana, miętosiłam, robiłam "masaż" łapek, żeby kota nie zdziwiło, że przy nich majstruję, a potem, kiedy przestawał mruczeć i zasypiał głęboko - rachu-ciachu! i sprawa załatwiona. Zazwyczaj nie zdążył się zorientować, kiedy stracił na długości pazurków. I tak jak ty masz największy problem z Niusią, ja miałam tak samo ze swoją ([*]) Myszą, która ogólnie z natury nie szczędziła nikomu (ludziom, ani innym zwierzętom) zębów i pazurków. Aż mi się przypomniało z tej okazji, jak kiedyś musiałam ją umyć - horror! No ale manicure przy zastosowaniu tej metody znosiła wzorowo.

Powodzenia!

P.S.
Nieśmiało wtrącę się jeszcze w kwestię komputera - jeśli tak dużo kosztuje cię naprawa, to nie lepiej kupić nowy? Już za 1200-1400 można mieć znośnego laptopa. A 700 zł za naprawę to naprawdę dużo.

Cześć, bardzo się cieszę, że napisałaś

"Maltretowanie" kota? Raczej maltretowanie przez kota :wink:

Krzyś jest bardzo silny, to duży kocur, na pierwszych zdjęciach z maja, czerwca wygląda biednie, teraz naprawdę zmężniał, będę miała w końcu swobodny dostęp do forum, to postaram się zrobić jakieś ładne zdjęcie, na którym będzie to widać. Dziś rano było najgorzej, mocno mnie poranił, ale co tam, zacisnąć zęby, polać woda utlenioną i dać kotu (w nagrodę :wink:

) ciasteczko

Próbuję się od rana dodzwonić do naszego weta, zapytam, jak długo można te krople podawać, miał być tydzień, ale wydaje mi się, że to za krótko.

Powiem szczerze, że nigdy nie odważyłam się obcinać pazurków tak, jak piszesz Ty czy inne osoby na forum, muszę w końcu spróbować. Z Niunią w sumie może się udać, z chłopakami niekoniecznie, ale kto wie?

A co do komputera, to koszt mnie powalił, ale w sumie najdroższe elementy zostały wymienione: płyta główna, procesor, coś tam jeszcze. Mój PC nie jest stary, teraz mija 3 lata od momentu, kiedy był składany. Okazało się, że był złożony nie do końca prawidłowo, i tak sukces, że te 3 lata wytrzymał. Myślałam oczywiście o laptopie, ale chłopak w serwisie mi odradził. I chyba rzeczywiście nie byłby to dobry pomysł, czasem korzystam w domu z AutoCADa, na laptopie jest to bardzo niewygodne. Żałuję, że nie mam smykałki do spraw "hardwarowych", sama nie postawię nawet systemu. Ale dobrze będzie w końcu

Koniec komputerowego OT.

Mam nadzieję, że teraz napiszę już z domu.

Katia80, a ja Cię całkowicie rozumiem z obcinaniem pazurów... Mój starszy kot (1,5 roku) od zawsze mały agresor

obcinanie pazurów u niego to koszmar i dla niego i dla nas. Nie ma mowy podczas snu. Robimy to we dwoje z TŻ-em. Gucio jest owinięty w kołdrę, wystają mu tylko łapki, ja na nim siedzę, ten się szarpie, a TŻ próbuje obcinać pazury. Wcale się z nim nie patyczkujemy ale zdajemy sobie sprawę, że jest bardzo silnym kotem. Mimo, że ma do nas ogromny respekt to niestety nie jest to łatwy zabieg i pazury jak dobrze pójdzie to raz na miesiąc/dwa ma obcięte :// O czesaniu jego długich włochów też nie wspomnę :roll:

To ja mam anioły, nie koty.Bez problemu obcinam i zawsze obcinałam pazurki wszystkim kotom ( już kilkadziesiąt) , które przewinęły się przez mój dom.Nawet i obcym i żaden mnie nie podrapał.Najgorzej jest z moją rezydentką Melą, ona potrafi warczeć.Ma bardzo grube i twarde pazury.Staram się obcinać, kiedy jest zaspana i na raty. Rezygnuję, kiedy zaczyna protestować.Nie chcę jej stresować i żeby sobie kojarzyła manicure z horrorem.Jus87, spróbujcie to robić nawet po jednym pazurku, głaskać go wtedy, dać smakołyk.Słyszałam też, że koty się denerwują, kiedy my jesteśmy zestresowani.To chyba prawda, wiem,że jeden z warszawskich wetów prosi opiekuna, aby nie dotykał kota w trakcie badania.Może wtedy z kotem zrobić wszystko.
Mam problem z Czarusiem, bo on ma łapki strasznie kudłate, a poza tym chce się bawić nożyczkami

Obcinanie pazurków trochę więc trwa.

ewar pisze:To ja mam anioły, nie koty.Bez problemu obcinam i zawsze obcinałam pazurki wszystkim kotom ( już kilkadziesiąt) , które przewinęły się przez mój dom.Nawet i obcym i żaden mnie nie podrapał.Najgorzej jest z moją rezydentką Melą, ona potrafi warczeć.Ma bardzo grube i twarde pazury.Staram się obcinać, kiedy jest zaspana i na raty. Rezygnuję, kiedy zaczyna protestować.Nie chcę jej stresować i żeby sobie kojarzyła manicure z horrorem.Jus87, spróbujcie to robić nawet po jednym pazurku, głaskać go wtedy, dać smakołyk.Słyszałam też, że koty się denerwują, kiedy my jesteśmy zestresowani.To chyba prawda, wiem,że jeden z warszawskich wetów prosi opiekuna, aby nie dotykał kota w trakcie badania.Może wtedy z kotem zrobić wszystko.
Mam problem z Czarusiem, bo on ma łapki strasznie kudłate, a poza tym chce się bawić nożyczkami Obcinanie pazurków trochę więc trwa.

Kochana

my już próbowaliśmy... my się nie denerwujemy. Traktujemy to jako obowiązek i ma być zrobione! Chyba nie ma co porównywać

Naszemu Guciowi trzech weterynarzy wszczepiało czipa... ani jeden ani dwóch sobie nie poradziło

) za to nasza młodsza kicia Maja - miód na nasze serce.. zupełne przeciwieństwo

No to faktycznie jest problem

Gosiar ma kota, Dyźka, z którym byli w trzech lecznicach i w żadnej nie dali rady mu pobrać krwi.Dopiero na Białobrzeskiej, ale jakim sposobem, nie wiem.Absolutnie nie obsługiwalny kot.

Krzyś ma bardzo grube pazury. Myślałam, że to skutek jego długiej bezdomności, ale skoro Mela też?
A Niunia, jak Czaruś - mocno kudłate łapki

Chociaż obok MCO na pewno nigdy ona ani jej przodkowie nie siedzieli :wink:

Przezywam ją hobbitem

"Nadaję" już z własnego komputera.
Kropelki główny bohater wątku jeszcze trochę będzie musiał znosić. A ja chyba muszę się w końcu ubierać bardziej "pancernie", uda mam w krwawych szramach

niefajnie to wygląda. Ale damy radę.
Może jutro w dzień uda mi się zrobić jakieś ładne zdjęcie, jednak takie są najładniejsze, a jeszcze takim "aparatem", jakim dysponuję - światło dzienne konieczne.
Takie znalazłam:
[???]

EDIT Usunięte błędne linki do zdjęć

Proszę Państwa, oto Krzyś - część pierwsza

Kto przegląda forum