Tymczasy u horacy7. Długowłosy Lord na wydaniu

**Adopcje: 12 >>**

Ma rację Basia i ty Małgosiu też to wiesz. Inaczej byś gadzin nie trzymała, nie leczyła i nie szczepiła.Przeszłabys obok.
Mam dużo kotów i szlag mnie czasem trafia bo czasu,forsy i cierpliwości mało.A uczucia są. Ale nie dam bele komu, kto chce mnie z kłopotu wybawić. :mrgreen:

Poczekają na swe domy. Przyjdzie czas. Obawy są, bo co zrobić z tymi kilkunastoma co to siedzą i w koszty wpędzają :mrgreen:

Czasem TZ jak słucha jak rozmawiam o adopcji ,to mnie pyta czy chę oddać kota.

A potem jak słucha o co chodziło to szlag go trafia.

A takie wychuchane maleńtasy cięęęężko oddac. Bardzo ciężko.

Pewnie, że ciężko. Na mnie krzyczy koleżanka, że mam za duże wymagania. Jak sama wyadoptowała jednego kota (jak do tej pory), to się o niego martwiła. Nigdy nie mówię, że ktoś czegoś nie rozumie, bo nie doświadczył (bo tym samym przyznałabym, że niewiele rozumiem, bo wielu rzeczy nie doświadczyłam - za to mam wyobraźnię), ale myślę, że Wy lepiej wiecie, o co chodzi. No, ale sobie nie oddałabym kota, to wiadomo.

My to juz inna bajka

W schronisku nowa mała śliczna tri i biało0biszkoptowy dorosły kocór cuda.Pilnie DT potrzebne by przeżyły.

Dziewczyny, ja troszke z innej bajki.
Tak obserwuje Ige i Tajfuna.
Ogromnej zażyłości między nimi nie ma. To znaczy bawia się, szaleja, ale spia oddzielnie, nie liza się, nie miziaja.
Iga trzyma sie troszke na boku.
Ja staram się ja dowartościować, dawac przysmaki, miziac … W koncu do tej pory była rozpieszczaną jedynaczką. (Tajfun tez dostaje ciasteczka i suszone miesko, a o mizianie, to juz sam potrafi sie zatroszczyc, Iga do mnie nie podchodzi tak jak dawniej).
Z waszego doświadczenia, proszę poradzcie, jak Wy postępowałyście?
Może trzeba jeszcze czasu? W koncu jutro minie miesiąc, jak sa razem.
Zauważyłam, ze Iga w wacha miejsca, gdzie spal Tajfun. Ja niczego nie czuje. Z niego już chłopczyk „dobrze zbudowany” się zrobil. Może po kastracji się to zmieni?
No nie chciałabym czegos popsuc. Zalezy mi na jak najlepszych relacjach.

Trudno, żebyś czuła kotka :wink:

przecież jeszcze nie znaczy - to na pewno poczujesz.
A Iga ma lepszy węch i po prostu wącha zapach nowego kota.
Miesiąc to bardzo mało. One same się ułożą, pozwól im tylko.

Magda.T pisze:Dziewczyny, ja troszke z innej bajki.
Tak obserwuje Ige i Tajfuna.
Ogromnej zażyłości między nimi nie ma. To znaczy bawia się, szaleja, ale spia oddzielnie, nie liza się, nie miziaja.
Iga trzyma sie troszke na boku.
Ja staram się ja dowartościować, dawac przysmaki, miziac … W koncu do tej pory była rozpieszczaną jedynaczką. (Tajfun tez dostaje ciasteczka i suszone miesko, a o mizianie, to juz sam potrafi sie zatroszczyc, Iga do mnie nie podchodzi tak jak dawniej).
Z waszego doświadczenia, proszę poradzcie, jak Wy postępowałyście?
Może trzeba jeszcze czasu? W koncu jutro minie miesiąc, jak sa razem.
Zauważyłam, ze Iga w wacha miejsca, gdzie spal Tajfun. Ja niczego nie czuje. Z niego już chłopczyk „dobrze zbudowany” się zrobil. Może po kastracji się to zmieni?
No nie chciałabym czegos popsuc. Zalezy mi na jak najlepszych relacjach.

No cóż, ja ze swojego doświadczenia moge napisać, że myślałam, że jak będę miała dwa koty to będę się nimi obkładała na zmianę itp. a one będą spały i przytulały się. :kotek:

Niestety życie to szybko zweryfikowało

Jak przynioałam Yukiego do domu to był wychudzonym małym wypłoszkiem bojącym się wszystkiego, później nastąpił etap warczenia, następnie powolna akceptacja. Też czułam się dotknięta. Myślałam, że skoro mam dwa koty to któryś zawsze będzie chciał miziania, przytulania itp, a było zupełnie odwrotnie!!!!! One były zajęte sobą, ja byłam tylko dodatkie do ich kociego świata. Teraz po 7 miesiącach wspólnego życia we troje Gizmuś śpi ze mną, Yuki albo z nami (ale nigdy przez całałą noc), albo na drapaku, albo na szafie. W dzień chłopaczki czasem śpią obok siebie (ale raczej nie przytulone jak jedna futrzana kuleczka), często się wzajemnie myją (co wygląda przesłodko :1luvu:

) a najczęściej tłuką się jak dwaj nastolatkowie, aż znajduję kępki futra

Reasumując, myślę, że Iga i Tajfunek bardzo szybko się zaakceptowały ale wydaje mi się, że koty tak szybko nie potrafią zaufać, chyba też potrzebują sporo czasu aby przyszła prawdziwa przyjaźń. Ale myślę, że zarówno u Ciebie jak i u mnie jest na to szansa,bo nasze futrzaste lubią się bardzo i lepiej im razem gdy my siedzimy w pracy. Potrzeba tylko czasu na coś więcej. :ok:

Magdo myślę ,że miesiąc to mało czasu i tak szybko się polubiły.Z tą kocią miłością to tak różnie bywa czasami zaiskrzy a czasami będą obok siebie żyły po prostu.Zdarza się przecież ,że w ogóle się nie polubią i wtedy jest tragedia.U Was jest dobrze bawią się i razem im lepiej na pewno gdy wyjdziesz.Z biegiem czasu będzie jeszcze lepiej.Moje koty też mają żal jak przynoszę kolejne ze schroniska.

Moje koty są rodzeństwem, bardzo sie lubią, ale śpią obok siebie tylko jak jest zimno albo po tym, jak przez dom przewinie sie tymczas. Wtedy też tulą się do mnie, bo w innych przypadkach to niekoniecznie

Musimy pomyśleć nad imionami dla dzieciaków,biali są chłopcy ,czarna jedna dziewczynka ,druga chyba też lecz mam tu wątpliwości.

horacy 7 pisze:Musimy pomyśleć nad imionami dla dzieciaków,biali są chłopcy ,czarna jedna dziewczynka ,druga chyba też lecz mam tu wątpliwości.

Dla chłopców mogą być takie imiona jak Gizmuś (hihi :1luvu:

), Czester, Dżinksik :kotek:

Dla dziewczynki nie mam jakoś pomysłów

Proszę myśleć bo mi to czasu brak na myślenie.Nie wiedziałam ,że takie maleństwa mogą być już takimi słodziakami. :1luvu:

czarna dziewczynka śpi na mojej szyji ,rweszta w gromadce obok na łóżku.

Takie małe są najsłodsze, potem przez rok to chuliganeria

Jaka chuliganeria, jaka chuliganeria

troszkę przecież podrosną i muszą dojrzeć

Tak sobie jeszcze myślę, że może Twister się przyzwyczaił podczas choroby, ze ciagle się przy nim skacze i teraz, jak zszedł na drugi plan, to mu tego brak, dlatego zrobił się osowiały

Też tak myślę.

Tymczasy u horacy7. Długowłosy Lord na wydaniu

Kto przegląda forum