Stara Szafa i Mała Sowa; Loki i Caillou IV gaudeamus igitur

ma karczycho

a po tym jaki był wychudzony, to strasznie na nim widać te pokłady sadełka
ale to pewnie na zimę tak zbiera :smiech3:

Podziwiam odwagę i opanowanie :ok:

przez takie możliwe sytuacje itp zniechęcam się zawsze do tymczasowania, bo z kotami mogę współpracować, ale z ludźmi bywa ciężko

no, ja już nigdy w życiu w nic podobnego się nie wplączę
to nie na moje nerwy
nie na moje sumienie
nie na moje cokolwiek
Stres trwał dwa tygodnie, prawdziwy horror tylko półtora dnia
ale gdybym miała o niego dłużej walczyć z tą wariatką, to chyba bym umarła
zabiłoby mnie poczucie winy i bezsilności

dopiero doczytałam, bo na działeczce byłam.
Akcja z dreszczykiem, nie ma co :strach:

echhhhhhhhh i po co takim ludziom żywe zwierzę? no, po co????????????
gratuluję akcji odbicia :ok:

Pozytywko, jesteś WIELKA! :1luvu:

magdaradek pisze:echhhhhhhhh i po co takim ludziom żywe zwierzę? no, po co????????????

tacy ludzie chcą być przez kogo kochani
bezwarunkowo
wydaje im się, że taki biedny kot, co wiele przeszedł, to będzie ich kochał za miskę whiskasa i dach nad głową, bo przeciez miał tak źle, a teraz może spać z nimi w łóżku
Dla zwierzęcia nie trzeba się starać, ani opanowywać nieodpowiedniego zachowania
nad zwierzęciem ma się władzę, a ono i tak będzie darzyc uczuciem, bez względu na to, jaki człowiek jest
Znamienne jest, że po kota zgłosiła się zanim wybuchł płomienny romans na os. Wysokim.
Wczesniej wszystko przebiegało wg. ustalonego planu, nowy etap w życiu, przeprowadzka, szukanie lepszej pracy i ... ktoś, kto będzie od niej zależny i będzie jej okazywał uczucie (a to Lucjan naprawdę potrafi), a przy okazji przytulanka dla syna, który jest nowy w nowym srodowisku.

Poza tym ona jest ten typ, którym rządzą impulsy. zobaczyła ogłoszenie, to jej się zachciało kotka.
Zapoznała faceta na weselu córki, to się do niego przeprowadziła; powiedziałam o zabezpieczeniu okna, to natychmiast wymyśliła, ze zamontuje moskitierę, bo córka je sprzedaje; raz chciała mi oddać kota, bo to by jej zdjęło z głowy obowiązek robienia zakupów dla niego i awantury ze starszymi synami, w następnym momencie uznała, że to ją obraża, więc kota mi nie odda na złość i żeby pokazać mi, kto tu ma władzę.

Jak pijany na drodze - od lewego, do prawego krawężnika. Gdzie coś zabłyszczy, w tamtą stronę ją pociągnie.

Szkoda gadać.
Spuszczam za nią wodę.
Szszszszszszszszszszsz

EDIT: literówki

Współczuję doświadczeń...
Czytałam od wczoraj tę opowieść w odcinkach i naprawdę współczuję. I podziwiam.
Dobrze, że Lucuś już bezpieczny :ok:

Matko boska, pozytywko :strach:

Dobrze, że to się tak skończyło, jesteś niesamowita...

jestem gópia, że się zgodziłam go tam oddać

i jestem szczęśliwa, że udało się go stamtąd wyciągnąć :mrgreen:

pozytywka pisze:jestem gópia, że się zgodziłam go tam oddać

Nie - byłabyś gópia, gdybyś go oddała do jakiejś faktycznej, rzucającej się w oczy patologii, tak nie ma co mówić o gópocie.

jutro wszystko dokładnie doczytam, a na razie....
wielkie gratulacje!!!!!!!!!!!! Szalenie się cieszę, że udało się statąd Lucjana zabrać!!!
Dorota :1luvu:

Józefina, wiesz, jako zwykły śmiertelnik inaczej definiuję patologię - i na upartego kobieta się na nią załapywała
ale jako przyszły-niedoszły pracownik socjalny ustawiłam poprzeczkę wyżej i starałam się nie oceniać po wyglądzie, czy sposobie wypowiadania głosek (środowisko wychowania wpływa przecież też na kadencję języka)
dałam jej kredyt zaufania, widząc, że jej zależy, przyjmuje moje uwagi i stara się dopasować do wymagań.
Powiedziała mi też wiele rzeczy niegłupich o kocie, którym się opiekowali, a którego wyrwali z rąk znajomej pijaczki :roll:

Teraz myślę, żeby podejść do wetki, która ponoć leczyła tamtego kota i zadać kilka pytań, jeśli będzie mi mogła na nie odpowiedzieć.
To powinno wyjaśnić, czy od początku byłam oszukiwana i kobieta kierowała się złą wolą, czy po prostu ten typ tak ma, skrajna nieodpowiedzialność połączona z ekstremalną impulsywnością.
No ale to już ewentualnie po powrocie.

Marta, a jak ja się cieszę!!! Ty wiesz

Ranyjulek.
Ale historia

Cały dzień z doskoku sprawdzałam, czy jest dalszy ciąg

Bardzo jesteś dzielna, bardzo. I nic już sobie nie wyrzucaj!

witam

tak sobie myślę, że w razie czego, to ja wcale nie wiem jak się definiuje patologie :oops:

a mam koty do wydania :roll:

i nie chciałabym ich odbijać potem :evil:

cześć koteczku

mam reisefieber

i nawet nie wiem, czy tak się to pisze
już od rana go mam
a wylatuję dopiero w czwartek :roll:

właśnie udzielałam instrukcji obsługi kotów, tudzież odbioru zamówienia z zooplusa, ktore przyjdzie na adres pracy - bo gdyby samolot spadł, rozbił się przy starcie/lądowaniu, albo został zestrzelony przez kosmitów, to ktoś musi odebrać TOTWa dla kotów
zastanawiam się, jak taki histeryk jak ja może normalnie funkcjonować w XXI wieku. Powinnam podróżować wyłącznie furmankami

Stara Szafa i Mała Sowa; Loki i Caillou IV gaudeamus igitur

Kto przegląda forum